Vikan - 19.03.1964, Síða 34

Honum tókst að ná langt í þess-
ari viðleitni sinni. Hann neyddi
t.d. Vestur-Evrópu til að taka
ríkari þátt í þessari baráttu, og
stuðlaði að auknum efnahagsleg-
um styrk Evrópu, með þetta meg-
inmarkmið í huga.
Heróp Kennedys voru „Áfram“
og „Eigi að víkja“. Þetta eru her-
óp Kennedy-fjölskyldunnar í
dag. Fjölskylda Kennedys, vinir
og samstarfsmenn og milljónir
aðdáenda hans munu sjá svo um
að barátta hans falli ekki í
gleymsku.
Einn öfgamaður getur ekki
stöðvað framrás nýrra strauma,
né byssukúla bundið enda á það
líf sem lofar betri og gaefuríkari
tímum. Ásmundur Einarsson.
í ÞÆGILEGUM YL
EFTIR DAUÐANN
Framhald af bls. 10.
þetta verður að gera ó þann veg,
að orðin lóti ekki mikið yfir sér.
Það er einna áþekkast því að miða
byssu á afstrakt púnkt, og í og
með er það af þessum sökum að
allir útlendingar, sem hafa lesið
bækur mínar á íslenzku og fært
þær í tal við mig, segja, að þær
séu erfiðastar allra íslenzkra bóka
nú á dögum til þýðinga".
Ég stóð upp og sagði við Þór-
berg: ,,Nú er klukkan að verða hálf-
átta".
„Ætlarðu að fara, góði?" spurði
hann og stóð einnig á fætur.
„Nei, ég ætla að biðja þig um
að lofa mér að hlusta á fréttirnar",
sagði ég.
Við gengum inn í vesturstofuna
og Þórbergur skrúfaði frá útvarp-
inu. Við biðum dálitla stund. Það
heyrðust einhverjir tónar, mig minn-
ir úr „Oxar við ána" eða ein-
hverri svipaðri herhvöt. Þórbergur
hristi höfuðið. „Ég kann ekki við
þetta píp í þeim. Þeir ættu frekar
að láta mann hugleiða einhverja
setningu þessa mínútu, til dæmis
setninguna: Þú skalt ekki skattsvik
fremja. En þá mundi viðreisnin
kollsteypast".
MÁNUDAGURINN 4. FEBRÚAR,
KL. 5,17—7,21.
„Það er kominn vetur", sagði
ég við Þórberg, þegar ég fór úr
frakkanum.
„Já, mér lízt illa á snjóinn",
svarað hann. Og þegar við geng-
um inn i skrifstofuna sagði hann
mér, að honum leiddist snjór. „Kuldi
verkar illa á mig", sagði hann, „og
ver eftir því sem ég eldist".
„Hefurðu gengið nokkuð í dag?"
spurði ég.
„Já, ég er búinn að ganga eina
klukkustund og tuttugu og eina
mínútu í dag". Svo var eins og birti
yfir andliti hans, það var eins og
það gleislaði af einhverri hugljúfri
minningu og hann sagði: „Ég fór
í bíl fram á Seltjarnarnes í dag og
við Margrét til að skoða Ljómann.
En ég held hann hafi varla þekkt
mig. Jú, annars, hann þekkti mig
rétt aðeins".
„En sástu nokkuð fallegt í borg-
inni í dag?" spurði ég.
„Nei, ég sé aldrei neitt fallegt,
þegar mér er kalt. En þegar heitt
er í veðri finnst mér allt fallegt.
Það var fallegt í sumar, þegar við
vorum í 30 stiga hita í Austurríki,
Ungverjalandi, Júgóslavíu og Búlg-
aríu. Og þegar ég kom heim, var
hárið á mér um það bil eins rautt
og þegar ég var æskumaður. Á
þessu geturðu séð, hvort sólin má
sín ekki nokkurs".
„En sálin?"
„Hún yngdist líka. Ég vona, að
ég verði í þægilegum yl eftir dauð-
ann, en þó ekki í því heitasta".
„Heldurðu að Helvíti sé til, Þór-
bergur?"
„Ekki með eldi og vellandi
brennisteini, nei. En það eru svæði
hinu megin, sem óþægilegt getur
orðið að vera í. En þegar fólk er
samdauna þeim sveifluhraða, sem
þar er ríkjandi, finnur það ekki svo
mikið til þess. Það fer eftir hugar-
fari mannsins, eins og allir vita, og
breytni, hvort hann lendir á þess-
um svæðum eða öðrum betri. En
þú varst hjá Svavari Guðnasyni
um daginn, sagðirðu?"
,,Ja .
„Varstu kenndur?"
„Nei".
„Var Svavar skemmtilegur, sagði
hann þér nokkuð merkilegt?"
„Hann var ekki eins ræðinn og
stundum áður".
„En var hann skemmtilegur? Var
hann upp með sér?"
„Nei".
„Hvor finnst þér meira upp með
Við framleiðum
glœrar plaslumbúðir
j öllum stœrðum
Sinnig glœr kassalok
LeStið upplýsinga
MULALUNDUR
Armúla 16 - Simi 38400
€>£ — VIKAN 12. tbl.