Vikan

Tölublað

Vikan - 26.08.1965, Blaðsíða 6

Vikan - 26.08.1965, Blaðsíða 6
Úrvals efni, tízku snið, vandað tillegg, fulkomn- ar vélar, ásamt þaulæfðu starfsfólki, er trygging yðar fyrir því, að frá oss fáið þér beztu og fallegustu fötin. VERKSMIÐJAN FÖT H.F. ■CAN Vér höfum ávallt fyrirliggjandi: LIN CAN Grænar baunir, LIN CAN Gulrætur, LIN CAN Blandað grænmeti, LIN CAN Bakaðar baunir, LIN CAN Þurrkaðar grænar baunir, LIN CAN Jarðarbor. LIN CAN vörur fást í næstu búð. Heildsölubirgðir: KRISTJÁN Ó. SKAGFJÖRÐ H.F. SÍMI 24120. -CAN HÚN GLÁPIR JNN UM GLUGGANN. Kæri Póstur! Ég er hérna ein 15 ára meS mjög vont ofnæmi. Ég vinn í verzlun í miðbænum, og á hverj- um degi og jafnvel oftádaggeng- ur hér stelpa framhjá glugganum. Hún er í sjóliðabuxum, sem er kannski ekkert nýtt, en hún er svo feit, að það er eins og hún sé með lærin í skónum. Og svo er hún alltaf japlandi tyggjó eða eitthvað því um líkt. Þetta fer alveg afskaplega í skapið á mér ásamt þessum mikla gauragangi og fyrirferð, sem fylgir henni. En svo er það versta. Hún stanzar oft við gluggann og gláp- ir inn í verzlunina með nefið klesst að rúðunni. Nú er ég komin með algert ofnæmi og þoli þetta ekki lengur. Hvað get ég gert? P.s. það þýðir ekkert að segja mér að hætta að horfa á hana því að þá get ég aldrei horft út að glugganum og séð dagsins ljós. Vertu svo bless og þakka þér kærlega fyrir mörg og fróðleg svör. Hvemig er skriftin? Ef ég væri í þínum sporum, yrði mitt fyrsta verk að leita til sálfræðings. Þetta er ekki annað en taugaveiklun, sem þú þarft að vinna bug á sem fyrst. Þú mátt ómögulega láta það hrella þig, þó að einhver stelpukjáni sé að horfa inn í búðina til þín. Kannski er þetta bara einhver einlægur aðdáandi þinn, sem er að reyna að stæla þig í klæða- burði. Þú gengur þó ekki í sjó- liðabuxum? Skriftin er mjög áferðarfalleg og sömuleiðis frágangurinn, þótt ekki gæti alltaf samræmis í stafa- gerðinni. Stafsetningin er líka mjög til fyrirmyndar. MOLBÚAHÁTTUR. Háttvirti Póstur! Hver er þín skoðun á því, að við íslendingar erum svo miklir Molbúar? Við kunnum ekki að drekka og látum bjóða okkur vit- lausustu áfengislög í heimi. Við framleiðum góðan bjór og fáum svo ekki að drekka hann. Við verðum að verzla gegnum lúgu- op eftir klukkan sex. Hvað ætli erlendir menn haldi, ég veit það, GEGGJUN. Hvað ætli ég sé búinn að týna mörg- um þúsundum við þessar helv ... lúgur í hávaðaroki? Hver fann þær annars upp? Hann ætti skil- ið að fá fálkaorðuna. Það væri hægt að telja miklu fleira upp eins og til dæmis umferðarmenn- inguna, afgreiðslufólk í búðum, hina lipru og góðu afgreiðslu á opinberum skrifstofum, af- greiðslutíma bankanna og ann- arra þjónustufyr.rtækja, efnis- hyggjuna, bönnin o.fl. Sandellíus. P.s. Það ætti að setja þennan sam á geðveikrahæli. Hann má ekki stinga svo niður penna, að ekki komi út orðið sjónvarp. Templarar hættið allri eigin- gimi með bjórinn, og þú sam hættu allri eigingirni með sjón- varpið. KVENÞJÓÐIN HEFUR ORÐIÐ. Sælir herra Póstur! Mikið þakka ég þér fyrir Ang- elique, hún er tvímælalaust bezta framhaldssaga, sem birzt hefur hjá ykkur, svo lík lífinu ... Já, það er þetta með kjötkarl- ana. Persónulega ímynda ég mér álíka dásamlegt að faðma síma- staur úti á víðavangi eins og að faðma glerhart vöðvafjall, þ.e.a.s. nema þeir geti þá slappað af, og betur kynni ég við, að karlmaður hefði áhuga fyrir líkama mínum, a.m.k. jafn mikinn og fyrir sín- um eigin. Ég skal segja þér, að einu sinni þekkti ég strák, sem æfði Atlas. Hann hafði engan á- huga á neinu, sem fram fór í kringum hann nema einfaldlega vöðvunum. Haim notaði öll möguleg og ómöguleg brögð til að vekja athygli á líkama sínum. Þetta fannst mér ókarlmannlegt! Það minnti helzt á heimska turtil- dúfu, sem reyndi að láta dást að sér. Ekki kæmi mér á óvart, þótt sá hefði í fyrra lífi verið grískur höggmyndari eða eitthvað því- umlíkt. Afsakið, hve dómhörð ég er, en ég verð að viðurkenna, að ég lagði hreinlega á flótta og hef síðan forðast kjötkarla. Mætti ég heldur biðja um venjulega menn, að vísu stóra og herðabreiða, en umfram allt karlmannlega og al- varlega hugsandi um hvað, sem er nema skrokkinn á sér, og hana- nú! Ég vil að lokum taka það fram, að þetta er aðeins mitt persónu- g VIKAN 34. tbl.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.