Vikan - 26.02.1970, Qupperneq 6

r
r~----------------------\
GEFJUNARGARN
Tízkan í dag
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
Táningaraus
Kæri Póstur!
Mig langar til að segja í stuttu
máli álit mitt á aðstöðu unglinga
hér á landi annars vegar og á
Norðurlöndunum og í Englandi
hins vegar. f hinum síðarnefndu
löndum er meira gert fyrir ung-
lingana en hér á landi. Þar eru
margar útvarpsstöðvar, sem
flytja eingöngu létt lög, svokall-
aða popmúsik, og aðrar sem hafa
sérstaka þætti fyrir unglinga. —
Hér á íslandi er hins vegar nán-
ast enginn þáttur, sem hlustandi
er á. í þættinum Á nótum æsk-
unnar á að kynna ný lög, en þau
eru því miður oftast orðin svo
gömul, að þau eru fyrir löngu
farin af vinsældalistunum ytra,
þegar þau berast loksins hingað,
ef þau berast þá nokkurn tíma.
Þátturinn Lög unga fólksins ber
þess ljósan vott, að kynningu á
nýjum plötum er þar ábótavant.
En Óskalög sjúklinga slá þó öll
met hvað lélegheit snertir. Þar
eru nánast sömu lögin leikin þátt
eftir þátt og lagið Lóan er komin
spilað jafnt sumar sem vetur og
ekki að sjá, að neitt lát verði á
því. Sjónvarpið er í einu orði
sagt hræðilegt. Ekkert af efni
þess er beinlínis ætlað ungling-
um. Monkees-þættirnir eru það
versta efni, sem sjónvarpið hef-
ur upp á að bjóða og svo vitlaus-
ir, að oft keyrir úr hófi fram.
Má láta þess getið um leið, að
hægt er að fá leigða þætti frá
Englandi, svo sem Top og the
Pops og fleiri þætti sem eru
mjög vinsælir og ætti að sýna
reglulega í sjónvarpinu okkar.
Einnig hafa Rolling Stones ný-
lega komið í sjónvarpið í Eng-
landi í þættinum Frost on Sun-
day og annar sérstakur þáttur
með Rolling Stones, sem hlaut
góða dóma.
Þetta bréf er skrifað rétt eftir
að sjónvarpið sýndi mynd af tán-
ingum í Noregi. Ef við berum
okkur saman við það sem þar var
sýnt, kemur í ljós, hversu hræði-
legu lífi við lifum hér. —- Hinn
frjálslegi klæðnaður tíðkast alls
staðar í heiminum nema hér. ís-
lendingar eru svo snobbaðir í
framkomu, að við liggur, að kon-
ur hér á landi geti varla farið út
í búð, án þess að fara í lagningu
fyrst.
Ég hef nú drepið á nokkur
atriði, en eitt er þó eftir enn. Það
er skemmtanaaðstaða imglinga.
Vissir aldursflokkar eru hreint
og beint útilokaðir frá skemmt-
unum og staðir í líkingu við
Marquee í Englandi fyrirfinnast
hér hvergi. Og íslenzkar hljóm-
sveitir leggja meira upp úr há-
vaða en góðum flutningi.
Nei, íslendingar eru ekki hrifn-
ir af nýjungum. Fyrir nokkru
fóru tvær stelpur á skólaball og
þeim var ekki hleypt inn af því
að þær voru í víðum buxum, sem
kennurunum leizt ekki á. — Og
einnig eru bannaðir svokallaðir
vangadansar. Svo virðist sem
meira sé lagt upp úr klæðnaði en
að fólk fái að skemmta sér vel.
Og enn streitist landinn á móti
bjórnum, þó að allir viti, að hann
kemur hingað fyrr eða síðar. Þá
læt ég þessu rausi lokið og vona
að einhverjir taki tillit til orða
minna, því að ég er ekki sá eini,
sem hef yfir þessum hlutum að
kvarta.
Ég vona að þetta bréf verði
birt og þakka þér að lokum fyrir
öll þín ráð og gott lestrarefni.
Ó. H.
Bréf Ó. H. er gríðarlangt og eru
aðeins birtar nokkrar glefsur úr
því hér að framan. — Hann er
sannarlega „reiður, ungur mað-
ur“, en ætli hann sé ekki full-
neikvæður og nöldursamur af
svo ungum manni að vera? Ef
til vill eru engin takmörk fyrir
þvi, hve mikið er hægt að gera
fyrir unga fólkið, en það er sann-
arlega mikið fyrir það gert hér
á landi og meira en nokkum
tíma fyrr. Pósturinn er ekki
dómbær á það, hvort lögin í
unglingaþáttum útvari>sins eru
ný eða gömul, en það er alrangt,
að ekkert af efni sjónvarpsins sé
ætlað unglingum. Sjónvarpið
hefur einmitt gert táningunum
hátt undir höfði. Bítlahljómsveit-
ir hafa verið kynntar á skermin-
um í rikum mæli. Hins vegar er-
um við sammála bréfritara um
Monkees-þættina. Ó. H. er ber-
sýnilega forframaður í Englandi
og þykir lítið koma til flestra
hluta hér uppi á skerinu okkar.
Hann um það. Við þökkum hon-
um engu síður fyrir bréfið. Það
er alltaf gaman að heyra álit
fólks, hvort sem maður er sam-
mála því eða ekki.
Afbrýðisemi
Kæri Póstur!
Ég skrifa þér nú eins og marg-
ir aðrir lesendur þínir til þess
að biðja þig að gefa mér góð ráð
í vandræðum mínum.
Svo er mál með vexti, að ég
er hálftrúlofuð 19 ára gömlum
strák, sem ég er mjög hrifin af.
En versti galli hans er sá, að
hann er alveg ofsalega afbrýði-

C VIKAN
9. tbl.