Vikan - 29.04.1965, Blaðsíða 31

en þaS gæti líka hafa verið ein-
hver annar. Ef ég væri i yðar
sporum væri ég ekki að hafa á-
hyggjur af þessu.
Frú Wagner dró andann létt-
ar. — Guði sé lof. Þér getið
ekki ímyndað yður hve ég hefi
verið áhyggjufull. . . .
— Ég sá það. En nú þurfið
þér ekki lengur að leyna sann-
leikanum.
— Hvað eigið þér við?
Bros hans var mjög alúðlegt.
— Ég hefi verið í þjónustu lög-
reglunnar i meira en tuttugu ár.
Ég hefi talað við fjölda fólks
um áhyggjur þess. Þessvegna
í einu, — ég ætla að hringja
til vinlconu minnar, hennar frú
Buchalter sem hefir aðgöngu-
miðaskrifstofuna. Það getur vel
verið að hún eigi miða í eitt-
hvert leikliúsið. Hvað segið þið
við þvi?
Mabel og Leó litu hvort á
annað. — Það væri reglulega
skemmtilegt, sagði tengdasonur
hennar.
— Það eru nokkrir ágætir
söngleikir i leikhúsunum núna,
sagði Mabel.
— Það er bezt að ég liringi
strax, sagði frú Wagner áköf.
— Þetta var reglulega skemmti-
inn fastur. Hann leit til tengda-
móður mannsins með afsakandi
augnaráði. — Mér þykir þetta
leiðinlegt, frá Wagner. . . .
Hún starði á hann með op-
inn munn. — En þér sögðuð. . . .
Mabel kom fram. Hún fálm-
aði órólega i svuntuna sína. •—
Hvað er þetta, sagði liún. —
Mamma, hvað er um að vera?
—• Þér líka, frú Draves. Þér
verðið líka að koma með okkur
— Frú Draves? Frú Wagner
hörfaði aftur á bak og hallaði
sér upp að veggnum. — Nei,
ekki hún, hrópaði liún æst. —
— Þér vitið ekki hvað þér eruð
að tala um! Það var bara mynd-
in af honum sem ég sá. .. .
—■ Ég er feginn að það var
karlmaður sem stal töskunni
yðar, svaraði lögreglufulltrúinn.
— Það hefði verið liræðilegt
fyrir yður ef þér hefðuð rekizt
á myndina af henni.
Maðurinn með ljósa hárið leit
flóttalega i kring um sig. Svo
lyfti hann lokinu af ruslatunn-
unni og kastaði brúnni hand-
tösku i hana. Hann flýtti sér
burtu og nuddaði verkjandi
kjálkann. — Níu dalir, sagði
EIGIÐ ÞER i ERFIÐLEIKUM EF SVO, ÞÁ ER LAUSNIN HfeR
MEÐ HIRZLU UNDIR SKRÚFUR OG ANNAÐ SMÁDÓT ?
FRAMLEIDUM HINA ÞEKKTU
SKÁPA í ÞREM STÆRDUM
16,24 OG 32 SKÚFFUII
VINNUHEIMIUÐ AÐ REYKJALUNDI
REYKJALUNDI SÍMI UM BRÚARLAND SKRIFSTOFA í
REYKJAVÍK BRÆÐRABORGARSTÍG 9 SÍMI 22150....
finnst mér skrítið, frú Wagner,
að þér eruð með áhyggjur af
manni, sem dóttir yðar þekkti
fyrir meira en sex árum. Hver
er hann, frú Wagner?
— Tengdasonur minn, Leó.
Ég viðurkenni að mér fannst
hann óhugnanlega likur. Ég liefði
mátt vita að dóttir mín hefði
aldrei elskað mann eins og hann,
— og hún benti á albúmið.
Mabel var að leggja á borð,
þegar frú Wagner kom heim.
Hún var með nýlagt hárið og
í fallegum silkikjól. Leó var ný-
rakaður og vel snyrtur. Þau
voru bæði hlæjandi þegar hún
kom inn og hún tólc undir með
þeim.
— Þú kemur alveg í tæka tíð,
mamma, sagði Mabel.
— En hvað þið eruð fín, er-
uð þið að fara eitthvað út?
— Við vorum að hugsa um
að aka í bæinn og fara í bíó,
sagði Mabel.
Frú Wagner gekk að borðinu.
— Heyrði þið mig, sagði hún allt
lega hugsað hjá þér, sagði Leó.
Gamla konan gekk að siman-
um, glaðari en hún hafði verið
um langan tíma.
En dyrabjallan liringdi áður-
en hún komst í símann. Frú
Wagner opnaði hurðina. Það var
Meade lögreglufulltrúi.
— Lögreglufulltrúi! hrópaði
hún, — eruð þið búnir að finna
töskuna mína? — Dagurinn ætl-
aði að verða sannkallaður á-
nægjudagur.
— Nei, frú Wagner.
Hún vék til hliðar og hann
kom inn. Tveir lögregluþjónar
voru á eftir honum.
— Er tengdasonur yðar heima?
— Já, sagði hún, —■ Leó er
heima. Hversvegna viljið þér
vita það? Hefir eitthvað komið
fyrir?
Leó kom fram i anddyrið. —
Hvað gengur hér á? sagði hann
undrandi. Hann starði á lög-
reglumennina. — Hvað er ykk-
ur á höndum?
— Will Draves, þér eruð tek-
Hún hefir ekkert vitað um þetta!
Hún....
— Mér þykir þetta leiðinlegt,
frú Wagner. Lögreglufulltrúinn
var reglulega leiður á svipinn.
-— Ég er hræddur um að hún
viti allt um hann. Þau voru
samsek i Kaliforniu. Þegar jörð-
in fór að hitna undir fótum
þeirra flýðu þau austur á bóg-
inn.
— Nei, liljóðaði frá Wagner.
hann og gretti sig. — Það borg-
aði sig ekki. ... *
Goldfinger
Framhald af bls. 17.
ist Du Pont vera orðinn nýr mað-
ur. Hreyfingar hans voru stæltar,
og það sem sóst af andliti hans,
var fullt af lífi og fjöri. Meðan Bond
VIKAN n. tbl. gl