Vikan - 14.11.1963, Síða 4

illwiettt
brjóstahöld og mjaðmabelti
f fjölbreyttu úrvali.
vörur eru þekktar
um allan heim fyrir gæði.
Vandræðamaður...
Kæra Vika.
Þú sem gefur svo mörgum góð
ráð, hálpaðu mér í vandamáli
sem hefur valdið mér miklum
heilabrotum síðustu mánuði. Svo
er mál með vexti að í vetur sem
leið varð ég hrifin af manni,
sem kom til landsins eftir að
hann hafði dvalið mörg ár er-
lendis í siglingum um öll heims-
ins höf og borgir og býli. Þessi
maður sagði mér ævintýralegar
sögur af ferðum sínum og gylti
fyrir mér sögur af ævintýraleg-
um frama sínum og þeim lúxus
sem hann lifði við sem yfirmað-
ur á stærðar farþegaskipum.
Þessi maður tjáði mér að
hann elskaði mig og bauð mér
að taka mig með sér út til hinna
miklu ævintýra, ég yrði gestur
hans á stóru skipi þar sem hann
væri yfirmaður og hefði heila
íbúð. Þar sem maður þessi hafði
verið lengi erlendis talaði hann
hálf barnalega og mátulega bjag-
aða íslenzku og var það til að
slá ennþá meiri ljóma á hann
og tilveru þá sem hann lifði í.
Ég varð bergnuminn af öllu
þessu og ekki sízt hans barna-
legu og heitu ástarjátningum
sem hann lét mér í té. En nú
hefur mér fyrir löngu orðið ljóst,
að ég varð ekki hrifinn af mann-
inum, heldur ævintýraljómanum
sem um hann lék og sé nú að
þessi maður hefur ekkert það
við sig sem ég gæti hrifizt af.
Hrifning mín dvínaði þegar ég
komst að því að ástarjátningar
hans og sögur voru bara meðal
sem hann notaði til að koma sér
í mjúkinn hjá konum yfirleitt
og engin meining lá á bak við.
En nú hefi ég komizt að því að
þessi maður fór út á land og lék
þessa sömiu brellu og ástarsen-
ur fyrir fleiri en mig með þeim
afleiðingum að trúlofuð stúlka
lét gabbast og var nserri búin
að eyðileggja líf sitt og kærast-
ans en áttaði sig eftir að mað-
ur þessi fór úr landi og kærasti
hennar hafði komizt að sannleik-
anum um allt og fyrirgefið henni-
En verst er að ég fékk vitneskju
um það fyrir nokkrum mánuðum
að gift kona hafi orðið fyrir
þessu sama og við fleiri. Þessi
gifta kona var ein heima, maður
hennar fjarverandi um nokkurra
mánaða tíma og hún mun hafa
blekkzt á sama hátt og ég. Þessi
kona er mér ekkert kunnug en
ég hefi aflað mér þeirrar vit-
neskju að ævintýramaðurinn
umgetni varð til þess að konan
skildi við mann sinn og lifir
sjálfsagt í þeirri von að hún
muni nú loks hafa kynnzt ævin-
týraprinsinsum sem muni bera
hana á örmum sér út um víða
veröld og þar lifi hún í ást og
unaði þess manns sem elski hana
eina og allar konur séu reykur
einn í samanburði við hana
sjálfa, þetta var það sem ég
heyrði svo oft af vörum „prins-
ins“. En nú er spurningin sem ég
vildi að þú gæfir mér góð ráð
um. Ég þekki þessa giftu konu
ekki neitt en veit livar hún á
heima, einnig veit ég að upp-
lýsingar mínar um hegðun ,,aev-
intýraprinsins,‘ eru réttar. Á ég
að skrifa þessari giftu konu og
segja henni allan sannleikann
og með því kannski bjarga
hjónabandi hennar og manns
hennar (þau eiga börn), eða á
ég að þegja og láta mér þetta
óviðkomandi.
Ein sem hefur hugsað mikið
í marga mánuði.
--------Ekki veit ég fyrir víst,
hvort umhyggja þín fyrir giftu
konunni stafar af því, að þú vilj-
ir forða henni frá illum örlögum,
eða hvort þar er undirmeðvitund-
in að verki með hugsanir, sem
við köllum vondar og reynum
að bæla niður, hvernig sem það
nú tekst. En ég held, að þú ætt-
ir fyrir alla muni að leyfa fólki,
sem þú ekki þekkir, að smíða
sína eigin gæfu. Jafnvel þótt ráð
séu gefin í beztu meiningu, er
fólkið svo undarlega gert, að það
vill oftar hafa sína villu, en ráð
annarra- Annars er ekki hægt
að gefa óbrigðult ráð í svona
vandamálum.
Réttlæti... ?
Kæri Póstur.
Mig langar til að spyrja þig
álits á einu. Ég var á Siglufirði
í sumar og horfði á knattspyrnu-
leik milli heimamanna og Þrótt-
ar úr Reykjavík. Heimamenn
unnu leikinn með 5 mörkum
gegn 2. En heimamenn léku með
einn þriðjaflokksmann, sem auð-
viðað var ólöglegt, svo Þróttarar