Vikan - 23.06.1966, Blaðsíða 49

— Skiljið þér nóg í arabisku, spurði hann lágum rómi, •— til að
skilja textann?
— Nóg til að haía martraðir út aí því. Mér virðist, að þessi Mulai
Ismail yðar, sé ekki annað en blóðþyrstur rucidi.
Osman Faraji svaraði ekki undir eins, heldu dreypti á sjóðheitu
kaffinu, sem þræll hafði fært honum.
—• Hvaða keisaradæmi, sagði hann að lokum — var ekki reist á
morðum, striði og blóði? Mulai Ismail hefur varla lokið til fulls orr-
ustu við bróður sinn. Hann er afkomandi Múhameðs að föðurnum til.
Móðir hans var svertingi frá Súdan.
— Osman Faraji, hafið þér i alvöru í hyggju að afhenda mig yfir-
manni yðar, til að gera mig að einni af hinum ótölulegu frillum hans?
—- Varla. Ég hef ætlað mér, að þér verðið kona hans númer þrjú og
uppáhaldskona.
Angelique ákvað að gripa til bragðs, sem engin kona myndi gera að
nauðsynjalausu. Hún ákvað að bæta fimm, nei, sjö að lokum tíu ár-
um við aldur sinn. E'ftir því varð hún að játa fyrir yfirgeldingnum, að
hún væri yíir fertugt. Hvernig gat hann látið sér detta í hug, að gefa
svo kröfuhörðum þjóðhöfðingja konu, sem komin var á hrönunar-
skeið, til að vera honum til gleði, þegar hann sjálfur hafði sagt henni,
að frillur, sem væru af léttasta blómaskeiði, væru fluttar til fjarlægra
staða, svo stöðugt væri hægt að bæta nýjum við í kvennabúrið?
Osman Faraji, hlustaði á hana með bros um varir — Eruð þér
gömul? spurði hann.
— Mjög gömul, sagði Angelique ákveðið, þótt henni væri það þvert
um geð.
— Það skiptir húsbónda minn ekki miklu. Hann er fullfær um að
meta gáfur, reynslu og vizku eldri konu, sérstaklega þegar æskufagur
lokkandi líkami hennar íelur vandlega öll ytri merki um þroskað
hugarfar. Hann horíðist beint í augu við hana, ofurlítið striðnislegur á
svip. — Likama ungrar konu, útlit þroskaðrar konu, en orka, þrá og
þekking i listinni að elska — ef til vill ofurlítil sérvizka líka — konu
í fullum blóma fegurðar sinnar — þetta hafið þér allt. Slíkar andstæður
fara ekki framhjá húsbónda mínum. Hann mun sjálfur geta greint
þær um leið og hann sér yður, því þrátt fyrir að hann er sjálfur ungur
og ákaflega ástríðufullur að eðlisfari, er hann mjög fljótur að gera
sér grein fyrir fólki. Hann getur haft hemil á ástríðunni, sem negra-
blóðið í æðum hans hefur fært honum, nægilega til að njóta alis þess,
sem hann sér í yður. Hann getur beðið rólegur síns tíma til að svala
þrá sinni, því hann er likamlega og andlega hafinn yfir ótímabæra
freistingu og sömuleiðis þreytu. Án þess að vanmeta það, sem hjá-
konur hans hafa upp á að bjóða — eða öllu fremur af því að hann
kann að horfa framhjá þeim við og við — getur hann fyllilega tengzt
einni konu, ef hann sér í raun og veru í henni endurspeglun af sínu
eigin sálarþreki. Vitið þér, hve gömul fyrsta eiginkona hans er, nú-
verandi uppáhaldskona, sem hann leitar stöðugt ráða hjá? Hún er að
minnsta kosti fertug — ef ekki mun meira. Hún er hræðilega feit,
og höfði hærri en hann og svört eins og spaðaásinn. Þegar þér sjáið
hana, verður yður til furðu hvaða vald hún getur haft yfir honum.
Kona hans númer tvö, hinsvegar, er ekki yfir tvítugt. Hún er ensk,
en féll í hendur sjóræningjum, þegar hún var á ferð ásamt móður sinni
til Tangier, þar sem faðir hennar var liðsforingi. Hún er rósrauð og hvit
og afar þokkafull. Hún er mjög hugþekk Mulai Ismail, en....
— En?
— En Leila Aisheh, kona hans númer eitt, hefur hann undir þumal-
fingrinum, þótt hún geri ekkert án þess að spyrja hann fyrst og hlýði
honum ævinlega. Eg hef árangurslaust reynt að frelsa hann undan valdi
hennar. Daisy litla, sem við köllum Valinu, núna síðan hún varð Mú-
hameðstrúar, er síður en svo sofandi sauður, en Leila Aisheh lætur
ekkert fram hjá sér fara.
