Vikan - 27.11.1975, Blaðsíða 14

SJONVARPSINS?
Stundum rjúka allir upp til handa
og fóta og skammast yfir því, hve lé-
legur og leiðinlegur hann hafi verið
þessi og hinn þátturinn í sjónvarpinu
— og þarf ekki lénharða til. En
Stundin okkar og barnamyndirnar á
miðvikudögum hafa sloppið tiltölu-
lega vel við gagnrýni. Kannski það
sé af því, að fullorðna fólkið sé ánægt
bara ef börnin þegja fyrir framan
sjónvarpið? Vonandi er sú ekki
ástæðan, heldur hin, að allir séu
einfaldlega svona ánægðir með það
efni, sem sjónvarpið býður börnum
sérstaklega upp á. Okkur lék forvitni
á því að vita, hvort sú væri raunin
og fengum fjórar konur, sem allar
hafa umgengist börn og unglinga mik-
ið, til þess að fylgjast með barnaefni
sjónvarpsins síðari hluta októbermán-
aðar og svara síðan spurningunni:
Ertu ánægð með barnaefni sjónvarps-
ins? Svör þeirra fara hér á eftir.
Sigurjóna
Jóhannesdóttir
fóstra.
Pcgar á allt er litið, er ég sæmi-
lega ánægð með barnaefni sjón-
varpsins. Barnatímarnir bera þess
þó nokkur merki, að auraráðin eru
ekki allt of mikil hjá sjónvarpinu.
í barnatímunum kemur það eink-
um fram í því, hve mikill hluti efn-
is fyrir börn er erlendur, og þá
einkum teiknimyndir, sem að sjálf-
sögðu eru misgóðar. Ákaflega þýð-
ingarmikið er, að íslenska talið mcð
þcssum myndum sé gott og til þess
vandað.
Innlent efni er því miður allt of
lítið í barnatímum sjónvarpsins —
ég teldi best þeir yrðu eingöngu
innlendir — en hlutur þess hefur
þó farið vaxandi, og vil ég einkum
nefna þjóðsögulestur Baldvins Hall-
dórssonar. Hann byrjaði á sögunni

Wm^ 'i i [\ i
W4 '» ■ m k
af Búkollu, og tókst það atriði
barnatímans ágætlega.
í barnatímana finnst mér einkum
vanta kynningar á atvinnuháttum
og atvinnulífi þjóðarinnar — um-
hverfinu, sem börnin búaí.
Niðurröðun efnis í Stundinni
okkar finnst mér góð, og stjórnend-
ur þáttarins eiga þakkir skilið,
því að þeir vinna vel úr því efni,
sem þeir hafa milli handanna.
Barnaefni. á miðvikudögum virð-
ist mér eingöngu vera ætlað vel
læsum börnum, þar sem lestexti
er yfirleitt á þeim myndum, sem þá
eru sýndar. Gjarna mætti hafa
eitthvert efni handa yngstu börn-
unum á miðvikudögum líka.
Margrét Pálsdóttir
fóstra.
Hvert er markmið barnaefnis sjón-
varpsins?
Þessi spurning vaknaði hjá mér,
þegar ég hafði horft á allt efni,
er ætlað var börnum, I sjónvarp-
inu I tvær vikur. Eða er kannski
ekkert markmið með þessu sérstaka
barnaefni?
Efni sérstaklega ætlað börnum er
mjög lltið og allt of sjaldan. Ég tel
að börnum ætti að ætla tíma á
hverjum degi, og þá gjarnan í upp-
hafi útsendingar.
(Með Sigurjónu á myndinni er
Finnur Friðriksson, sem er á þriggja
ára deild I Valhöll).
Gera má ráð fyrir, að stór hópur
barna horfi að staðaldri á dag-
skrárliðinn „Stundin okkar”, og
liggur í augum uppi, hversu geysi-
mikil áhrif slíkur þáttur getur
haft á áhorfendur. Þess vegna verð-
ur að gera þá kröfu, að aðeins sé
flutt vandað og gott efni, sem eykur
þroska og skilnig barnanna. Ég
tel mjög mikilvægt, að lögð sé
áhersla á gott og vandað íslenskt
mál, framburður skýr og áhersla
lögð á að auka orðaforða barna og
útskýra orð og orðasambönd.
Þetta atriði hefur að mínu áliti
verið nokkuð vanrækt, og vil ég
hér nefna dæmi: umsjónarmaður
þáttarins talaði um að ,,skíra
páfagauk”, cn auðvitað var átt við
,,að gefa nafn”. Það er algengt
I talmáli að nota orðið „skíra”
yfir ,,að gefa nafn”, en þessar
tvær sagnir hafa sín hvora merking-
una. Einnig þótti mér undarleg
skýringin á orðatiltækinu ,,að fara
út I buskann”, umsjónarmaður
þáttarins útskýrði, að það væri
sama og að fara út a öskuhauga,
þessa skýringu hef ég aldrei heyrt
fyrr.
Mér finnst vanta tilfinnanlega,
að talað sé til barnanna, og verk-
14 VIKAN 48. TBL.