Vikan - 13.11.1969, Side 37

Tólf lög -
tólf flytjendur
Framhald af bls. 33.
GUÐMUNDUR HAUKUR
JÓNSSON kemur einnig
fram sem einsöngvari á plöt-
unni. Hann syngur lagið Gal-
verston, sem Glen Camp-
bell, hinn bandaríski, hefur
gert frægt. Undirleik bjá
Guðmundi annast brezlc
bljómsveit.
Þá er ótalið lagið „Sonny“,
sem flutt er í jazz-beat út-
setningu af ýmsum valin-
kunnum mönnum, Þóri
Baldurssyni, Birni R. Ein-
arssyni, Lárusi Sveinssyni og
Finni Stefánssyni í Óðmönn-
um.
Þess má að lokum geta, að
umslagið utan um plötuna
verður tvöfalt, og munu
textar við lögin og myndir
af flytjendum fylg|a mieð.
Eins og sjá má er hér hin
veglegasta plata á ferðum,
og er framtak Tónaútgáf-
unnar vissulega þakkarvert.
fleirum.
Tatarar
Framhald af bls. 32.
Stefán Eggertsson er
söngvai’i Tatai’a. Stefán lief-
ur fullan hug á að læra að
leika á eittlivert hljóðfæri
þrátt fyi’ir það sjónarmið fé-
laga hans, að aðalsöngvarinn
eigi bara að syngja. Stefán
er 18 ára og verður stiident
frá Menntaskólanum við
Hami-ablið að vori.
Á þessari fyrstu hljóm-
plötu Tatara er enginn auka-
liðsafli. Tatarar standa sann-
arlega fvrir sínu, og vist er
um það, að þessi plata er ein
hin bezta sem nýgræðingar
hafa látið fi’á sér fara. Fleiri
hljómplötur munu væntan-
legar frá þeim félögum, og
verður fróðlegt að sjá, hvem-
ig þeir spjara sig.
Upptöku plötunnar annað-
ist Pétur Steingrímsson og á
hann slcilið lof og prís f J’rir
mjög vel unnið verk. Sem
fjTr segir fvlgir hverri plötu
lítið kver, sem hefur að
geyma upplýsingar um pilt-
ana. Einnig eru mai’gar
myndir af þeirn, svo og text-
ar við lögin tvö á plötunni.
Þá er og i kverinu getið um
Tataraklúbbinn, en þeir, sem
ganga í bann fá senda stóra
litmynd ái’itaða, og einnig
mánaðai’lega fréttabréf um
hljómsveitina, mjög hentugt
til að líma á skólatöskur.
☆
Nú er hann aftur
orðinn bóndi
Framhald af bls. 15
Til að sýna hve gjörsamlega
þessi fyrrverandi önnum kafni
stjórnmálamaður hefur lagt
stjórnmálin á hilluna, er það
mála sannast að samstarfsmenn
hans í stjórnmálum hafa aldrei
verið boðnir til LBJ-búgarðsins
til að ræða stjórnmál.
£g hef ekkert að segja
„Fjórða veldið“, pressan, —
hefur líka orðið að beygja sig
fyrir sterkum vilja hans. Þegar
hringt er á skrifstofu Johnsons í
Austin, til að vita um álit hins
fyrrverandi forseta á þessu og
hinu, er það skrifstofustjóri
Johnsons sem svarar, og hann
hefur alltaf sama svarið á reið-
um höndum: — Herra Johnson
hefur ekkert að segja.
Forsetinn fyrrverandi hefur
eindregið neitað að taka á móti
fréttamönnum. En þó gerir hann
eina undantekningu, hann neitar
aldrei blaðamönnum frá Johnson
City Record-Courier um viðtal.
En það blað lætur alltaf standa
í blaðhausnum að Johnson City
sé fæðingarbær 36. forseta
Bandaríkjanna, og þeir hafa
meira að segja mynd af húsinu
sem Johnson fæddist í sem eins
konar skjaldarmerki. Þetta hús
er nú til sýnis fjóra daga í viku.
Johnson heldur sem sé heim-
inum í hæfilegri fjarlægð frá sér.
Saknar hann þess að vera ekki í
sviðsljósinu? —• Auðvitað, segir
hann, það er augljóst mál að
maður sem búinn er að starfa í
38 ár að opinberum störfum,
saknar þess þegar hann hættir.
En það er bara mála sannast að
ég vil sakna þess. Það er þægi-
leg tilfinning.
