Vikan - 26.08.1965, Blaðsíða 31

BERK E L
nóttina ásamt þýzka undirfor-
ingjanum: hún varð ástmey hans
í ástarvimunni um nóttina
féllst hún á að takast á hendur
njósnir fyrir Þjóðverja. Um
tveggja mánaða skeið kom hún
upp um félaga sína í andspyrnu-
hreyfingunni.
Eftir tilvísunum hennar voru
þeir handteknir hver af öðrum
og dæmdir til dauða. Árið 1942
var hún send yfir til Englands
til að njósna, og eftir löng og
átakanleg réttarhöld var hún
dæmd til dauða, en dómurinn
síðan mildaður niður i ævilangt
fangelsi.
Vinir hennar í andspyrnu-
hreyfingunni vildu alls ekki
trúa því, að hún hefði svikið
félaga sína af frjálsum og fúsum
vilja. Þeir héldu því fram, að
hún hlyti að hafa verið pind til
þess. Ef til vill hefur hún orðið
að gangast undir heilaþvott, en
úr því verður víst aldrei skorið.
Það eina, sem vitað er með
vissu í þessu máli, er að nazist-
ar notuðu undirforingjann sem
tálbeitu á „Læðuna“. Hann átti
að sænga hjá henni, lofa að gift-
ast henni og beita öllum brögð-
um til þess að gera hana ást-
fangna af sér. Þetta var gert til
þess að þeir gætu haft not af
henni.
HÚN ELSKAÐl LÍFIÐ
18. janúar árið 1945 seint um
kvöldið kváðu við tvö byssuskot
á norðanverðu Eyrarsundi. Þar
var mótorbátur á ferð og út úr
honum steyptist í hafið rauð-
hærð, fögur kona.
Dauðadómi hafði verið full-
nægt. Sænska konan Jane Horn-
ey var látin. Hún hafði verið
tekin af lífi fyrir njósnir.
Hver var hún? Var hún Mata
Hari Svia? Tæplega. Var hún
glöggskyggn og greindur njósn-
ari, sem þjónaði tveim herrum.
Það er einnig fremur ósennilegt.
Að minnsta kosti hefur það
aldrei verið sannað. Hún var
ævintýrakona og það voru ásta-
sambönd hennar, sem urðu
henni að fótakefli.
Þegar heimsstyrjöldin var í
algleymingi hafði liún verið í
tygjum við danska frelsishetju,
en varð svo smám saman leið á
honum. Vesalings maðurinn, sem
auðvitað var sár og leiður, fékk
allt í einu þá flugu í kollinn,
að Jane væri njósnari. Sólheitan
sumardag breyttist grunur hans
í fullvissu. Hann sá Jane Horney
leiðandi þýzkan hermann. Þau
höfðu staðnæmzt fyrir utan
banka nokkurn, Þjóðverjinn
hafði farið inn og komið út eftir
stundarkorn.
Jane Horney var dæmd til
dauða í Kaupmannahöfn. Hún
hafði tekið á móti peningum, og
hlaut þvi að vera njósnari.
Seinna kom það á daginn, að
Þjóðverjinn var að gera hús-
HVAR? HVAÐ? HVENÆR?
KJÖTBOÐIR HEITT KJÖT
MÖTUNEYTI KALT KJÖT
SJÚKRAHOS BACON Alltaf!
PÖKKUNARST. OST
SKIP ÁLEGG -
HÖTEL BRAUÐ
SKÖLAR FISK
MEÐ SJÁLFBRÝNARA - ÞARF ALDREI AÐ SMYRJA
H. J. SVEINSSON H.F.
Hverfisgötu 82 - Sími 11-7-88
rannsókn í bankanum.
Dó Jane Horney saklaus? Ef
til vill. Að minnsta kosti er það
staðreynd, að henni heppnaðist
að bjarga allmörgum Gyðingum
úr klóm nazista og hún kom því
til leiðar, að frægur og mikils
metinn meðlimur í dönsku and-
spyrnuhreyfingunni var látinn
laus úr herbúðum nazista.
Hún tefldi djarft, og það kom
henni i koll.
IÍJARKMIKIL KONA
Aðfaranótt 10. febrúar 1960
var Djamila Boupacha handtek-
in og flutt til bækistöðvanna í
E1 Biar i Algier.
Það er i raun og veru rangt
að kalla hana njósnara. Réttara
væri að kalla hana uppreisnar-
mann, en í augum Frakka var
hún njósnari.
Risavaxinn hershöfðingi sló
hana niður
— Viðurkennið ,að þér njósn-
ið fyrir frelsishreyfinguna.
Djamila svaraði engu.
Þá er komið inn með mág
hennar Abdelli. Hann liristist
allur og getur ekki talað, vegna
þess að hann hefur sætt raf-
magnspyndingum i þrjá rklukku-
stundir samfleytt.
— Eruð þér aðili að frelsis-
hreyfingunni?
— Já svarar Djamila.
Komnir aftur
Rafknáinn
SKURÐHR-
HNÍFUR
VXKAN 34. tbl.