Vikan - 26.06.1975, Page 32
£x*x#:>:;í
* STUÐ (
PLÖTUR
illlllllllllilii
:
iil
Ný LP plata med hinum dularfullu
LÓNLI BLÚ BOJS.
Fæst einnig á litlum og stórum kasettum.
Hlið 1 1 - Sfuð, Stuö, stuö
2-Ást viö tyrstu sýn
3 - Syngjum sama lag
4 - Trúöu mér og treystu
5 - Fangi
6 - Allt fullt a 1 engu
Hlið 2 1 - Heim i Búöardal
2 - Hani, krummi, hundur, svin
3 - Hvaö ég vil
4 - Heim til þin kona
5 - Þetta lag gerir mig óöan
6 - Þaö blanda allir landa upp til stranda
Ný LP plata med ýmsum
íslenskum iistamönnum.
Fæst einnig á litlum og stórum kasettum,
Hlið 1 1. Diggy liggy ló - Lónlí Blú Bojs
2. litlir kassar - Þokkabót
3. Tasko Tostada • Hliómar
4. Allir eru einhvers apaspil - María Baldursdótt
5. Sagan um okkur Stlnu - Þokkabót
6. Kurrjóóaglyóra - Lónlí Blú Bojs
7. Slamat Djalan Mas - Hljómar
Hlið 2 1. Uppgjörið - Þokkabót
2. Silver morning • Hliómar
3. Kærastan kemur til min ■ Lónll Blú Bojs
4. Come into my life - G. Rúnar Júlíusson
5. Eldhúsverkin - María Baldursdóttir
6. Let's go dancing - G. Rúnar Júlíusson
7. Let it flow - Hljómar
HLJÓMPLÖTUÚTGÁFANIII jáillR
Skóiavegi 12 • Keflavík • Sími 92-2717 og 82634 illLAi WPIflfitH
iilli
««111
WMéí
en för samt upp til sin, dinglaöi
lyklunum, en kom svo niður með
peningana.
Lumley frænka hlýtur að hafa
sest strax niöur til að skrifa. Ég
ætlaði varla að þora aö opna bréf-
ið, vegna þess að ég var hrædd
um, aö hún gæti ekki tekiö á móti
okkur,en tóksvo i mig kjark. Þaö
var augljóst, að hún var dálitið
hugsandi.
,,Ég skil ekki Rósu frænku ykk-
ar, eða stjúpmóður, eins og ég
verösennilega að kalla hana. Þaö
hefur nú svo margt skeð, en hún
hefur ekki fundið sig knúða til að
senda mér linu, til að segja mér
frá þvi, hún sem þó er næsti ætt-
ingi ykkar. Það hryggir mig mjög
mikið, að faðir ykkar skuli vera
látinn, hann var góður maður og
ég harma lát hans, kæra Ellen.
Þetta hlýtur að hafa verið ykkur
systrunum reiðarslag.”
Svo hélt hún áfram.:
„Lucy má að sjálfsögðu koma
til min, ef hægt er að fá þægilega
ferð handa henni og ég mun ann-
ast hana, eins og ég annaöist
móður ykkar. Ef þú hefðir veriö
ein eftir, vildi ég gjarnan aö þú
kæmir lika, en eins og sakir
standa, finnst mér að þú getir
ekki yf irgefið Rósu. Það væri ekki
réttlátt, að þið færuö báðar frá
henni, þú getur ekki skilið hana
eina eftir.”
Það hafði aldrei hvarflað að
mér, aö við Lucy þyrftum aö
skilja, sérstaklega ekki núna. 1
marga daga hafði ég ekki vikiö
frá sjúkrasæng hennar og við
Binnie höföum reynt i sameiningu
að hjúkra henni eftir bestu getu
og hún lifði af, en var ekki svipur
hjá sjón. Mér fannst óbærilegt aö
skilja við hana svona lasburöa, en
þaö þýddi ekkert að hugsa um
það. En ég varð aö horfast i augu
viö það og fór að athuga hvernig
ferðinni yröi best hagað. Ég fór til
Rósu.
— Það væri best aö þið færuð
báöar, sagði hún, þegar hún var
búin að lesa bréfið, án þess að
taka nokkurt tillit til þess, sem
Lumley frænka hafði sagt.
— En ég get alls ekki fariö, þar
sem hún hefúr alls ekki boðið mér
að vera hjá sér. Svo herti ég upp
hugann og sagöi:
— Getur þú ekki farið með
henni, mamma?
Ég? Þaö er alveg útilokað.
Binnie getur farið meö henni.
Ég ákvað þvi að leita ásjár hjá
Southern systkinunum og einu
sinni ennþá voru þau reiðubúin til
að hjálpa. Það kom á daginn, aö
ungfrú Southern hafði lengi veriö
að hugsa um aö hún þyrfti lofts-
lagsbreytingu, til að hressa sig.
Herra Southern bauðst strax til
aö fylgja þeim, Lucy og systur
sinni. Ég þurfti þvi aðeins að lag-
færa föt Lucy og svo aö fá ein-
hverja ferðapeninga hjá Rósu.
Lucy þurfti lfka að hafa einhverja
vasapeninga.
Rósa tók sér ferð á hendur og
fór f bankann i Stanesfield og fékk
mér tuttugu pund. Eftir svolitla
umhugsun, hélt ég nokkrum
skildingum handa mér sjálfri, ég
gat þurft á þeim að halda.
Það var vinafólk okkar, sem ók
með okkur Lucy báöar til Stanes-
var of óreynd til aö skilja hvað
hann var aö fara.
Það myndi sennilega liöa dálit-
ill timi, þangaö til bú fööur okkar
yrði gert upp og okkur yrði ljóst
hvemig við stæðum, en mér
haföi skilist á herra Southern, að
faðir okkar hefi veriö sæmilega
vel stæöur. Herra Southern vissi
allt um þetta, vegna þess að
þangaö til fyrir ári siðan, hafði
þaö verið hann, sem hafði séð um
erfðaskrá föður okkar I samráði
við herra Petersby, sem var lög-
fræðingur I Stanesfield.
— En faðir ykkar breytti erfða-
skrá sinni, þegar hann kvæntist
og eftir þvi verður þaö stjúpa
ykkar, sem á að sjá um fjármál-
in, sagði herra Southern við mig.
— Sem betur fer, verður hún að
ráögast um allt við herra Peters-
by. Þú verður háð stjúpu þinni
þangað til þú verður fullveðja. Þú
getur ekki snert erfðafé þitt,
nema þá að þú giftist fyrir þann
tima.
Það greip mig einhver óljós ó-
beit, en ég var alls ekki I skapi til
að reyna að skilgreina hana þessa
stundina. Það fór þvi fram hjá
mér, hvað herra Southern var að
tala um. En næstu daga á eftir,
fann ég samt aö ég þurfti á pen-
ingum aö halda og þaö er ekki
eingöngu til aö kaupa nærandi
mat handa Lucy. Binnie gat þess
einu sinni, að það væri langt siðan
hún hefði fengiö greitt það kaup,
sem hún hafði alltaf fengiö á rétt-
um tlma og hún sagði mér lika að
Nancy hefði ekkert fengið greitt I
þrjár vikur.
Ég ræddi þetta að sjálfsögðu
við Rósu. Hún setti upp fýlusvip,
32 VIKAN 26. TBL.