Vikan - 11.03.1965, Side 21

Pottþéttur bisness
— og hversu pottþéttur bísness
Þetta sé.
Upphafsmaðurinn að þessu og
höfuðpaurinn er bandarískur lækn-
ir, dr. Richard Jarecki, 33 ára.
Eiginkona hans, frú Carol Jarecki,
29 ára er auðvitað með í spilinu,
sömuleiðis Svisslendingurinn Hans
Biirgle og tékkneskur peninga-
maður, Vladimir Granec að nafni.
Hann hefur lagt fram fé til að
undirbúa bísnessinn og standa
undir honum þangað til hann fór
að bera sig. Auk þess hafa Þeir
auðvitað fjölda aðstoðarfólks, sem
ferðast um og aflar upplýsinga,
fer til spilavitanna og fylgist með
hverju einstöku spilaborði og skrif-
ar hjá sér hverja einustu tölu, sem
upp kemur, ásamt öðrum nauð-
synlegum upplýsingum. Til þess að
eitthvað sé að marka þessar upp-
lýsingar, þurfa þær að vera grein-
argóðar, og það eru þær ekki —
finnst þeim — nema Því aðeins
að safnað sé saman 20 þúsund
númerum, sem upp koma á hverju
einstöku borði. Þá er grundvöll-
urinn að kerfinu orðinn öruggur.
En þetta tekur nokkrar vikur i
hvert sinn og kostar mikið fé.
Síðan eru allar þessar upplýsing-
ar sendar beint til London, og troð-
ið inn í einn fullkomnasta raf-
magnsheila, sem völ er á, en hann
er i The London School of Eco-
nomics,“ og brezka ríkisstjórnin
er meðal þeirra, sem notar hann
að staðaldri. Heilinn reiknar sið-
an út hvernig eigi að fara að því
að vinna stöðugt á þessu viðkom-
andi spilaborði, og þeir félagarnir
flýta sér að leggja á það stórar
fúlgur, sem þeir eru öruggir með
að fá aftur margfaldar.
Öryggisvörðurinn í San Remo
segir: „Við höfum aldrei fyrr séð
neitt þessu líkt. Við vitum ekki
hvernig kerfið þeirra er.“ I Baden-
Baden sagði spilaborðsstjóri við
fréttamenn: „Við stóðum stjarfir
af undrun. Þeir bara unnu og
unnu. Einasti möguleikinn fyrir
okkur var hreinlega að banna
Þeim að spila."
Framkværndastjóri fyrirtækis-
ins, dr. Jarecki sagði við blaða-
mann Sunday Mirror: „Kerfi okk-
ar er ósigrandi. Það hefur tekið
okkur mörg ár að fullkomna það.
Ef við fengjum að spila óáreittir,
mundum við geta keypt spilavítið
í Monte Carlo innan árs — og
allt Frakkland innan tíu ára!“
<
Það er uppi fótur og fit i
spilavítum Evrópu.
Það er uppi fótur og fit i spila-
vítum Evrópu þessa dagana, þvl
það hefur komið á daginn að Það
eru nokkrir menn, sem ganga á
milli þeirra (eða aka) og hirða
pottinn hvenær sem Þeim þóknast,
og án þess að hafa nokkuð fyrir
því. Þessir náungar hafa með sér
félagsskap og eru hreint ekkert
að reyna að fela framferði sitt.
Þeir koma að spilaborðunum, setja
svimandi upphæðir á ákveðin núm-
er eftir sérstöku kerfi. og það
skal ekki bregðast að þeir vinna
stanzlaust. Það er engu líkara
en að einhver yfirnáttúrleg öfl
séu þar að verki.
Strax og tekið var eftir þessu,
var lögreglunni auðvitað gert að-
vart, og nú átti aldeilis að grípa
þjófana. Alþjóðalögreglan Inter-
pol þusti á staðinn með handjárn-
in tilbúin, en „þjófarnir” brostu
aðeins vorkunnlega til þeirra —
og héldu áfram að spila og vinna
eins og ekkert hefði í skorizt.
Og raunverulega hafði heldur
ekkert í skorizt.
Það kom sem sé i ijós að fram-
ferði mannanna var fullkomlega
löglegt og ekkert leynilegt við
athæfi þeirra. Einasta ráðið fyrir
spilavítin var að neita að spila
við þá. Þau hafa áskilið sér rétt-
indi til að velja sjálf sina við-
skiptavini.
