Vikan - 27.11.1975, Blaðsíða 35
Andlit hennar skipti litum úr hvítu
yfir í eirrautt.
..Einmitt það já,” sagði hún ill-
kvjttnislega, ,,svo að guð hefur sent
yður. Ég dáist að ósvífni yðar góði
maður! Parry, kallaðu á þjónana og
láttu þá varpa þessum guðlega sendi-
boða á dyr og sömuleiðis afstyrm-
inu, sem hann hefur falið undir
yfirhöfn sinni!”
Hún hafði átt von á því, að ókunni
manninum yrði hverft við, en hann
sýndi engin merki þess. Þessi lág-
vaxni maður hreyfði sig hvergi.
Hann kinkaði aðeins kolli, og falleg,
einlseg augu haps hvíldu stöðugt á
þessari reiðu konu.
,,Ef yður þóknast svo, frú mín,
getið þér rekið mig á dyr,” sagði
hann og fletti frá sér yfirhöfninni,
og I Ijós kom ungabarnið, sem var
greinilega í fasta svefni. ,,En takið
að minnsta kosti við þessu, sem guð
hefur sent yður. Ég átti ekki við
sjálfan mig heldur hana.”
..Skjólstæðingur yðar kemur mér
ekkert við. Ég hef nóg af þurfaling-
um fyrir. ’'
,.En hún,” hélt ókunni maðurinn
áfram, hann sýndi ekki á sér neinn
bilbug og rödd hans varð alvöru-
þrungin, ,,sem ber nafnið Marianne
Elizabeth d Asselnat, er frænka
yðar.
Ellis Selton stóð þarna sem þrumu-
lostin. Stafur hennar, sem hún hafði
stutt sig við, féli á stífbónað gólfið,
cn hún gerði sig ekki líklega til þess
að taka hann upp aftur. Að þessum
orðum töluðum hafði litli maðurinn
flett cnn betur frá sér dökkgrænu,
sóðalega gegndrepa yfirhöfninni og
fært sig nær arninum. Flöktandi
birtan féll á andlit barnsins, sem var
aðeins nokkurra mánaða gamalt. Það
var vafið innan I rytjulegt sjal og var
enn sofandi.
Ellis opnaði munninn og ætlaði að
segj eitthvað, en orðin létu á sér
standa. Augnaráð hennar var flökt-
andi, og hún horfði ýmist á sof-
andi barnið eða andlit ókunna
mannsins, en nam loks staðar við
Parry, sem hélt virðulega á stafnum
hennar. Hún þreif stafinn og líkt-
ist drukknandi manneskju, en hönd
hennar krepptist um hnúð hans,
uns hnúar hennar hvítnuðu.
,,Leyfðu okkur að vera í friði
Parry,” muldraði hún, og rödd
hcnnar var lág og hjáróma.
Er dyrnar höfðu lokast á hæla
þjónsins, spurði lafði Selton. ,,Hver
eruð þér?”
,,Ég er frændi markgreifans af
Asselnat og einnig guðfaðir Mari-
annes. Nafn mitt cr Gautier de
.þeim vegnar vel. Þau eiga íbúð í Breiðholti..
cr'íö öllu gáð ?
Eru tryggingarnar nægilega víðtækar ?
Til dæmis gegn skaða, sem einn af
fjölskyldunni gæti valdið á eignum annarra ?
Það geta starfsmenn okkar upplýst.
Þeim má treysta.
Samvinnutryggingar eru gagnkvæmt
tryggingafélag (= samtök hinna tryggðu).
Síminn er 38500.
48. TBL. VIKAN 35