Vikan - 17.12.1964, Blaðsíða 33

Vitrun Hermanns
Willoughby
Framhald af bls. 13.
honuni, þegar hann vildi lauma
koparskildingi í stað krónupen-
ings í brúsann. Og þó varð Her-
mann jafnvel enn hneykslaSri,
þegar hann sá Bernard, virðu-
lega yfirþjóninn úr einu virðu-
legasta veitingahúsinu í hverf-
inu, laumast til aS taka út úr
sér falska góminn og þurrka af
honum með fingrunum, þegar
hann hélt að enginn sæi til.
Það var eins og hin vingjarn-
legu ávarpsorð, sem áður liöfðu
alltaf legið Hermanni vagnstjóra
á vörum, stæðu nú í honum og
það var ekki laust við að gremju-
hreim brygði fyrir í lágværu
hláturkumrinu, sem allir af far-
þegum hans könnuðust svo vel
við. Sumir þeirra sögðu með
áliyggjusvip: „Þú ert ósköp
þreytulegur, Hermann .Þú ætt-
ir að tala við lækni....“ Og
Hermann svaraði einungis:
„Kannski það.“ Honum var lífs-
ins ómögulegt að segja framar:
„herra minn“ og „frú min góð.“
Hann hafði satt bezt að segja
ekki minnstu löngun til að tala
við fólk lengur, og þegar ein-
liver spurði hann til vegar, svar-
aði hann: „Veit það ekki.“
Stundum lézt hann jafnvel ekki
sjá farþegana sem biðu á stöðv-
unum, þó svo að það væru
fastafarþegar, en ók framhjá
án þess að líta til þeirra. Sann-
leikurinn var sá, að liann kærði
sig ekki hehlur um að sjá fólk
lengur. Hann langaði ekki til
neins framar — nema að grafa
nýju gleraugun sín fjörutiu fet
i jörð niður, svo að hann slyppi
við að sjá ailt það, sem hann
vildi ekki fyrir nokkurn mun
sjá.
Og Hermann, sem áður hafði
verið hæverskasti, hjálpsam-
asti, ástúðlegasti og glaðlynd-
asti strætisvagnstjórinn á suð-
vesturleiðinni, varð smám sam-
an viðmótsþurrastur og afundn-
astur þeirra allra. Að sjálfsögðu
olli þessi undarlega og óvænta
breyting á manninum farþegum
bans miklum lieilabrotum og
umþenlcingum, og loks var svo
komið, að þeir fóru ósjálfrátt
að gera samanburð á honum og
skapvonda Terry, sem löngum
hafði verið verst látinn allra
vagnstjóra á þessari leið. Það
var því ekki að undra þó að
Hermann drægist illilega aftur
úr i VVÁ-atkvæðagreiðslunni.
Og þegar ekki var eftir nema
hálfur mánuður til úrslita, var
Jerry O’Shay orðinn því sem
næst jafn honum. Og vann stöð-
ugt á.
Júlía heyrði konu O’Sliay
vera að gorta af þessu einn dag-
inn. Þegar hún sagði Hermanni
frá því, brast hún í grát.
„Ég veit það,“ sagði Her-
mann. „Ég sé niðurstöðurnar
daglega á töflunni i biðskýlinu.“
Hann langaði til að taka Júliu
í faðm sér og hugga hana. En
hvernig átti hann að hugga hana,
þegar honum sjálfúm féll þetta
enn þyngra en henni, þó að það
væri að vísu ekki það að missa
af ferðalaginu til Hawaii, sem
hann tók sárast. Hann sagði:
„Eins og manni standi ekki á
sama um Hawaii; við hvolfum
úr sandfötu á veröndina og nört-
um í okkar ananas, og það verð-
ur sizt lakara.“
„Mér stendur ekki á sama um
það ferðalag," kjökraði Júlía.
