Vikan - 29.05.1969, Blaðsíða 8

Sjalfvirkar þvottavelar 5 kg
Frá kr. 23.450.00
KÆLISKÁPAR FIMM STÆRÐIR
AFBORGUNÁRSKILMALAR
Snorrabraut 44 - Reykjavík
Pósthólf 119 - Símar 16242 - 15470
ÁSTLEITNI
í KIRKJU
um, hvað fólkið haldi um
okkur, en ég þekkti ekkert
af fólkinu í kirkjunni og
mér fannst ekkert vera
messað, heldur aðeins leik-
in lög á orgelið. Það voru
ekki sálmalög. Þarna var
fólk á öllum aldri og það
var sífellt að róa sér fram
og aftur eftir músíkinni.
Mér þótti þetta afar undar-
legt og hálf kjánalegt.
Kæri þáttur!
Mig langar til að biðja
þig að ráða fyrir mig
draum, sem mig dreymdi
aðfaranótt 27. apríl.
Mér fannst ég og vin-
kona mín ganga inn í
kirkju og var hún hálffull
af fólki. Mér fannst þetta
vera kirkjan, sem er í
kirkjusókn minni, en furð-
aði mig á, hvað bekkirnir
hægra megin voru stuttir.
Þeir rúmuðu aðeins þrjá
kirkjugesti. Mér fannst viS
ætla að setjast í sætin, sem
foreldrar mínir sitja oftast
í, en það er annar bekkur
að innan til hægri. Fólk
streymir inn í kirkjuna og
ég segi við það:
— Annar bekkur innan-
frá er laus.
Þegar við komum að
bekknum er hann orðinn
fullsetinn, svo að við verð-
um frá að hverfa, en setj-
umst í staðinn vinstra
megin í kirkjunni, ég við
gluggann, en vinkona mín
við hliðina á mér.
Allt í einu verður mér
ljóst, að það er alls ekki
vinkona mín, sem situr við
hliðina á mér, heldur syst-
ir mín, sem er fjórtán ára.
Við hliðina á henni sé ég,
að kominn er gamall skóla-
bróðir minn. Mér þykir af-
ar slæmt, að hún skuli sitja
við hliðina á honum, en
ekki ég. í sama bili kemur
stelpa til okkar, sem ég
hafði aldrei séð áður. Hún
spyr mig, hvort systir mín
megi ekki koma með sér á
ball og svaraði ég því ját-
andi. Systir mín var treg
til að fara, en fór samt að
lokum. Þá færði skólabróð-
ir minn sig alveg að mér
og við sátum mjög þétt
saman. Þá fer ég að hugsa
Þá hallar strákurinn
höfðinu að öxlinni á mér
og hallar sér síðan alveg út
af, þannig að hann hvíldi
með höfuðið í kjöltu mér.
Ég held utan um höfuðið
á honum og finn, að ég er
með ákafan hjartslátt og
hann líka. Þá verður mér
aftur hugsað til þess, að
svona geti maður ekki
hegðað sér í kirkju. Ég ýti
honum snögglega frá, mér.
Þá verður hann bálreiður,
stendur á fætur og sezt
hægra megin í kirkjunni.
Þar var hópur af stelpum,
sem bentu honum að setj-
ast hjá sér, sem hann og
gerði.
Næst kemur fullorðinn
maður svipljótur og sezt
á bekkinn hjá mér, sem nú
var orðinn auður. Eg færi
mig alveg út að gluggan-
um til þess að þurfa ekki
að sitja við hliðina á hon-
um. Þá kemur kona og
sezt á milli mín og manns-
ins og á eftir henni kem-
ur ungur maður, sem mér
þótti frekar ófríður. —
Konan bendir mér að færa
mig nær sér, svo að ungi
maðurinn komist líka fyr-
ir á bekknum. Ég geri það
og maðurinn ætlar fyrst að
setjast fast upp að mér, en
hættir við það og tyllir sér
aðeins fremst á bekkjar-
bríkina. Mér fannst mjög
slæmt, að skólabróðir
minn skyldi fara.
Og svo vaknaði ég.
Draumlynd, 16 ára.
Það er svolítið einkenni-
legt og væri ugglaust
merkilegt rannsóknarefni,
hversu margir af þeim
draumum, sem lesendur
senda okkur, gerast íkirkj-
um. Ekki kunnum við
neina skýringu á því, en
8 VIKAN 22-tbl-