Ein af þessum „þægilegu“ til-
finningum, eins og Johnson lítur
á þær, er sú að ákvörðun hans
um að gefa ekki kost á sér til
endurkjörs í forsetastól, varð til
þess að lækka spennuna í heims-
málunum, og varð líka til þess
að hægt var að taka upp viðræð-
ur um frið í Vietnam.
Önnur er sú, að nú hefur hann
tækifæri til að „vera ég sjálfur“.
— Nú hef ég loksins tækifæri til
að leiða konu mína um skóginn,
án þess að 40 leynilögreglumenn
séu á hælum mér, og ég er loks-
ins laus við manninn með svörtu
töskuna, sem aldrei vék frá mér.
Þangað til í janúar síðastliðn-
um varð Lyndon B. Johnson að
hafa daglegt samneyti við for-
seta, forsætisráðherra eða aðra
framámenn í stjórnmálum, og
amerískir þingmenn stóðu dag-
lega í biðröðum, til að fá að tala
við hann í nokkrar mínútur.
Sá sem nú umgengst hinn fyrr-
verandi forseta daglega er hvorki
jafnaldri eða einhver af stjórn-
málamönnunum frá Washington,
heldur er það lútherskur prest-
ur, Norman Truesdell, sem er að-
eins 29 ára að aldri. Hann býr í
nágrenni LBJ-búgarðsins, hinum
megin við Pedernale ána. John-
son hefur leitað vináttu unga
prestsins einmitt vegna þess að
hann er hlyntur ungu fólki.
Aðspurður segir presturinn: ■—
Vinátta okkar er ósköp eðlileg,
og þarf engra skýringa við. Okk-
ur kemur vel saman, höfum
ánægju af að glettast og tala
saman.
Allir sem þekkja Johnson voru
undrandi, þegar hann kunngerði,
31. marz í fyrra, að hann gæfi
ekki kost á sér til endurkjörs.
—• Nú finnur hann upp á ein-
hverju, sem gerir okkur lífið erf-
itt, sagði Jack Pickle, þingmað-
ur Demokrata í 10. héraðinu í
Texas, því héraði sem Johnson
var einu sinni þingmaður fyrir.
En það varð sannarlega ekki.
Þrátt fyrir allar slúðursögur um
að hann hefði í hyggju að snúa
sér fyrir alvöru að stórviðskipt-
um, þá settist hann í mestu
rólegheitum í helgan stein á LBJ-
búgarðinum.
Hann sagðist hafa haft alltof
lítinn tíma til að sinna konu sinni
og dætrum fram að þessu, nú
ætlaði hann að bæta það upp.
Og hvað viðskiptaáhugann
snertir, þá hefur hann meira en
nóg fyrir sig að leggja. Til við-
bótar við búgarðinn, sem er mjög
vel rekinn af bústjóranum, þá á
hann ítök víðar. Meðal annars í
fj ölskyldufyrirtækinu, sj ónvarps-
og útvarpsstöð í Austin.
Nú er hann líka hættur lang-
ferðunum, sem tóku svo mikið
af tíma hans og kröftum. Síðan
í janúar hefur hann sára sjaldan
farið út fyrir fylkið (eitt skiptið
var þegar hann fylgdi Eisenhover
til grafar í Kansas), og hann fer
ekki oft til Austin. Hann notar
símann til að fylgjast með og sjá
um viðskipti sín.
En líf Lyndon B. Johnsons er
samt ekki svo tilbreytingasnautt,
eins og það lítur út fyrir. Hann
vinnur að endurminningum sín-
um, og er nú þegar búinn að
selja útgáfuréttinn fyrir eina og
hálfa milljón dollara. Þess utan
tekur hann þátt í undirbúningi
við LBJ-bókasafnið, sem verið er
að reisa við Texas-háskólann í
Austin, og sem á að verða menn-
ingarmiðstöð fyrir ungt fólk, sem
ætlar sér að starfa í opinberri
þjónustu. Svo eru líka framund-
an fjórir fyrirlestrar um forseta-
embættið, sem hann hefur lofað
að flytja; þann fyrsta í haust,
við Rice-háskólann 1 Houston. —
Næsta ár verður líklega LBJ-
School of Public Affairs tekinn
til starfa, og þá verður hann að
halda nokkra fyrirlestra þar. En
t------——
MIÐA
PRENTUN
HILMIR HF
SKIPHOLTI 33 - SÍMI 35320
V______________________________________________/
46'tbl' VIIvAN 37