Vikan - 07.07.1966, Page 40

NYTT
N VTT
Itnnstiki
í sðlglerauonm
Minnsta útvarpstækiö á mark-
aðnum. Staösett í spöngunum.
Útvarp Reykjavík heyrist víöast
hvar á Suður- og Vesturlandi.
Söiuumboð:
REYKJAVÍK: Verzlunin Ratsjá, Laugavegi 47, sími 11575.
— Utvarpsvirki Laugarness, Hrísateig 47, sími 36125.
— VESTURBÆJAR-RAÐIO, Nesvegi 31, sími 21377.
— Radiostofan s.f., ÓSinsgötu 2, sími 14131.
KÓPAVOGUR: Litaskálinn, sími 40810.
HAFNARFJÖRÐUR: Verzlunin Radioval, sími 52070.
KEFLAVÍK: Verzlunin Stapafell.
AKRANES: Verzlunin Staðarfell.
BORGARNES: Kaupfélag Borgfirðinga, Deild II.
VESTMANNAEYJAR: Raftækjaverzlunin Kjarni.
ÓLAFSVÍK: Verzlunin Eik.
HVÍTÁRSKÁLINN við Hvítárbrú.
Heildsölubirgðir og
einkaumboð á íslandi:
MAGNÚS
HALLDÓRSSON & C0.
Hrisateig 47.
Símar 30155 - 36125.
ember 1953, var engin dagsetning
á því, vegna þess að Hefner og
Paul voru ekki vissir um að út
kæmi annað eintak. Þeir hefðu ekki
þurft að hafa þessar áhyggjur.
Marilyn var í fötum á forsíðunni,
veifandi glaðlega til lesenda, og
nakin innan í blaðinu. Þetta seldi
51.000 eintök af blaðinu sem kost-
aði 50 cent eintakið og þessir
26.000 dollarar komu Hefner og
Paul á græna grein.
Þótt peningarnir streymdu inn
fór mikið af þeim aftur út. Útlits-
teikningar stórbötnuðu og sömuleið-
Eignist^P
nýja vini!"
Pennavinir frá 100 löndum óska
eftir bréfaskriftum við yður. Upp-
lýsingar ásamt 150 myndum
verða send til yðar án endur-
gjalds.
HERMES
Berlin 11, Box 17/1 Germany.
is prentunin. Árið 1956 réði Hefner
til sín þaulreyndan blaðamann og
höfund að metsölubókinni The Ex-
urbanites, sem framkvæmdastjóra
ritstjórnar. Playboy hætti að birta
eftirprentanir og setti fast verð á
greiðslur fyrir greinar og sögur,
það hátt að fleiri og flelri þekktir
menn fóru að skrifa fyrir blaðið.
Hefner og samstarfsmenn hans
höfðu svar á reiðum höndum til
þeirra sem fussuðu yfir hinum nöktu
fegurðardísum á miðopnunni: —
Minna en 10% af blaðinu var helg-
að slíku efni, og svo, eftir á að
hyggja, hvað var athugavert við
fallegar stúlkur? En það er sama
hvort meira eða minna af efni
blaðsins er helgað fallegum stúlk-
um, það er alltaf söluefni. En þetta
efni hefur tekið miklum framförum
og Playboy vandar alltaf til þess
og hefur stuðlað að því að slíkar
myndir eru yfirleitt ekki þyrnir í
augum fólks lengur.
Marilyn, fyrsta „leiksystirin", var
stórkostleg, glaðleg og eðlileg, en
í næstu tvö ár var ekki svo gott að
fá þær til að sýna gleði yfir starfi
sínu. Þær voru yfirleitt þreytulegar
á svipinn og lífsleiðar eins og al-
gengt er að sjá hjá atvinnu „strip-
tís" stúlkum. En eitt höfðu þær all-
ar sameiginlegt: geysilega stór yf-
irþroskuð brjóst. Dæmigerð var
Jane Mansfield, sem var algerlega
óþekkt, þegar hún kom fyrst á síð-
ur Playboy í febrúar árið 1955.
Þaðan hélt hún beina leið til frama
og auðs, og kom sex sinnum fram
í Playboy eftir það, og lét alltaf
skína í meira og meira af líkama
sínum.
En leiksystramyndirnar tóku al-
gerum stakkaskiptum árið 1955.
Eftir því sem haft er fyrir satt á
skrifstofunni, byrjaði það með því
að hin laglega Janet Pilgrim, sem
svo varð áskriftastjóri Playboy, kom
inn á skrifstofuna til Hefners, og
bað um að fá adressuvél. Hún var
töluvert stærri að vexti en Hefner.
