Vikan - 09.11.1961, Blaðsíða 36

futð €Hj báJkuti
að halda þvottinum hvítum og bragglegum ef þér notið
Sparr í þvottavélina. Sparr inniheldur CMC, sem ver
þvottinn óhreinindum og sliti. Sparr gerir hvítan þvott
hvítari og mislitan litsterkari. Kynnið yður verðmuninn á
erlendum þvottaefnum, og yður mun ekki koma til hugai
að nota annað en Sparr upp frá þvi.
SAPUGERÐIN FRIGG
VIKAN OG TÆKNIN.
Framhald af bls. 4.
Volvo P 1800:
Hemlun á 110 km hraða á klukku-
stund; venjulegir hjólbarðar —
72,5 m; beltísbarðar — 62 m. Heml-
un á 125 km hraða á klukkustund;
beltisbarðar — 62 m. Ekki var talið
óhætt að reyna hemlun á þeim
hraða með venjulegum hjólbörðum.
Ford Anglia:
Hemlun á 100 km hraða á kiukku-
stund; venjulegir hjólbarðar — 37
m; beltisbarðar — 33,6 m.
Loks var reynd átakshæfni beggja
barðagerðanna við hraðaaukningu,
og einnig þar reyndust beltisbarð-
arnir hafa greinilega yfirburði. Með
venjulegum hjólbörðum tók það
15,3 sek. að auka hraða Volvo P
36 VIKAN
1800 úr 0—100 km hraða á klst, en
með beltisbörðum 12,5 sek. Ford
Anglia jók hraðann með venjulegum
börðum úr 0—100 km á 21 sek., en
með beltisbörðum á 18 sek. Sannar
þetta ljóslega að mun minna átak
fer til spillis í akstri, ef beltisbarð-
arnir eru notaðir, en það þýðir vit-
anlega talsverðan benzínsparnað.
Þess ber að geta, að beltisbarð-
arnir eru, enn sem komið er, allt
að 20—40% dýrari en venjulegir
hjólbarðar, og að þeir eru fyrst og
fremst gerðir fyrir hraðan akstur,
og þá einkum á malbikuðum vegum
eða steinsteyptum. Séu þeir notaðir
í hægum akstri á ósléttum vegi, segja
ójöfnurnar frekar til sín, en ef ekið
er á venjulegum hjólbörðum. Beltis-
barðarnir eru nú fáanlegir i öllum
venjulegum stærðum frá öllum
helztu hjólbarðaframleiðendum, og
eins og áður er fram tekið, eru
*£b»?aV‘**, ••' ■ i'tí*ft' . - í
nokkrar bílategundir, t. d. sport- skerjum og torgengum klettahömr-
gerðin af bæði Volvo og SAAB, af- um.
hentar með beltisbörðum til kaup-
enda.
SÓLIN SÉR VITANUM
FYRIR ORKU.
Þessi nýi viti, sem nú fyrir
skömmu hefur verið tekinn i not-
kun á Dungunesi á Englandi, er
liklegur til að valda gerbyltingu i
gerð vita í framtiðinni. Hann er
nefnilega knúinn sólarorku — sú
hlið hans er veit móti sólu og suðri,
er búin geislaföngurum, sem hlaða
rafgeymana, svo þeir geta stöðugt
séð vitanum fyrir orku til ljósa og
radiómerkjasendinga. Skammt frá
sést gamli vitinn.
Það gefur auga leið hve þessi
nýja tækni auðveldar starfrækslu
vita á þeim stöðum, sem örðugt er
að komast að, til dæmis á brim-