Vikan - 27.11.1975, Blaðsíða 55

mMjAKKAJ
konunnar innan við borðið og
sögðu: þetta er bara Ijóm-
andi gott!' ’
Mér fannst þctta eitthvað svo
skemmtileg upplyfting I föstudags-
erlinum, að ég leitaði uppi versl-
unarstjórann, Jóhannes Jónsson, og
spurði hann um þess_a starfsemi.
Ó, mamma, mamma, má ég?
Lárus æt/aði ekki að trúa því svona
undir eins, að hann mætti smakka
á þessu ókeyþis.
Jóhannes sagði, að vörukynningar
væru nokkuð mikið tíðkaðar í versl-
unum í seinni tíð og mæltust vel
fyrir. S.S. búðin I Austurveri er
hins vegar fyrsta verslunin, senr
kemur sér upp sérstöku eldhúsi
fyrir slíka starfsemi, og er ætlunin
að láta það ekki standa ónotað.
Sagði Jóhannes, að búið væri að
kynna súpur, pizzur og sitthvað
fleira, og þótt tilgangurinn væri
Jóhannes Jónsson verslunarstjóri.
Ein starfsstú/kan gat ekki stillt sig,
þegar hún átti leið hjá.
auðvitað einkum sá að kynna og
selja vöruna, þá fyndist sér ekki
síður mikilvægt, hvað þessi starf-
scmi hefði góð áhrif á andrúms-
loftið I versluninni. Það er engin
tilviljun, að þessar kynningar eru
einkum á mesta annatímanum
síðdegis á föstudögum. Þá er versl-
unin full af fólki, og flestir eru
að flýta sér og ekki allir jafn hýrir
í bragði. En I kringum kynningar-
eldhúsið breytist andrúmsloftið og
hýrnar yfir mannskapnum, og við-
skiptavinirnir koma léttari í bragði I
biðröðina við kassann.
Þetta sagði Jóhannes, og ég sá,
að hann hafði á réttu að standa-r
K.H.
ERTU ANÆGÐ MEÐ
BARNAEFNI
SJÓNVARPSINS?
þau ná, en er ekki einhver gullinn
meðalvegur milli þessarra ævintýra
og átthagafræði Isaks Jónssonar?
Brúðustrákurinn Palli er eflaust
orðinn besti vinur margra barna,
gervið er að mínu áliti mjög
skemmtilegt. Samtöl Palla og Sirrý-
ar lífga upp á þurrar kynningar á
dagskrárliðum, og Palli hefur
bryddað á ýmsum áhugaverðum
atriðum, en þvt miður hefur margt
runnið út í sandinn, án þcss að vera
tekið til umræðu eða útskýringar.
Hér langar mig að minnast á, þeg-
ar Palli kom með kartöflur og taldi
þær. Hánn taldi 1....6 og síðan
6 1/2. Hvers vegna? Jú, kartaflan
var minni en hinar. Hefði ekki
verið nær að Ieggja inn tölustafina
frá 1-10 og sleppa svona rugli.
Mér fannst illa farið hér með gott
tækifæri til þess að tala uni kart-
öfluna, ræktun hennar og holl-
ustu, og auk þess að telja um leið,
Það kunna ekki öll börn að telja,
og þó svo að þau kunni það, er góð
vlsa aldrei of oft kveðin.
Af skiljanlegum ástæðum er
mikið sýnt af erlendum myndum 1
sjónvarpinu og margar mjög góðar,
og vil ég þar nefna myndaflokk-
inn um Totte eftir Gunilla Wolde,
sem var á dagskrá síðastliðinn vetur
svo og umferðaþættir norskir, sem
voru á dagskrá nú í vetur.
Undanfarið hefur verið sýndur
myndaflokkur um bangsann Misha.
2. þáttur þessa myndaflokks endaði
mjög sorglcga, þegar bangsa-
mamma féll niður 1 gryfju, sem
Vasir aðalóvinurinn hafði gert.
Litli bangsi leitaði grátandi að
mömmu sinni, og enginn vildi
hjálpa honum, mamma fannst
ekki, og þannig endaði sá þáttur,
og börnunum var tilkynnt, að fram-
h'ald yrði eftir viku. Það er nú
ekkert gamanmál að týna mömmu
sinni, og mér kæmi ekki á óvart,
þótt grátið hafi verið á mörgum
heimilum eftir þennan þátt.
Bangsamamma fannst í 4. þætti, en
gleymdist alvcg 1 þeim 3.
Ég vil gjarnan taka fram hér, að
raddir og leikhljóð, sem fylgja
þcssum myndaflokkum (ísl. tal)
finnst mér sérstaklega skemmtileg.
Kærkomið fannst mér að hlusta
á Baldvin Halldórsson leikara segja
Söguna af Búkollu, og mætti vera
Framhald af bls. 15.
meira af slíku efni. Þjóðsögur, þul-
ur og vísur er menningararfur,
sem við tslendingar getum státað af
og okkur ber skylda að leggja rækt
við. Því miður hefur verið lltið
um þulur og kvæði, en vonandi
verður úr því bætt, áður en vet-
urinn er allur.
Sýndar voru tvær myndir, önnur
um kött og kettlinga og hin um
tík með hvolpa sína, fallegar og
skemmtilegar myndir og sungnar
voru vlsur um ketti og hunda.
Stcfán Jónsson hefursamið mikið
af barnakvæðum og sögum. Þau
eru mörg börnin, sem kunna vís-
urnar um hann Gutta, og Bessi
Bjarnason söng þær svo og fleiri
kvæði. Þessi kvæði standa alltaf
fyrir sinu, og myndir eftir Halldór
Pétursson, scm fylgdu, voru mjög
skemmtilegar.
A miðvikudögum eru sýndar
myndir og þær mjög misgóðar.
Myndaflokkurinn The Jop Cat er
ágætur svo og myndaflokkurinn
Kaplaskjól, en þvi miður virðist allt
efni á miðvikudögum miðað við
eldri börn og litið við hæfi þeirra
yngstu.
Sýning kínverska fjöllistafólksins
Tientsin var ólýsanleg, og harma
ég, hve seint sá þáttur var á
kvölddagskránni og vona, að börn-
urn gcfist kostur á að sjá þátt þenn-
an á heppilegri tima, þvi þennan
þátt tel ég við hæfi allra barna
scm og fullorðinna.
Sýnd var mynd, sem fjallaði um
starfsmann, sem vinnur i Hamp-
iðjunni, hvað þar var framleitt og
til hvers. Mjög góð mynd og
vonandi eigum við eftir að sjá fleiri
starfskynningarmyndir.
Á þessari öld hraða og spennu
og vegna brcyttra þjóðfélagshátta
er hætt við, að foreldrar og forráða-
menn barna gefi sér lítinn tima til
þcss að tala við þau, segja þeim
frá ýmsum þáttum samfélagsins og
hlusta á þau.
Meðal annars þess vegna tel ég
nauðsynlegt, að vandað sé til þess
efnis, sem börnum er boðið upp á
i fjölmiðlum, og ætti að leggja
áhcrslu á að víkka sjóndeildar-
hring barnanna, hvetja þau til þess
að afla sér meiri fróðleiks og skiln-
ings á því samfélagi, sem við
búum i.
48. TBL. VIKAN* 55