Hann hafði átt í miklum brösum
með að finna fyrirsætur fyrir opn-
una sína, svo að hann sagði, hálf-
gert í grini, að hún skildi fá vél-
ina, ef hún vildi sitja fyrir sem
leiksystir mánaðarins. Hún svaraði
játandi, líka hálfpart í gamni. Hún
kom svo fram í júlí-heftinu og varð
um hríð fyrirmynd þeirra hug-
mynda, sem Hefner hafði um hina
„heilbrigðu, hressilegu stúlku". Bréf
streymdu til fröken Pilgrim frá að-
dáendum og það varð úr að hún
var meira og minna föst við blað-
ið í næstu sjö ár. Það var sama
við hvaða tækifæri hún var mynd-
uð, — heima hjá sér á júlíkvöldi,
í freyðibaði og hvar sem var, var
hún alltaf ímynd saklausrar feg-
urðar, alltaf vingjarnleg.
Þótt nafn hennar standi ennþá
í blaðhaus Playboy, er hún þó víðs-
fjarri nú, gift og búsett í Texas.
Minningin um hana lifir eflaust í
hjörtum margra lesenda Playboy,
en opnan hefur tekið stakkaskipt-
um. Síðan á miðju ári 1962, hafa
aðal fyrirsæturnar helgað sig stíl
Brigitte Bardot, svo að stúlkan í
opnunni er orðin meira „sexy" en
áður. Þótt Brigitte Bardot sjálf hafi
aldrei tekið í mál að sitja fyrir hjá
Playboy, hafa aðrar frægar stjörn-
ur látið sig hafa það, t.d. Kim Nov-
ak, Susan Strasberg, Caroll Baker,
Ursula Andress og fjöldinn allur af
stjörnuskaranum.
Hefner segir að þeir sem finni
eitthvað athugavert við að sjá Ijós-
myndir af fallegum stúlkulíkama,
hljóti að vera eitthvað kynferðis-
lega gallaðir sjálfir. Hefner heldur
því fram að hann hefði orðið góð-
ur sálfræðingur: „Eg get vel sett
mig inn í hugaróra manna og mér
finnst siðferðistal Amerlkana mjög
athyglisvert".
Sjálfur hefur Hefner verið bendl-
aður við nokkrar ungar stúlkur, ný-
komnar úr menntaskóla,- sumar hafa
á einhvern hátt verið bendlaðar
við blaðið. Hann segist vilja hafa
stúlkurnar ungar, laglegar, vel
vaxnar, sérstaklega að þær séu há-
fættar. Hann er mjög hrifinn af
Bardot-týpum.
Stúlkumyndirnar eru þó ekki að-
alatriðið í Playboy. Þetta er tíma-
rit sem er alvarlegs eðlis! Þar eru
viðtöl við menn eins og Albert
Schweitzer, Dr. Martin Luther King,
Bertrand Russel. Merkilegar grein-
ar eftir James Baldwin, Jean Paul
Sartre og J. Paul Getty. Athyglis-
verðar sögur eftir menn eins og
Vladimir Nabokov, Laurence Durr-
ell, James Jones og Bernard Mala-
mud. Playboy Philosophy! Meira en
nokkuð annað hafa þessir heim-
spekiþættir aflað Hefner virðingar.
Þeir þættir byrjuðu 1962 og skrif-
ar Hefner þá sjálfur, til að verja
sig fyrir gagnrýni. Heimspekikafl-
arnir eru hraðfleygar og endalaus-
ar herferðir gegn ritskoðun, sið-
ferðislöggjöfinni, kúgun [ kynferð-
ismálum og amerískum hreintrúar-
kreddum yfirleitt. — Ég festist strax
á króknum, sagði Hefner nýlega. —
Undirtektirnar hafa verið stórkost-
legar. Það er ekki hægt að benda
á neitt efni sem vakið hefur meiri
áhuga hjá skólafólki. Það talar um
þessi mál, skrifar okkur, við höfum
fengið þúsundir bréfa, sem fjalla
um það að koma í skólana og rök-
ræða um þetta. En það er vegna
þess að enginn þorir að ræða þessi
alvarlegu málefni á opinberum vett-
vangi...
Það er ósköp eðlilegt að það séu
skiptar skoðanir um persónuleika
eins og Hugh Hefner. Starfsfólk
hans virðist einlæglega hrifið af
honum, þótt fáir þekki hann til hlít-
ar. — Það er eitthvað látlaust og
einfalt við Hef, sem endurspeglast
í tímaritinu, sagði Spectorsky ný-
lega. — Hann er fullur af komplex-
um. Ég þekki engan sem er eins
spurull og óþolinmóður og hann.
Hann getur jafnvel orðið ruddaleg-
ur á fundum; hann er ótrúlega fljót-
ur að hugsa og hann veit jafnvel
40 VIKAN