Vikan - 13.11.1969, Síða 10

níu íslenzkir hestar, sem ein-
göngu eru notaðir til skemmtun-
ar. Erindi fröken Hellkás til ís-
lands, var að sækja einn hest til
viðbótar.
Ráðskonan Ambjörg Dahl, hef-
ur í fjögur ár stundað nám við
Kunst- og Hándverkskolen í
Osló, og hún hefur aldrei mjólk-
að kýr fyrr. Heima hjá henni var
mjaltavél.
— Þessvegna er þetta mjög
spennandi, og svo hjálpa Helga
og Sigríður mér vel. Þær hafa
heldur ekki mjólkað fyrr. Sem
betur fer var fimmta beljan tek-
in í fóstur á næsta bæ. Við mjólk-
uðum kýrnar kvölds og morguns,
og mjólkin úr kúnum fyllir næst-
um tvo brúsa á dag. Ég er orðin
sterk eins og björn af þessum
mjöltum, segir Ambjörg Dahl
brosandi, og kreppir handlegg-
inn framan í Ijósmyndarann.
Stúlkurnar kunna ekki að slá
með orfi og ljá, svo nágrannarn-
ir verða að hjálpa til með það.
— En þetta gengur ágætlega,
ÍSLENZKAR
FJfiSA-
KONURí
NOREGI
Hestarnir og stúlkurnar fengu sér liað í vatninu.
Sigríður mjólkar líka þótt hún hafi aldrei gert það áður.
með góðra manna hjálp, segir
Ambjörg Dahl. Annars segist hún
sjá fyrir sér að nokkru leyti með
því að prjóna kjóla og aðrar
flíkur á prjónavél, en það sem
upp á vantar fær hún hjá vin-
um og ættingjum.
— Er erfitt að selja prjóna-
vörur í Osló?
— Það gengur sæmilega.
Kunningjakona mín á verzlun
og selur fyrir mig vörurnar. En
ég er húsnæðislaus í bili, svo
það var ágætt að fá þetta starf,
enda hafði ég ekki brjóst í mér
til að segja nei, þegar Ingebjörg
Helkas bað mig að gæta búsins,
meðan hún færi til íslands. Það
er bara skemmtilegt að stunda
búskap í sumarfríinu.
— Eru íslenzku stúlkurnar ekki
duglegar?
-— Jú, mjög. Klukkan 8 á
hverjum morgni verðum v'ð að
hafa mjólkina tilbúna í brúsum.
Þá kemur míólkurpósturinn.
— Þið verðið þá að fara á fæt-
ur á miðjum nóttum?
— Hér upp til sveita býðir lít-