Vikan - 26.10.1961, Blaðsíða 43

— Jæja, en hvenær get ég hltt fclg
'út af því sem við áttum eftir að gera
upp?
George skellti í góm. — Pening-
:arnir eru hjá McGee. Ég hringi til
þin á morgun. McGee hefir verið
mjög önnum kafinn undanfarið.
Það var mikið talað um hið dular-
fulla hvarf Raneys daginn eftir. Á
forsíðum blaðanna birtust margar
myndir af honum. Washington hafði
sent menn frá FBI til að leita hans.
George Bell hringdi til Alex næsta
dag og sagði að McGee mætti ekki
vera að því að tala við hann fyrr
en daginn eftir. Alex lét ekki á neinu
bera — en með sjálfum sér var hann
sannfærður um að McGee ætlaði ekki
að borga honum þessa tvö þúsund og
fimm hundruð dollara, fyrr en hann
þættist alveg öruggur um að FBI
hefði ekki komizt á slóðina. En dag-
inn eftir voru engar nýjar fréttir —
að minnsta kosti ekki í blöðunum.
Alex mætti stundvislega á skrif-
stofu McGees, og honum létti þegar
hann sá að McGee var í góðu skapi.
— Það var gaman að sjá þig Alex.
Fáðu þér sæti og láttu eins og þú
sért heima hjá þér. McGee tók um-
slag upp úr skrifborðskúffunni og
rétti Alex. — Hérna er betta, sagði
hann föðurlega. — Mér skilst að allt
hafi pengið að óskum.
— Já. sagði Alex stuttur i spuna.
— Ágætt, en ég hefi nýtt verkefni
handa þér, hérna í borginni. En það
er kannske bezt að láta bað biða svo-
lítið. Það úir og grúir af FBI-mönn-
um I borginni. og þeir líta hingað inn
á hverjum degi. Aiex stakk umslaginu
i vasann, og ætlaði að fara.
— Þeir hafa ekki komizt á sporið
ennþá, sagði McGee með hægð. — Þú
getur hvflt Þig hérna dáiitinn tíma,
eða farið í skemmtiferð til Cuerna-
vaca. ef bú kærir big um En láttu
George v'ta, ef bú ferð úr bænum. I
bessu hrínedi siminn. Alex beit á
vörina. Hann var feginn að slminn
truflaði bá. Hann var að velta bví
fvrir sér hvernig hann gæti komizt
undan að vinna betta verk. sem
McGee ætiaði bnnum. Ef hann segð-
ist vera taueab’laður gæti McGee
ekki þröngvað honum til bess. og
hann eæti þá far*ð frá Mexíkó.
— Ha? . . . já. einmitt það. sagði
MnGee. Alex leit á hann og sá að
bað brá fvrir ótt.a ' sv'n hans. George
Bell s'arði llka á MeGee. — Hvað er
um að vera. McGee? hvlslaði hann,
en McGee benti bonum að begja.
Hann horfði á Alex meðan hann
hlust.aði. — Þakka vður fvrir. sagði
MoOee. — Við höfum áhuga á að
fvieiast með þessu. Við sláumst
soínna hr. Engeldorf. Hann reis á
fætur og 'horfði á Alex. — Svikari!
hvæsti hann. Flfl! Takt.u umslagið
af honum! George relf umslagið upp
úr vasa Alex.
— Hvað — hvað er á seyði? stam-
aði Alex.
— Það lítur út fvrir að einhver
bafi eamnað sér við að taka mvndir
I Acapuloo. sagði McGee hásum
rómi. — Það hefir fundizt mvnd af
þér oe mexikananum, þar sem þið
eruð með Ranev I bátnum. Þeir hafa
náð f mexikanann oe hann hefir með-
<rpneið allt saman. Stúlka. sem btfr
I Houston á bessa mvnd Hún hefir
meira að segia sagt beim hvað bú
heitir. Alex. Það er úti um þie. Lög-
reglan hefir látið gera nokkur hundr-
uð koplur af myndinni — en þeir
halda ennbá að bú sért I Chicago.
— Eb ég — ég brenndi bæði kop-
íurnar og prufurnar, sagði Alex ðtta-
sleglnn.
— Stúlkan sagði að bú hefðir stol-
ið beim. og það kemur beim, en þetta
voru bara ekki réttu prufurnar.
