Vikan - 14.12.1972, Blaðsíða 56

LIFSGLEÐI
ORYGGI
fylgir góðri
líftryggingu
Til þess að hægt sé að segja, að
ungt fólk hafi gengið vel frá trygg-
ingum sínum, þarf það sjálft að vera
líftryggt.
Það er líka tiltölulega ódýrt, því að
LÍFTRVGGINGAFÉLAGIÐ ANDVAKA
hefur nýlega lækkað iðgjöld af „Verð-
tryggðum líftryggingum“, og fást nú
hærri tryggingarupphæðir fyrir sama
iðgjald. 25 ára gamall maður getur
líftryggt sig fyrir kr. 580.000. — fyrir
kr. 2.000. — á ári.
Siðan hægt var að bjóða þessa teg-
und trygginga, hafa æ fleiri séð sér
hag og öryggi í því að vera líftryggðir.
Við andlát greiðir tryggingafélagið
nánustu vandamönnum tryggingar-
upphæðina og gerir þeim kleift að
standa við ýmsar fjárhagslegar skuld-
bindingar.
Líftryggingariðgjald er frádráttarhæft á skattskýrslu, og með því móti verða skattar
þeirra lægri, sem líftryggja sig, og iðgjaldið 'raunverulega um helmingi lægra en ið-
gjaldatöflur sýna.
Leitið nánari upplýsinga hjá Aðalskrifstofu eða
umboðum, um þessa hagkvæmu líftryggingu.. j
3*.
UFTRYGGINGAFÉLAGIÐ
ÁRMÚLA 3 - SiMI 38500
Ekki verður sagt að þýzku
hermennirnir færu að hvatn-
ingu keisara síns og hegðuðu
sér að Húnasið í Kína. Fram að
komu Waldersee greifa hafði
her stórveldanna farið með
ránum og rupli um Peking, en
greifinn harðbannaði það hátta-
lag og kallaði skammarblett á
evrópskri menningu. Sjálf
keisarahöllin hafði þá verið
rækilega rupluð, og tóku þátt
í því ekki einungis óbreyttir
liðsmenn og lágt settir foringj-
ar, heldur og hershöfðingjar.
Þannig lét rússneski hershöfð-
inginn Línevitsj flytja frá Pek-
ing tíu kistur fullar með gull
og gersemar, sem hann hafði
stolið úr höllum kínversku höf-
uðborgarinnar. En slík var
kaldhæðni örlaganna að ein-
mitt Þjóðverjar, sem mesta
skömm hlutu af þessum hern-
aði stórveldanna gegn Kínverj-
um, hegðuðu sér ívið betur en
hermenn hinna og tóku engan
þátt í ruplinu. Sá margumtal-
aði prússneski agi hefur efa-
laust átt einhvern þátt í að
koma í veg fyrir að þýzku her-
mennirnir slepptu sér út í svo-
leiðis.
Skömmu síðar bar svo til í
Peking að japanskur ofursti
keypti silfurúr af kínverskum
sölumanni. Þegar ofurstinn at-
hugaði gripinn, sá hann í hann
grafið nafn og skjaldarmerki
hins myrta þýzka sendiherra,
von Kettelers. Sölumaðurinn
vísaði á veðlánarabúð, þar sem
hann hafði keypt úrið, og veð-
lánarinn aftur á þann, sem
honum hafði úrið fært. Sá var
enginn annar en En-Haí undir-
foringi. Hann færði fram sér
til varnar að hann hefði vegið
sendiherrann af þjóðernis-
ástæðum. En nú dugði sú af-
sökun skammt. Hann var færð-
ur á þann stað í Hatamönn-
götu, er von Ketteler hafði ver-
ið drepinn, og afhöfðaður þar.
Nú voru sem sé breyttir tím-
ar í Kína. Tsú Hsí keisaraekkja
reyndi nú að forða eigin skinni
með því að vingast við stór-
veldin og sór nú og sárt við
lagði að hún hefði aldrei stað-
ið í neinu makki við Boxara-
hyskið. Hún lét drepa alla þá
forustumenn Boxara, sem hún
náði til, eða neyddi þá til að
fremja sjálfsmorð. Meðal ann-
arra voru ráðnir af dögum í
þeirri hreinsun tveir prinsar af
keisaraættinni og þrír af
fremstu mandarínum landsins.
I september 1901 var friður
gerður milli Kína og stórveld-
anna, og var auðmýking Ríkis-
ins í Miðið þá mest. Kínverjar
urðu að skuldbinda sig til að
greiða á næstu fjörutíu árum
um hundrað og sextíu millj-
arða króna í skaðabætur, og
skyldu Rússar og Þjóðverjar fá
um helminginn af því fé. (Ófyr-
irsjáanleg atburðarás heims-
sögunnar sá að vísu til þess, að
Kínverjar sluppu heldur létt
frá þeim skaðabótum). Þá varð
Kínakeisari að senda prins af
ætt sinni til Berlínar og biðja
Vilhjálm keisara sérstaklega af-
sökunar á drápinu á sendi-
herranum. Þá varð Kínastjórn
að láta reisa á drápstaðnum
mikinn boga úr hvítum marm-
ara, með áletrun á þýzku, lat-
ínu og kínversku, þar sem
Kínakeisari lýsti yfir sárum
harmi sínum vegna drápsins.
Svipuð yfirbótarminnismerki
urðu Kínverjar að reisa í öll-
um kirkjugörðum, þar sem
Roxarar höfðu framið spjöll.
Oll samtök, sem beint væri
geen útlendingum, skyldu harð-
lega bönnuð.
Með þessum samningi var
líka rutt úr vegi síðustu hindr-
ununum fyrir því að vestrænir
og japanskir iðju- og kaup-
böldar gætu leikið lausum hala
í Kína, og mátti heita að þetta
fornfræga stórveldi yrði á
næstu árum hálfnýlenda stór-
veldanna. Stórveldin skiptu
hagnaðinum, sem hafa mátti af
landinu. og hagnaðarmöguleik-
um milli sín í mesta bróðerni,
eða eins og prússneski hers-
höfðinginn Helmuth von Molt-
k° sagði: ,,Þau skiptu með sér
kínversku kökunni!"
En ekki dró þetta úr hatri
Kínverja á útlendingum. Hins
vegar þóttust framsýnir menn
í Kína sjá, að margt mætti af
hinum erlendu óvinum og ráns-
mönnum læra, og að ekki þýddi
að snúa með öllu baki við þeim
og þeirra siðum. Keisaraættin
missti hins vegar allt traust
þjóðarinnar með þessum óför-
um fyrir útlendingunum, enda
voru dagar hennar nú næstum
taldir. Yr
Krýningarskeiðin
1972
2000 stk. silfur og 25 stk. gull
tölusettar.
Útsölustaðir:
ísl. heimilisiðnaður
Rammagerðin
Jens Guðjónsson,
gullsmiður
Laugavegi 60,
Suðurveri, sími 12392.
Póstsendum
— Ekki strax, Anna, ég skal
segja þér hvenær þú átt að ýta!
56 VIKAN 50. TBL.