Vikan - 29.04.1965, Blaðsíða 6

/
ULTRfl+LfiiSH Mascara
TIL AÐ LENGJA OG LENGJA ENNÞÁ
MEIR SILKIMJÚK AUGNAHAR.
ULTRA*LASH er fyrsti augnháraliturinn sem
Jengir og þéttir augnahárin án þess að gera
þau stíf. Þessi einstaka efnablanda lengir án
gerviþráða. Ailt sem þér þurfið að gera er að
bera ULTRA*LASH á með hinum hentuga
TAPER-BRUSH sem byggir upp um leið og
hann litar hvert augnhár. Ekkert auka erfiði
og ekkert ergelsi út af gljáalausum og klístr-
uðum augnhárum. ULTRA*X*ASH hleypur ekki
í kekki, né skilur eftir klessur eða bletti. Þetta
er íyrsta skaðlausa efnið sem lengir og þéttir
augnhárin, þolir vatn og er lyktarlaust. Sér-
staklega auðvelt að hreinsa á nokkrum sekúnd-
um með Maybelline Mascara Remover. Kemur
í þrem góðum litum: VELVET BLACK, SABLE
BROWN og MIDNIGHT BLUE.

alltaf þaS hreinasta og bezta fyrir fegurð augnanna:
Kynnið yður hinar
vinsælu
Brother saumavélar
Verð kr. 4.890.00 og kr. 6.012.00.
Baldur Jónsson s.f.
Hverfisgötu 37. — Slmi 18994.
Brother
saumavélar
Það sem áður er komið:
Skipið TJALDANE, eign SBM
skipafélagsins, kemur í höfn í
Sebang. Um borð eru þau Myn-
heer van Halden, forstjóri skipa-
félagsins og aðaleigandi hlutafé-
lagsins sem rekur gúmmíplant-
ekruna á eynni, dóttir hans
Josephine, einn eftirlitsmann-
anna á plantekrunni, Andy,
leigudansmærin Pat, sem Andy
fann á dansstað í Port Said, og
skipslæknirinn dr. Maverick. Pat
er ástfangin af Andy, en Andy og
Josephine (Jeff) hneigja hugi
saman en Andy vill ekki leggja
það á Jeff að hún setjist að á út-
úrboru á borð við þessa litlu
eyju, en plantekran á Andy all-
an — svo þau verða að skilja,
þegar skipið fer aftur frá eynni
þá sömu nótt. Meðan skipið
stendur við, fara farþegarnir í
land, nema ein hjón ... Ritters-
hjónin.
Rittershjónin voru tilbúin að
fara í land eins og þau voru í
hverri höfn. Og í hverri höfn
neituðu yfirvöldin þeim um land-
gönguleyfi og héldu þeim föng-
um í þessu skipi, sem þau voru
farin að hata.
— Jæja, þið eruð tilbúin að
fara, sagði frú Gould og öskraði
á þau eins og þau væru heyrnar-
laus. Frú Ritter brosti dapurlega
og herra Ritter hneigði sig í lend-
unum og kyssti harða, vinnulúna
hönd frú Gould. — Við ætlum
að spyrja skipstjórann, sagði
hann á þýzkublandinni ensku, og
hafði nærri notað allan orðaforða
sinn á því máli. Frú Gould klapp-
aði einnig á hans öxl. Hún vissi
af reynslu, að þetta róaði bæði
skepnur og fólk, þegar allt ann-
að brást. — Það er skömm, að
ég skuli ekki kunna þýzku, sagði
hún góðlátlega. — í Utah kenna
þeir manni japönsku og kín-
verzku og öll önnur heiðin tungu-
mál, en ég hef einhvernveginn
misst af þýzkutímunum.
— Við ætlum að spyrja skip-
stjórann, endurtók herra Ritter
skilningssljór, og frú Gould hróp-
aði, að hún óskaði að þeim yrði
leyft að fara í land að þessu sinni.
Brookhuis skipstjóri var kom-
inn niður á þilfar, til þess að
taka á móti embættismönnum
hafnarinnar. Hann þurrkaði svit-
ann af enni sér, og það leyndi
sér ekki, að honum leið ekki vel.
Hann átti að sjá um að ekki
fréttist um Mynheer Van Halden,
hinn veikbyggða eiganda S.B.M.
skipafélagsins, og þessi ábyrgð
fannst honum jafn þung og ó-
bærileg og hvítur fíll. Hann
heilsaði köllum með handabandi,
en gaut um leið hornauga til
æðsta yfirmanns síns, sem virt-
ist hafa gaman að ábyrgðartil-
finningu skipstjórans.
Anders Andersson mundi ekki
eftir Pat Houston, fyrr en hún
hallaði sér upp að borðstokkn-
um við hliðina á honum. fast við
olnboga hans. Þrátt fyrir, að hún
stóð þarna við hliðina á honum
í mannfjöldanum, var hún eins
og smáeyja í miðju reginhafi ein-
manaleikans. Hún brosti við hon-
um og lét skína í allar tennurn-
ar, eins og henni hafði verið
kennt að brosa í þúsund við-
bjóðslegum og lélegum sýning-
aratriðum.
— Afsakaðu, aðeins, sagði
Anders við Jeff Halden. —- Ég
þarf að kveðja ungfrú Houston.
Jeff vissi, að hann hafði verið
ungfrú Houston samskipa frá
g VIKAN 17. tbl.