Vikan - 30.06.1966, Blaðsíða 37

gætir kannski farið í búðir á eftir
og svo getum við fylgzt að heim
í kvöld.
— O, já, það væri alveg draum-
ur. Hún var allt í einu orðin svo
glöð og eftirvæntingarfull. Það eru
ár og dagar síðan ég hefi komið
á skemmtilegt veitingahús.
Hún átti að hitta hann á Am-
bassadeur klukkan eitt. Maud raul-
aði með sjálfri sér, meðan hún
hafði fataskipti. Það voru svo
margar skemmtilegar minningar
borðinu til þeirra. Maud hélt fyrst
að þetta væri yfirþjónninn, en þeg-
ar hún leit upp, horfði hún [ dökk-
brún augu Eriks Wiberg. Henni brá
og hún stokkroðnaði. Erik- brosti,
þessu sérstaklega skemmtilega
brosi, sem hafði töfrað þúsundir
kvenna, á öllum aldri.
— Er þetta ekki Maud? spurði
hann, með djúpri hljómþýðri rödd.
— Sæll vertu, Erik. Þetta er mað-
urinn minn, Martin Lindskog, taut-
aði hún og var nokkuð andstutt.
sjálfri, Maud?
— Agætlega. Nú er ég bara hús-
móðir.
— Svo-o? Hann lyfti brúnum.
Maud fannst hornspangargleraugun
klæða hann Ijómandi vel. — Og
þú kannt vel við það?
— Já. Hún fitlaði við Iíkjörsglas-
ið sitt.
— Ertu að segja mér að þú haf-
ir kastað frá þér starfinu sem blaða-
kona, starfi sem þú hafðir áhuga
á, til að gerast húsmóðir? Hefurðu
(ivir.gaður hlátur.
— Þetta er hlægilegt, hér sit ég
hálf klökkur. Þetta hlýtur að vera
aldurseinkenni. Eg er hjartanlega
ánægður með tilveruna. Ég er al-
gerlega frjáls, get komið og farið
eftir eigin vild. Ef ég ætti konu,
það er sama hve dásamleg hún
væri, yrði það mér fjötur um fót
til lengdar. Heldurðu ekki að það
sé dásamleg tilfinning að vera al-
gerlega óháður öilum?
— Ég veit það ekkl sagði Maud.
Hverjir eru kostirnir?
Laugaveg 176 — Símar 20440 — 20441.
SÖLUUMBOÐ UM ALLT LAND.
REYKJAVÍK: HÚSPRÝÐI H.F.
Ekki þarf að bíða eftir að forþvotti Ijúki, til þess að geta sett sápuna
í fyrir hreinþvottinn. Að loknum hreinþvotti bætir vélin á sig köldu vatni
(skolun úr volgu) og hlífir þannig dælubúnaði við ofhitun.
Sparneytnar á straum (2,25 kwst.)
Afköst: 5 kg. af þurrum þvotti.
Ryðfrítt stál.
Forþvottur
Hreinþvottur, 95° C.
4 skolanir, þeytivindur á milli og síðan stöðugt í 3 mín. eftir síðustu
skolun.
Sérvöl fyrir viðkvæm efni, gerfiefni og ull.
Forþvottur eingöngu ef óskað er.
2 völ fyrir hreinþvott.
Hæð: 85 cm. Breidd: 60 cm. Dýpt: 57,5 cm.
LAVAMAT „nova D", LAVAMAT „regina", TURNAMAT.
BRÆÐURNIR ORMSSON H.F.
A.GG
IAVAHAT „nm 0“
tengdar við þetta veitingahús; þar
hafði Martin beðið hennar og þar
höfðu þau haldið upp á trúlofun
sína.
A slaginu klukkan eitt kom hún
á staðinn og Martin beið eftir henni
í anddyrinu. Hann var innilega
glaður á svipinn, þegar hann leiddi
hana upp stigann, að gluggaborð-
inu sem var frátekið handa þeim.
Meðan hann var að skoða mat-
seðilinn virti Maud hann fyrir sér.
Hann bar það með sér að hann
hafði verið heppinn og var ánægð-
ur með lífið. Hann gat líka verið
það. Fyrirtæki hans blómstraði og
hjónaband þeirra var mjög gott.
Hún þurfti heldur ekki að hafa á-
hyggjur, það var ekkert sem ógn-
aði hamingju hennar, hugsaði hún,
meðan hún breiddi úr munnþurrk-
unni. Hversvegna var hún þá svona
eirðarlaus og leitandi?
Þegar þau voru að drekka kaff-
ið kom dökkklæddur maður að
Martin stóð upp og rétti Erik
hendina. — Það þarf ekki að kynna
yður, herra Wiberg, sagði hann.
— Andlit yðar er svo þekkt.
— Ég er hræddur um það, sagði
Erik. — Það liggur við að mann
langi stundum til að fela sig. Má
ég setjast hjá ykkur svolitla stund?
— Það er nú líklegt, sagði Mar-
tin og leit á úrið. — En ég verð
því miður að fara. Ég þarf að fara
á fund klukkan þrjú.
Maud horfði á eftir manni sín-
um, á breitt og traustvekjandi bak-
ið, og gat ekki fundið neitt til að
segja. Það var Erik sem rauf þögn-
ina.
— Það er langt síðan, Maud.
— Já, sagði hún og gat ekki
ennþá fundið neitt til að segja.
— Ég sá þig í „Oveðursnóttinni",
þú varst alveg stórkostlegur.
— Það var gaman að þér skyldi
finnast það. Hvernig líður þér
aldrei séð eftir því? Færð þú nóg
út úr lífinu?
Maud svaraði, hægt og rólega:
— Já, það fæ ég. Ég á þrjú yndis-
leg börn og mann sem ég elska.
— Þú virðist hafa það ágætt.
Maud fannst ekki laust við hæðni í
röddinni.
— En þú, Eiik? Ert þú ekki gift-
ur?
— Nei, maður passar sig á þv[.
Ég er hinn fæddi piparsveinn. Það
væri líka synd að leggja það á
nokkra konu að giftast mér. Hjá
mér er starfið fyrir öllu, allt annað
verður að víkja fyrir því.
Maud sat hljóð.
— Og svo er það líka það að
ég hefi aldrei hitt þá réttu. Nema
einu sinni. — Sólbjartan sumardag
[ Varberg, fyrir níu árum, en hún
hefur Kklega gleymt því.
Aftur varð óþægileg þögn. Svo
hló Erik, henni fannst það svolítið
— En finnst þér ekki að þú sért
hræðilega bundin?
— Það er einmitt það dásamlega,
að finna að einhver þarfnast manns.
Um leið og hún sagði þetta,
fann hún hve satt þetta var, og
hún fylltist hlýrri ánægjukennd.
Samtlmis vorkenndi hún Erik. Hann
var frægur og dáður af öllum og
örugglega öfundaður af mörgum,
en einhverja fyllingu vantaði f líf
hans, það fann hún greinilega.
Þar sem Martin hafði stungið upp
á því að hún færi í búðir, ákvað
Maud að kaupa hatt og kjól, til að
hressa betur upp á sálina. En svo
hætti hún við það og keypti heldur
tvo jakka handa tvíburunum og
lítil rauð stígvél handa Súsönnu.
Svo fór hún upp á skrifstofu til
Martins og beið þangað til hann
gat komizt heim. A heimleiðinni
sat hún svo hljóð og hugsandi að
Martin spurði hvort það væri eitt-
hvað sem amaði að henni.
VIKAN 26. tbl. 07