Vikan - 29.05.1969, Blaðsíða 19

NOKKRIR HÉLDU
TSJAKÚRASI BLÝ-
F^STUM MEÐAN EINN
WfelRRA LAMDI HANN
HNITMIÐAÐ Á ENNIÐ!
OG ÞUNNVANGANN
MEÐ SKAMMBYSSU-
SKEFTS, HVERT HÖGG-
IÐ EFTIR ANNAÐ.
EFTIR EITTHVAÐ TÍU
HÖGG VAR HANN
DAUÐUR. OPINBER-
LEGA VAR TILKYNNT
AÐ HANN HEFÐI LÁT-
IZT ÚR HJARTASLAGI.
VANDAMENN HANS
FENGU EKKI AÐ SJÁ
LÍKIÐ FYRSR GREFTR-
UNSNA OG AÐ HENNI
LOKSNNI VAR GRAF-
ARINNAR GÆTT í TVO
MÁNUÐI, SVO AÐ ENG-
INN GÆTI GRAFIÐ
UPP LÍKIÐ OG KOM-
IZT AÐ RÉTTU
DÁNARORSÖKINNI.
stjórnaði. Hún var barin, en lét sig
ekki að heldur. Klukkan þrjú um
nóttina flugu þeir með hana í þyrlu
út yfir sjó, bundu utan um hana
reipi og létu hana slga nokkrum
sinnum niður í hafið. Þeir hótuðu
að halda þessu áfram þangað til
hún drukknaði. Að lokum féll hún
saman og sagði það sem hún vissi.
Meðal annars hafði hún heyrt and-
spyrnumennina nefna símanúmer,
sem hún hafði lagt á minnið án
þess að vita hver hafði það. En það
var Meletis.
Barinn í hel
af lögreglunni
Nóttina eftir, áttunda maí í fyrra,
ætluðum við Meletis að skutla
tveimur andspyrnumönnum til Aþ-
enu. Það voru þeir Tsjakúras og Ma-
stúras, tveir leiðtoganna í Föður-
landsfylkingunni. Á leiðinni stöðv-
aði lögreglan okkur með miklu liði.
Lögreglumennirnir drógu okkur út
úr bllnum og börðu okkur eins og
fiska.
Nokkrir héldu Tsjakúrasi blýföst-
um meðan einn þeirra lamdi hann
hnitmiðað á ennið og þunnvangann
með skammbyssuskefti, hvert högg-
ið eftir annað. Eftir eitthvað tíu
högg var hann dauður. Opinber-
lega var tilkynnt að hann hefði lát-
izt úr hjartaslagi. Vandamenn hans
fengu ekki að sjá líkið fyrir greftr-
unina og að henni lokinni var graf-
arinnar gætt í tvo mánuði, svo að
enginn gæti grafið upp líkið og
komizt að réttu dánarorsökinni.
Þetta ættl að fróa þér,
djöfuls hóran
Við hin vorum flutt til herstöðv-
ar Nató I Salóniki, þar sem þriðji
herinn gríski hefur bækistöð. Með
mig var farið inn I stórt herbergi
með byrgðum gluggum. Eina hús-
gagnið þar var gamalt járnrúm
dýnulaust. Fjórtán menn I einkenn-
isbúningum hers og lögreglu biðu
í herberginu. Ég kannaðist við þann,
sem orð hafði fyrir þeim, Vasilíos
Karamitsos lautinant. Hann gældi
við nasista I stríðinu og er illa
ræmdur í borginni. Hann varð hvað
fyrstur manna til að fagna, þegar
herforingjaklíkan tók völdin 1967.
Hann er Iftill maður og feitur og
vitnar með herforingjaklíkunni við
öll réttarhöld. Laun lautinanta í
gríska hernum eru ekki há, en engu
að síður ganga synir Karamitsosar
þrír í dýra einkaskóla og sjálfur er
hann að byggja sér dýrindis ein-
býlishús ( mesta giæsihverfi Saló-
niki. Hann er blauður og ferðast
aldrei einn saman.
Lögreglumennirnir byrjuðu for-
málalaust að hrinda mér á milli
s(n og berja mig með krepptum
hnefum. Karamitsos horfði á bros-
andi og talaði mjúkri raust. Þeir
tóku í hárið á mér og slógu höfð-
inu á mér við járnrúmið. Mér lá
Framhald á bls. 37.
22. tw. VIKAN 19