Vikan - 14.12.1972, Blaðsíða 52

Kiku
XANADU gjafavöriir í sérflokkí
Allt sem nútíma konur þarfnast! - - - Parfume cologne - spray. Cologne extraordinare.
BaðpúSur og freyðibað. Baðsápur og hand + body lotion.
Snyrtívörur h.f.
LAUGAVEGI 20A, SÍMI 11020.
Ég er eigingjarn og hef barna-
legar hugmyndir um að verða
eitthvað með tímanum . . .
— Brian, sagði hún, — ég
elska þig í raun og veru. Það
geturðu bókað.
Ekkert svar. Hann var far-
inn.
— O, fjandinn hafi þetta allt
saman, sagði Sally.
Hana langaði til að öskra en
það varð aðeins hás stuna . . .
Þeim varð ljóst að öllu var
lokið á milli þeirra og Brian
ákvað að fara heim til Eng-
lands.
Hún fylgdi honum á braut-
arstöðina.
Hann leit alveg eins út og
þegar hún sá hann í fyrsta sinn,
fyrir utan dymar hjá frú
Schneider. Hann var í sömu
regnkápunni og með sama hatt-
inn, með sömu töskuna í hend-
inni.
Hann fór aftur heim til Cam-
bridge, jafn tómhentur og hann
hafði farið þaðan. En hann var
þó reynslunni ríkari. En það
myndi enginn fá að vita.
Þau töluðu ekki um neitt
sérstakt, höfðu ekkert að segja.
— Viltu einhver blöð? spurði
hún. — Súkkulaði? Þetta verð-
ur löng ferð.
Þau stóðu við hliðið að braut-
arpallinum.
— Þá erum við komin, sagði
hann.
Sally sagði: — Ég hefði
gjarnan viljað fylgja þér alla
leið út á pallinn, en það getur
verið að þessi leikhúsnáungi...
þessi . . . þú veizt . . . það get-
ur reyndar verið að ekkert
verði úr þessu, en maður veit
aldrei . . .
Þetta var talsmátinn þeirra,
en sannleikurinn var sá, að
hún treysti sér ekki til að fram-
lengja skilnaðarstundina. Hún
fann að stutt var í tárin, hún
fann kippi í andlitinu og kyngdi
munnvatninu.
— Þetta er andstyggilegt!
sagði hún. — Bless, við sjá-
umst kannski seinna!
Hún gekk inn í biðsalinn og
Brian stóð grafkyrr og virti
fyrir sér baksvipinn á henni.
Hún leit ekki um öxl.
Þegar hún stóð að tjaldabaki
um kvöldið og beið þess að
tjaldið yrði dregið frá fyrir
atriði hennar, var hún aftur
gráti nær.
Þetta var asnalegt, hugsaði
hún, nú var hún frjáls, engum
háð og það var einmitt það sem
hún vildi.
Tjaldið var dregið frá og
sviðsljósin lýstu framan í hana.
Brosið kom ósjálfrátt, vélrænt,
eins og það væri límt á andlit
hennar.
Hún gekk hlæjandi fram á
sviðið, þar sem Felix geiflaði
rauða mimninn og söng með
sinni mjóu raust:
— Lífið er cabaret, vinir
mínir, komið á cabaret . . .!
☆
BOXARAUPPREISNIN
IKINA
Framhald af bls. 10.
hafnarborgir í viðbót fyrir út-
lendingunum, leyfa herskipum
þeirra og kaupskipum að sigla
um fljót landsins að vild, veita
ambassadorum þeirra viðtöku í
Peking, gefa kaupsýslumönn-
um þeirra ennþá ný verzlun-
arfríðindi og veita kristniboð-
um fullt starfsfrelsi í landinu.
Yfirvöld og kaupsýsluaðilar
stórveldanna studdu kristni-
boðana oft með ráðum og dáð.
Þar á ofan urðu Kínverjar að
sætta sig við, að útlendingarn-
ir stæðu undir eigin lögum, en
52 VIKAN 50. TBL.