Vikan - 22.11.1973, Blaðsíða 38

Lykillinn að nýjum heimi
Þér lærió nýtt tungumál á 60 tímu
LINGUAPHONE
Tungumálanámskeiö á hljómplötum eóa
segulböndum til heimanáms:
ENSKA, ÞÝZKA, FRANSKA. SPANSKA,
PORTUGALSKA, ITALSKA, DANSKA,
SÆNSKA. NORSKA, FINNSKA.
RÚSSNESKA, GRlSKA, JAPANSKA o. fl.
A-fborgunarskilmálar
Hljódfœrahús Reyhjauihur Laugoucgi 96 simh I 36 56
eiga þeir samt eftir aö finna okk-
ur.
Nú sagöi Bocage gamla eitt-
hvaö viö söfnuðinn, hvöss i
bragði, og vöröurinn dró Celeste
aö fótum hennar. En fæturnir á
konunni voru gjörsamlega afl-
vana og hún hékk máttlaus i fang-
inu á veröinum, meö höfuöiö
hangandi niöur i bringu. Gamla
nornin muldraöi eitthvaö og sló
Celeste yfir þvert andlitiö meö
hrosshárssvipu, sem hékk við
annan úlnliö hennar, Vörðurinn
lét hana falla til jaröar, dró hana
siðan aftur fyrir stói nornarinnar
og tók sér loks stööu i mann-
hringnum.
Macrimmon leiö fjandalega
meöan á þessu stóö. Bocage
gamla settist aftur I stólinn sinn
og eftir bendingu frá henni hófu
trumburnar aftur daufa barsmíö.
Svitinn rann niöur I augu Mac-
rimmons, svo aö hann sveið i þau.
Hann dró djúpt að sér andann. —
Enn vita þau ekki af okkur hérna.
Karlarnir og konurnar I ytri
hringnum vögguöu sér I lendun-
um hægt og hægt og skuggarnir af
þeim sáust á hreyfingu á jöröinni
og á stofnum og greinum trjánna I
kring. Gamla nornin tók aö
syngja eitthvaö, skrækum og
skjálfandi rómi, en ytri mann-
hringurinn tók undir.*
En 'meöan þau tvö horföu á
þetta, þagnaöi nornin og nú hófu
kyndilberarnir nýjan söng kring
um likbörur Soubirails. Einn i
senn lögðu þeir kyndla sina á
jöröina. Söngurinn steig, hátt og
mjóróma, ef þeir hnöppuöust
kring um virkiö. Visan var á ein-
hverri golfrönsku og Macrimmon
gat rétt greint oröin:
Hér er dautt lik, stirönaö
eins og staur,
svart eins og svartasta nótt.
fivaö á aö gera, mamma?
Segöu þaö börnunum þinum!
Vísuparturinn var endurtekinn
þrisvar og alltaf þrengdist hring-
urinn um likbörurnar.
Macrimmon herti takið á hand-
ltegg stúlkunnar og hvislaöi ákaft:
Viö veröum aö tvistra þessu áöur
en of langt er komiö. Flýttu þér
eins og þú getur og stjakaöu flek-
anum i land, þvi aö nú hlýtur lög-
reglan að vera komin yfir skarö-
iö, en kemst ekki hingaö nema
hafa flekann. Þú veröur aö flýta
þér, þetta getur staöiö á einni
sekúndu. Heldúröu, að þú treystir
þér til þess?
— En hvaö ætlar þú aö gera?
— Hef enga minnstu hugmynd
um það, laug hann.
— Ég get ekki yfirgefiö þig,
Ian.
Macrimmon sagöi hvasst: —
Þaö þarf nú engin tvö til þess aö
horfa á þetta skátamót. Af staö
meö þig!
Hún laut fram og kyssti hann
fast — og á sama augnabliki var
hún horfin. Stundarkorn heyröi
hann fótatak hennar fjarlægjast,
en svo beindist öll athygli hans aö
þvi, sem fram fór i rjóörinu.
„Hvað á aö gera, mamma?”
vældi söngfólkiö aftur og enn.
• „Hvaö gera?”
Gamla nornin stóö upp, óhugn-
anlega há meö allt höfuöskrautiö
sitt. öskriö 1 henni klauf djúpu
þögnina, þegar dýrkendurnir lutu
höföi frammi fyrir henni. — Lyft-
ið! stundi Bocage gamla, — lyftiö
honum i nafni Skratta baróns.
Söngurinn gall samstundis viö
meö auknum hraða og allur
hópurinn dansaöi, en ytri
hringurinn stökk og hoppaöi, inn-
an um blossana frá bálinu, og
endurtók siöan visuna sina.
Slðan heyröist ákafur trumbu-
sláttur og óp: — Lyftið, lyftiö, —
lyftiö þeim báöum! Hinir sex
gengu samstundis aö börunum,
hver ipeö útteygöan visifingur,
hófu Soubirail hátt á loft. Hann
var þarna gjörsamlega stirönaö-
ur I hvitri tunglsbirtunni og hvildi
einungis á fingurbroddum mann-
anna sex. Hægt og hægt báru þeir
hann aö fuglahæröunni meö pipu-
hattinn — mynd Skratta baróns,
verndara grafreitanna, en Bo-
“cage gamla hneggjaöi og hossaö-
ist af kæti.
Hávaöinn var likastur stormhvin
i eyrum Macrimmons, En þá var
hann allt I einu risinn upp og þaut
inn i dansandi þvöguna. Einn
geitarhausinn ætlaöi aö stööva
hann. Macrimmon veitti honum
eitt heljarhögg undir hökuna og
hann féll til jarðar og náöi ekki
andanum. Macrimmon stökk yfir
hann. Nú stóö hann beint fyrir
aftan skrækjandi galdranornina,
um leiö og likami Soubirails hall-
aöist aö henni.
Skelfingin skein út úr svip
tveggja fremstu burðarmann-
anna. Macrimmon greip fanta-
taki um hálsinn á Bocage gömlu
GI5SUR
GULLRASS
tFTlR-
BILL KAVANAGH e.
FRANK FLETCUER
Þaö var trúleg saga: Ég verö ekki
lengiaöfinnahinn:
Haha: Þarnaerhann.
Sá skal fá að kenna á þvi.
38 VIKAN 47. TBL.