— Eruð þér ekki einnig tryggur þjónn Leila Aisheh? spurði Ange-
lique.
Yfirgeldingurinn hneigði sig hvað eftir annað og snerti axlir sínar
og enni með höndunum til að gefa til kynna, að hann væri hundtryggur
henni ekki síður en soldáninum.
— En hvað þá um konu númer þrjú? Frmnili í næsta blaöi
öll rétindi áskilin — Opera Mundi, Paris
Knapapeysa
Framhald af bls. 46.
öxlina með því að sleppa (hand-
vegsmegin) 3 I. 5 sinnum. Þá eru
eftir 15 (21) I.
Framstykki: FitjiS upp og hekliS
eins og bakið þar til handvegir
mæla 16 (17) sm. Sleppið þá 15
(20) miðlykkiunum að framan og
heklið aðra hliðina fyrst. Fleklið
hana þar til handvegurinn er jafn
bakstykkinu. Gerið þá halla á öxl-
ina á_sama hátt og á bakstk. Hekl.
hina hliðina eins.
Rúllukragi: Fitjið upp 15 I. +
1 I. til þess að snúa við. Hekl.
munstur um 53 (56) sm.
Leggið stykkin á þykkt stykki,
nælið form þeirra nú með nálum.
leggið raka klúta yfir og látið gegn
þorna næturlangt.
Saumið peysuna saman með
þynntum garnþræðinum og aftur-
sting eða varpspori.
Saumið rúllukragann saman og
saumið við hálsmálið.
Heklið að lokum 2 umf. fasta-
hekl í handvegina. Pressið laus-
lega yfir saumana, ef með þarf.
Mýjar hljómplötur
Framhald af bls. 14.
hálf syfjulegt lag og auk þess er
erfitt að fylgjast með textanum.
Því miður er plata þessi í heild
ekki eins vel heppnuð og vonir
stóðu til. Platan sannar að vísu, að
Lúdó sextett er hljómsveit í fremstu
röð, en jafnvel beztu hljómsveitir
geta ekki blásið lífi í lög, sem dott-
in eru uppfyrir. Væri nú ekki ráð
að fela Karli Muller að semja lög
fyrir næstu plötu? Honum er örugg-
lega treystandi til þess, piltinum
þeim!
Sófasett
VANDAÐ, STERKT 0G STtLHREINT
SÓFAR, TVEGGJA-, ÞRIGGJA- OG FJÖGRASÆTA
HÚSGAGNAVERZLUN
ÞÓRSGÖTU 1. - SÍMI 20820.
VERÐ SÉRSTAKLEGA HAGSTÆTT
GÖÐ GREIÐSLUKJÖR
HNOTAN
Nancy, Ijónin og
stígvélin
Framhald af bls. 14.
En nú víkur sögunni til Danmerk-
ur.
Ein þekktust hljómsveit þar í
landi nefnist The Lions (Ljónin). Þeg-
ar söngurinn um stígvélin tók að
heyrast í Englandi tóku Ljónin sig
til og sungu lagið á plötu. Var plat-
an komin á markaðinn eftir ótrú-
lega skamman tíma eða um svip-
að leyti og söngur Nancyar tók að
berast til Danmerkur. Ljónin sungu
lagið auðvitað með enska textan-
um, því að danskar hljómsveitir
senda aldrei frá sér lög á hljóm-
plötum með dönskum textum. Þess
má líka geta, að leita má vel og
lengi að þeirri hljómsveit í Dan-
mörku, sem heitir dönsku nafni.
Er skemmst frá því að segja, að
útgáfa Ljónanna af stígvélunum
rauk strax upp í topp á vinsælda-
listanum, og var það eflaust ekki
hvað sízt að þakka klókindum
þeirra í sambandi við útgáfu plöt-
unnar, en frá því verður nú greint.
Ljónin létu sem sagt prenta merki
með áletruninni „These Boots Are
Made For Walking" (Þessi stígvél
eru til þess að ganga í), og létu
þeir merkið fylgja með hverri plötu.
Merkið var hringlaga, 6.5 cm í
þvermál og var hægt að líma það
á leður- og gúmmístígvél, en Ljón-
in létu þess getið, að einnig mætti
líma það á töskur, leðurjakka o.fl.
Kváðust Ljónin vænta þess að sjá
allar stúlkur á aldrinum 6 til 80
ára ganga með þessa merkimiða.
Ekki leið á löngu, þar til það var
orðið nánast tízkufyrirbrigði að
ganga með þessi merki. Svo mikið
er víst, að fjöldi stúlkna keypti
plötuna, án þess að hafa heyrt
hana — til þess eins að tolla í tízk-
unnil
BLÓMABÚÐIN
ÁLFHEiMAR 6
SÍMI 33978
REYKJAVÍK
VIKAN 25. tbl.