Vikan - 29.04.1965, Blaðsíða 46

Þreyla'f^
ffram
að
hádegi
Þær, sem sitja við vél-
ritun allan morguninn,
þreytast oft í hand-
leggjum og öxlum. Hér
verða sýndar tvær æf-
ingar, sem hægt er að
framkvæma á hverri
skrifstofu. Eftir klukku-
tíma vinnu er gott að
standa þráðbein upp við
vegg, með þyngstu
skjalamöppuna á höfð-
inu. Brátt slakast á
vöðvunum aftan á hálsi
og þreytutilfinningin
hverfur. Eftir klukku-
tíma í viðbót er ágætt
að þrýsta báðum hönd-
um flötum að vegg, þar
til finnst 'hvernig vöðv-
ar í handleggjum slaka
smám saman á. Þetta
má svo auðvitað endur-
taka, þegar líður á dag-
inn.
Oft er erfitt að einbeita sér að
námi, ekki sízt á vorin, en þá
fer það venjulega saman, sem
ekki á vel saman: upplestur og
próf og hinsvegar sólskin og
fyrstu freistandi vordagarnir.
Þá þarf á öllu að halda, sem getur auð-
veldað námið og skerpt einbeitnina,
og skulum við athuga hér nokkur at-
riði.
Það getur svo sem verið ágætt, að
láta mömmu færa sér alls konar góð-
gæti og það er gott að hafa ró og næði,
og sjálfsagt er að gera heimilisfólkinu
það ljóst, að ekki er hasgt að ætlast til
þess, að þið hlaupið út í búð í miðju
reikningsdæmi, en þar með er ekki
sagt að námið sé tryggt. Það er hægt
að sitja við lestur án þess að læra
neitt.
Betra er að klæða sig og snyrta áð-
ur en byrjað er að lesa en ekki hanga
ógreidd í slopp allan daginn, og sjálf-
sagt er að reyna að hafa vissan stað til
lestrar, með öllu sem á þarf að halda
í kringum sig, því að það líkist meira
því, að verið sé að fara á vinnustað,
og auðveldara er að koma sér að lestr-
inum á þann hátt.
Ágætt er að ætla sér vissan tíma til
lesturs og vissan tíma til hvíldar, en
betra er að hafa tímann stuttan og ein-
beita sér því betur að lestrinum. Ungl-
ingar þreytast oft fljótt, en þó ekki sé
nema tíu mínútna einbeiting er hægt
að læra ótrúlega mikið á þeim tíma og
miklu meira en þegar þreytan sækir á.
Stopp-úr, eða hvað ég nú ætti að kalla
það — það er klukka, sem mælir
stuttan tíma í einu og hringir, þegar
komið er að þeim tíma, sem stillt er á
— er alveg fyrirtak, því að þá þarf
nemandinn ekki að tefja sig á því að
líta á klukkuna, til að sjá hvað tíman-
um líður. Líka má nota þannig klukku
til þess að mæla frítímana, svo að
hægt sé að vera alveg áhyggjulaus
meðan hvílzt er.
Þið þurfið að átta ykkur á, hvaða
tími hentar ykkur bezt til náms. Sum-
ir eru morgun-manneskjur, en aðrir
eru aldrei betur upplagðir en á kvöld-
in. Það er um að gera að nota þá tíma,
sem þið eruð bezt fyrirkallaðar á, þótt
þeir stangist á við alla venjulega fóta-
ferð eða háttatíma. Það þarf aðeins að
gæta þess, að hafa nægan svefn.
Sumir þurfa oft að borða og hress-
ast ótrúlega mikið við smábita eða te-
sopa, en aðrir verða latir og værukær-
ir af mat. Auðvitað þurfa allir að fá
næga næringu, en þessu má haga mis-
jafnlega.
Venjulega þarf að fara yfir mikið
efni á stuttum tíma í upplestrarfríi
og þess vegna ástæða til að hinkra við
og athuga náms-aðferðina. Hentar ykk-
ur e.t.v. betur að lesa allt lauslega yf-
ir fyrst, átta ykkur á samhenginu, en
fara svo nákvæmar í einstaka kafla
á eftir? Eða verðið þið að lesa gaum-
gæfilega hvert einasta orð? En þá er-
VIKAN 17. tl>I.