„Þér ekki Iieldur, þó að þú látir
svona. Það væri dásamlegt fyr-
ir okkur geta minnzt þeirrar
ferðar alla ævi. Ég er meira að
segja búin að kaupa mér sól-
baðsfatnað til að vera i á skip-
inu. Verði svo ekkert af þessu
fyrirhugaða ferðalagi, veldur
það okkur sárum vonbrigðum
og gerir a'llt svo dapurlegt. Þó
er það alls ekki sárast. í hrein-
skilni sagt, Ilermann, er það
þessi breyting, sem orðið hefur
á þér, sem er hræðilegast við
þetta allt saman. Það liefur vald-
ið mér svo þungum áhyggjum
að undanförnu, að ég er varla
mcð sjálfri mér lengur.“
„Nú, hvernig hef ég breytzt?“
spurði Ilermann og tókst lélega
að láta sem hann þyrfti að
spyrja.
„Vist hefurðu breytzt, vinur
minn. Þú veizt það betur en ég,“
svaraði kona hans.
„Ég er enn Hermann Will-
ougliby, að þvi er ég bezt veit.“
„Svei mér ef ég hekl ekki að
það sé nýju gleraugunum að
kenna,“ sagði Júlía og gekk skref
NILFISK
verndargólfteppin -
því að hún hefur nægilegt sogafl
og afburða teppasogstykki, sem
rennur mjúklega yfir teppin, kemst
undir lægstu húsgögn og DJÚP-
HREINSAR jafnvel þykkustu gólf-
teppi fullkomlega, þ. e. nær upp
sandi, smásteinum, glersalla og
öðrum grófum óhreinindum, sem
berast inn, setjast djúpt í teppin,
renna til, þegar gengið er á þeim,
sarga undirvefnaðinn og slíta
þannig teppunum ótrúlega fljótt.
NILFISK slítur alls ekki tepp-
unum, þar sem hún hvorki bankar
né burstar, en hreinsar aðeins
með rétt gerðu sogstykki og
nægilegu sogafli.
Aörir NILFISK kostir:
* Stillanlegt sogafi * Hljóður
gangur * Tvöfalt fleiri (10) og
bctri sogstykki, áhaldahilla og
hjólagrind með gúmmíhjólum
fylgja, auk venjulegra fylgihluta
* Bónkústur, hárþurrka, málning-
arsprauta, fatabursti o. m. fl.
fæst aukalega.
* 100% hreinleg og auðveld tæm-
ing, þar sem nota má jöfnum
höndum tvo hreinlegustu ryk-
geyma, sem þekkjast í ryksugum,
málmfötu eða papírspoka.
* Dæmalaus cnding. NI1.FISK
ryksugur hafa verið notaðar hér-
lendis jafn lengi og rafmagnið, og
eru flestar í notkun enn, þótt
ótrúlegt sé.
* Fullkomna varahluta- og við-
gerðaþjónustu önnumst við.
* Hagstætt verð.
* Góðir greiðsluskilmálar.
* Sendum um allt land.
ÚRVAL ANNARRA HEIMILISTÆKJA:
ATLAS kæliskápar, frystikistur — BALLERUP hrærivélar — BAHCO eld-
húsvlftur, tauþurrkarar, gufubaðstofutæki — FERM þvottavélar, þeytivindur,
strauvélar — GRILLFIX grillofnar — FLAMINGO straujárn, úðarar, snúru-
haldarar — ZASSENHAUS rafmagnskaffikvarnir, brauð- og álcggssneið-
arar — Hraðsuðukatlar, vöfflujárn, brauðristar, eldhúsvogir, baðvogir o.fl.
SÍMI 1-26-06
SUÐURGATA 10
REYKJAVÍK
O.KORMERUP-HAWiEM
----------------------------KlippiÖ hér----------------------------------
Undirrit. óskar nánari upplýsinga (mynd, verð og greiðsluskilmála)
um: ...........................................................
Nafn ....................................................................
Helmili .................................................
Til FÖNIX i-f., Suðurgðtu 10, Reykjavík.