Vikan - 21.09.1972, Qupperneq 9
INNI TIL HINZTU STUNDAR
konu. Við þurfum algert frjáls-
ræði. Reyndar trúi ég ekki á
hjónabönd. Ef maður undir-
gengst raunverulega þetta, að
elska, heiðra og vera undirgef-
in, þarf maður ekki að skrifa
undir neinn samning því við-
víkjandi.
Óvenjuleg stjarna.
Katharine Hepburn var orð-
in stjarna.
En hún var mjög óvenjuleg
stjarna.
Þegar kvikmyndafélagið
stofnaði til blaðamannafunda,
urðu forstjórarnir skelfingu
lostnir yfir tilsvörum hennar:
— Hvort ég eigi börn? Ja,
látum okkur sjá . . . ef ég man
rétt þá ég ég fimm negrabörn,
þrjú hvít og nokkur með vafa-
sömum litarhætti.
Fundirnir leystust upp af
sjálfu sér, henni til mikillar
ánægju. Hún hefur alltaf reynt
að halda vörð um einkalíf sitt,
það hefur jafnvel jaðrað við
nákvæmni eins og Greta Garbo
hefur viðhaft alla tíð.
Samt láku einstaka sinnum
út sögur um hana og þá aðal-
lega nokkur ástarævintýri, með-
al annars átti hún að eiga vin-
gott við Howard Hughes, en það
var þó aldrei sannað. Önnur
sagan fjallaði um heimboð til
Roosevelts forseta.
Katharine Hepburn, sem var
mikill aðdáandi forsetans, var
boðin til miðdegisverðar á land-
setri hans. Hún var mjög tíma-
bundin, vegna þess að hún var
að leika í kvikmynd. Hvernig
átti hún að komast á staðinn?
Hún leigði því sjóflugvél með
Enginn skyldi hvað það
var sem dró Spencer
Tracy og Katharine
Hepburn hvort að öðru:
Hún hafði mest yndi af að
lesa góðar bækur og
hlusta á tónlist, en hann
hafði mestan áhuga á að
drekka viský.
einum hreyfli, leitaði uppi vatn,
sem lá nálægt setri forsetans
og sagði flugmanninum að
lenda þar. En það var mjög að-
grunnt, svo flugvélin komst
ekki að landi. Katharine Hep-
burn lét það ekki á sig fá, fór
í vaðstígvél og óð í land.
Það fór ys um skartklæddan
hóp veizlugesta, þegar Katha-
rine Hepburn skálmaði inn,
klædd síðbuxum og leirugum
vaðstígvélum. Sá eini, sem lét
sér ekki bregða, var forsetinn
sjálfur. Hann sagði:
— Það er sannarlega ekki á
hverjum degi, sem fólk tekur
á sig svona mikið erfiði til að
hitta mig!
Um hríð gekk Katharine
Hepburn illa í starfi sínu. Hún
var samningsbundin og var
neydd til að leika í mörgum
lélegum kvikmyndum og tap-
aði vinsældum. Að lokum gekk
það svo langt að sagt var í
blöðunum að Katharine Hep-
burn væri gift miðasölum kvik-
myndahúsanna. Laun hennar
lækkuðu líka niður í firnmta
hluta þess, sem hún hafði áður
haft.
Að lokum gat hún keypt sig
lausa frá samningnum við
kvikmyndafélagið og fór aftur
til Broadway, ákveðin í því að
stíga aldrei fæti í Hollywood
framar.
Henni tókst að ná í nokkuð
gott handrit, sem hét „Falleg
saga“ og að vekja áhuga eins
leikstjórans á því. En hún vissi
ekki að þessi leikhússtjóri var
mesti refur. Hann vissi ekki
heldur að almennt var álitið að
hún ætti ekki lengur nokkra
framtíð sem leikkona.
En leikritið var frumsýnt og
fékk stórkostlega góða dóma.
Hollywood keypti kvikmynda-
réttinn og bauð Katharine Hep-
burn aðalhlutverkið. Hún mátti
sjálf ákveða laun sín.
Hún kom því aftur til Holly-
wood sem sigurvegari. Og nú
Framhald á bls. 41.
38. TBL. VIKAN 9