Svo fóru félagarnir bara á annað
spilavíti og héldu áfram að vinna
milljónir króna á meðan gestir
göptu af undrun, þegar peninga-
hrúgurnar fyrir framan þá stækk-
uðu og stækkuðu og stækkuðu....
Flokkurinn heimsótti nýlega
spilaviti í Baden-Baden i Vestur-
Þýzkalandi, og fór þaðan 30 millj-
ónum isl. króna ríkari. Svipaðar
upphæðir hafa þeir líka tekið inn
í Monte Carlo, Nizza og San Remo.
Fjöldi spilavíta hefur neitað þeim
inngöngu, en þá fá þeir bara aðra
til að spila fyrir sig — uppá pró-
sentur.
Lögreglan hefur rannsakað alla
háttu Þeirra, og komizt að því
hvernig þeir fara að því að vinna
æ ofan í æ, enda eru þeir opin-
skáir um aðferðina og hafa jafn-
vel sagt fréttablöðum víða um
heim frá því hvernig þetta sé hægt,
Síðan
síðast
f,
Helur lofafl
keisaranum
að vinna
maraflon-
hlaupið 1968
Maraþonhlauparanum Abebe Bi-
kila var heilsað sem hetju, þegar
hann kom heim til Addis Abeba
í Ethiopíu, eftir að hafa unnið
sigur á Olympíuleikjunum í Tokio.
Stjórnarmeðlimir og herráðsmenn
tóku á móti honum á flugvellinum,
hljómsveit hersins lék og hann var
borinn í gullstól til keisarahallar-
innar, þar sem Haile Selassie bauð
getum til veizlu. Keisarinn gaf
honum þegar x stað nafnbót sem
foringi í lífvarðarsveit sinni.
Afrek Bikila var líka einstætt.
Það hefur aldrei tekizt neinum
öðrum maraþonhlaupara að koma
heim með gullverðlaun af tveim
Olympíuleikjum í röð. Bikila vann
bæði í Róm 1960 og í Tokya 1964.
Fáir sérfræðingar höfðu búizt við
sigri hans i Japan. En Bikila hljóp
þessa 42 kílómetra á tirna, sem
aldrei fyrr hefur náðst í sögunni.
Þegar næsti maður, Bretinn Basil
Heathley kom í mark, var Bikila
þegar búinn að þurrka af sér svit-
ann.
Nú hefur hann lofað keisara sín-
um, að hann skuli ennþá einu
sinni koma heim með gullverðlaun
fyrir hlaupið — á Sumar-Olympíu-
leikunum í Mexíkó 1968. „Mexíkó-
borg hefur sama þunna loftslag
og liggur á svipaðri breiddargráðu
og Addis Abeba,“ segir Bikila. „Það
verður léttara fyrir mig að vinna
hlaupið þar en bæði í Róm eða
Tokyo. Eftir fjögur ár verð ég
36 ára, sem er bezti aldur mara-
þonhlaupara."
Hann álítur að ef ekkert verði
að gert, muni Þess ekki langt að
bíða að þriðja heimsstyrjöldin
skelli á. Við verðum að skoða
vandamálið í fjarlægð, segir hann.
Það nægir ekki að gleðjast yfir
því að meðaltekjur bænda í Ind-
landi komi til með að verða helm-
ingi hærri eftir 30 ár. Hér verða
aUir jarðarbúar að taka höndum
saman til að leysa vandann. Það
verður að takmarka barneignir,
framkvæma ýmislegt í sambandi
við vatnsnotkun, næringarþörf,
fiskveiðar, jarðrækt og margt ann-
að, — jafnvel þótt Það kunni að
< brjóta niður núverandi jafnvægi
táffimiUi þjóða.
Álkuleg ðízka
I bili virðist svo sem hinn marg lofsungni mismunur kynjanna sé
að jafnast út — að minnsta kosti hvað ungu kynslóðina áhrærir
og verður stundum að gá ítarlega til að sjá, hvort eitthvað sem
sýnist vera stúlka, sé ekki bara piltur eða hvort píulegur ungl-
ingsstrákur sé raunverulega strákur. Það er að sjálfsögðu aðal-
lega hársíddin, sem stuðlar að þessu. Meðfylgjandi mynd var tek-
in á afgreiðslu Flugfélags. Islands. Það skal tekið fram, að pían
til vinstri er strákur. Einu sinni sögðu menn ,,Vive la difference"
og „Long live the difference", lengi lifi mismunurinn. Vonandi
erum við ekki svo úrkynjuð, að sú skoðun sé ekki lengur til.
J
VIKAN 10. tW. 21