Vikan - 23.06.1966, Blaðsíða 12

Fyrsta
ball ungrar
stúlku er alltaf
þýðingarmikiS fyrir hana.
g heiti Elías Reiner og ég á
dóttur sem heitir Sarah. Við
búum í íbúð við Batterman
Jjj|Street. Þetta hliómar líkt og
svippubandsleikurinn
sem
I börnin leika síðdegis, þegar þau
| eru ekki í skólanum. Ég hefi séð
I Söru í þessum leik,- þó halda tvær
stöllur hennar sín í hvorn enda
bandsins og sveifla því. Sarah lok-
aði augunum einbeitnisleg ó svip
og sönglaði: Ég-heiti-Sarah-pabbi-
minn-heitir-Elias-'Og-við-búum-í-Batt-
I erman-Street.
isskapnum og sezt við gluggann,
til að líta eftir hvort Sarah sé ekki
ó heimleið. Ég var nýkominn heim
sjólfur, fró Queens College, þar
sem ég kenni hebresku í tveim
deildum. Það er góð atvinnu og ég
er mjög ónægður með starfið. Ég
tala ennþó með svolítið annarleg-
um hreim, en stúdentarnir virðast
ekki taka eftir því og stundum fara