Það urðu einhver mistök I Ijðsmynda-
búðinni I Aoapuloo. Þeir sendu réttu
nrufurnar nokkrum dögum selnna
og báðu hana um að endursenda hin-
ar. Eg hef aldrei vitað annað eins flón
og big drengur ... hvers vegna skoð-
aðirðu ekki prufurnar? Vegna
þess að honum hafði legið svo mikið
á og verið taugaóstyrkur. Þetta var
ijóta ástandið, hugsaði Alex. Bann-
settur mexíkaninn! Hann stóð þarna
sem steini lostinn, og hann sá það
á hinu flöktandi augnaráði McGees,
að hans eina hugsun var hvernig
hann gæti bezt verndað sjálfan sig.
— Taktu hann með Þér George,
sagði McGee, farðu með hann heim
til þín og bíddu þar þangað til þú
heyrir frá mér.
— Heim til mín? sagði George
óttasleginn.
— Þú heyrðir hvað ég sagði! Gerir
þú þér ekki ljóst að þessar myndir ...
Það var barið að dyrum. McGee opn-
aði i hálfa gátt. Tveir hávaxnir menn
gengu inn í herbergið.
— Góðan daginn, sagði McGee
fleðulega. — Hvað er að frétta?
Mennirnir tveir störðu á Alex og
annar þeirra sagði: — Alex Ham-
mond? Ungi maðurinn í bátnum?
Hvað eruð þér að gera hérna?
★
— Ég er viss um að hann er með
lausa skrúfu ...
— Fljótur — lánaðu mér svuntu ...
mamma þín er að koma í heimsókn.
SKÆRULEDAR
N ÆTURINN AR
Framhald af bls. 13.
— Læknis, mælti bSnáil'hversvegna
sagðirðu það ekki strax. Hann veitti
því athygli að drengurinn stóð við
arinninn og hlustaði. — Ot með þig,
strákur og gefðu kálfinum, sagði
hann hranalega.
— Ég veit ekki hvort þú vilt eiga
það á hættu að veita okkur aðstoð,
mælti Dermot.
Bóndi firrtist við í svip. — Ég veiti
ykkur alla þá aðstoð, sem ég má,
auðvitað. En læknir ... það er verri
vandinn, því að Þeir eru hnusandi um
állt. Hvar er hann særður?
Dermot sagði honum það og lýsti
sárinu. Bóndi bar honum mat og
drykk og hugsaði málið. Kvað loks
einu lausnina að senda eftir dýra-
lækninum; hann gæti áreiðanlega
búið um slíkt sár til bráðabirgða og
það gæti engan grun vakið þótt hann
væri sóttur. Dermot borðaði af beztu
lyst; bóndi kallaði á drenginn, bað
hann koma við hjá dýralækninum
þegar hann færi í skólann — segðu
honum að ein kýrin hafi fest löppina
í f jósbeizlunni og skorið sig illa, sagði
hann. Síðan sneri hann sér að Dermot,
sem nú hafði etið nægju sina og bjóst
PRENT
SMIÐJAM
HILHIH
RAUÐI ÞRÁÐURINN
í vidskiptum yðar
er viðleitnin til að efla og a
fyrirtækisins og veita um leið v
yðar þá þjónustu og fyrirgreiðslu
HILNRR hf
:a framgang
skiptavinum
iem unnt er.
Samkeppnin á markaðnum v srður æ meiri
og krefst þess að staðið sé , verði gagn-
vart þeim þáttum viðskiptalíff iiis er snerta
á einhvern hátt fegurðarsm ík fólksins.
HILNIR
1
1
M
Vönduð vinna á öllui prentuðum
gögnum fyrirtækisins be því fagurt
vitni, um leið og það vekui í sér athygli
og örvar á þann hátt viðskij n í hvívetna.
LNIR
Vér höfum um árabil
andi mæli að hvers ky
svo sem: Rrentun bóka,
búða, ásamt skrifstofu-
gögnum ýmissa tegund
Jafnframt því veitum
, vinum vorum alla þá
beiningar, sem með þa
andi.
HILNIR Hl
1
Skipholti 33. — Sím
nnið í sívax-
s prentverki
laða og um-
g verzlunar-
ér viðskipta-
og leið-
þar að lút-
3toð
35320.