Vikan - 19.09.1963, Blaðsíða 5

NÝJA HAUST- OG VETRARTÍZKAN FRÁ
ORLANE
PARIS .
make-up, steinpúður, laust púður,
naglalökk og varalitir í tveim nýjum litum.
Kvartettar.
Vika sæl.
Ég hef tekið eftir því, að alls
kyns nöldur manna fær heima
í dálkum Póstsins, og því langar
mig til þess að leggja örlítið
orð í belg.
Ég hef mikið yndi af söng,
hlusta mikið á tónlist í útvarp-
inu — og ekki hef ég sízt gam-
an af íslenzkri tónlist, svo að
ekki sé minnst á túlkun íslenzkra
listamanna á tónlist.
Vissulega er túlkun okkar
listamanna afar misjöfn að gæð-
um — já, stundum alveg fyrir
neðan allar hellur. En það er
önnur saga. Eins og ég sagði hér
rétt áðan, hef ég mikið yndi af
söng, ekki hvað sízt samsöng,
bæði kórsöng og söng minni hópa.
Og þá er bezt að ég komi mér að
efninu. Það eru kvartettarnir
okkar hérna á íslandi.
Ég hef ennþá ekki heyrt einn
einasta kvartett íslenzkan, sem
er fyllilega mér að skapi. Það
er hreinasta hörmung að hlusta
á allflesta þá kvartetta sem leyfa
sér að góla inn á plötur, þannig
að þjóðin megi þjást af ósköp-
unum. Frumlegheit í íslenzkum
kvartettsöng er alls óþekkt fyrir-
brigði. Ef nýr kvartett skýtur
upp kollinum, syngur hann sömu
lögin og þeir fyrri, með sömu
útsetningum, sem oft eru heldur
bágbornar, heimasmíðaðar barna-
skólaferðalagamilliraddir sem
allir eru orðnir hundleiðir á fyr-
ir óralöngu. Og raddirnar. Það
er eins og hver einasti meðiim-
ur þessara nýju kvartetta sé með
einsöngvarakomplex og reyni
hvað mest hann má að yfirgnæfa
hina, þannig að úr verður hin
ómússikalskasta ringulreið og
hamagangur.
Músik er nú einu sinni svo-
lítið háð tízku, þótt góð og gild
músik standi ávallt fyrir sínu.
Og við erum orðin hundleið á
þessari aldamótakvartetttízku,
þessum útslitnu milliröddum og
þessum margþvældu lögum. í
einu orði sagt: þessir kvartettar
eru sveitó (með allri virðingu
fyrir okkar ágætu sveitamönn-
um).
Og takt og tónvísi þessara
kvartettsöngvara okkar er svo
aum, að þeir verða nær allir
að styðjast við píanóundirspil,
sem hljómar yfirleitt hörmulega
við raddirnar fjórar og á alls
ekki heima í kvartettsöng. En
fyrst og fremst langar mig að
biðja um svolítil frumlegheit í
öllu þessu kvartettafargani.
Kannski eru ekki allir mér sam-
mála og gera sér núverandi
hörmungarástand að góðu, en ég
er sannfærður um, að margir eru
á mínu máli — hundleiðir á þessu
sífellda, gamaldagshjakki í sama
farinu
Með kærum kveðjum,
Drumbur.
Svar til
ungu ekkjunnar ...
Eftir því, sem þú segir í bréfi
þinu og eins eftir því sem lesa
má milli línanna, er að öllum
líkindum ráðlegast fyrir þig að
slíta sambandi við þennan mann
og gleyma honum. Það virðist
augljóst, að hann er haldinn ein-
hverskonar komplexum, sem æv-
inlega leiða til vandræða og hætt
er við, að erfiðleikar í sambúð
mundu fljótlega fara að gera vart
við sig. Nú ert þú bæði ung að
árum og kynþokkafull í útliti að
því er þú segir, svo þú ættir ekki
að vera á neinu flæðiskeri stödd,
jafnvel þótt þú sért með börn á
þínu framfæri. Flýttu þér bara
hægt. Reyndu að tala um þetta
við vini þína — ef þú átt ein-
hverja, því vandamálin verða
alltaf bærilegri, ef hægt er að
ræða þau við einhvern annan.
Efnaskipti.
Kæra Vika.
Ég er 17 ára og vel í holdum.
Nú vill svo til, að mjög margir
í báðum ættum eru talsvert
feitir. Getur þetta verið arf-
gengt? Getur þetta stafað af vit-
lausum efnaskiptum?
G. K. L.
—- — — Þetta getur hvort
tveggja verið arfgengt og stafað
af vitlausum efnaskiptum — en
sú vitneskja hjálpar víst lítið.
Mér finnst að þú ættir um fram
allt að leita til læknis. Hann get-
ur með lítilli fyrirhöfn sagt þér,
hvort þú þjáist af vitlausum
efnaskiptum. Þótt þetta sé arf-
gengt, er ekki þar með sagt, að
ekki sé hægt að lækna það.
OKLANE
PAR I S
ÍE\nqARA

IjósrauSur orange.
AISAn
ORe
sterk rauður.
Umboðsmenn í Reykjavík: Gyðjan — Regnboginn — Tíbrá —
Oculus — Stella. — Umboðsmenn úti á landi: Akureyrarapótek,
Akureyri — Straumur, ísafirði — Kf. Borgfirðinga, Borgarnesi
— Kf. Árnesinga, Selfossi — Silfurbúðin, Vestmannaeyjum ■—-
Kyndill, Keflavík — Perla, Húsavík — Hafnarfjarðarapótek.
VIKAN 38. tbl. — g