Vikan


Vikan - 29.06.1978, Blaðsíða 54

Vikan - 29.06.1978, Blaðsíða 54
Allt var svo auðvelt, svo fagurt og dýrðlegt. Fuglasöngurinn varð skýrari, og nú nálgaðist hún dýrin. Litirnir Ijómuðu frá blómunum í grasinu, og hérar, hirtir og refir stigu dans umhverfis hana. Hún stansaði við og horfði hjálpar- vanaádansdýranna. — Ég þori ekki að dansa ein, Henrik, hvíslaði hún, — komdu og taktu i hönd mina... dansaðu með mér .. láttu mig ekki vera eina. — Þú ert ekki ein, mamma, svaraði rödd hans. En hann komekki. Hún ætlaði að snúa sér við og horfa á hann, en eitthvað kom í veg fyrir það. — Henrik ... hjálp... ég er hrædd. — Horfðu inn í Ijósið, mamma, svar- aði hann. Cecilia hlýddi, og nú sá hún, að hún varekki lengurein. Mitt á meðal dansandi dýranna stóð Eirikur .. . faðir Henriks. Maðurinn, sem hún hafði misst og næstum gleymt. — Komdu.Cecilia.sagði hann. Hún gekk móti Ijósinu. Dansandi dýr- in viku úr vegi og opnuðu leiðina til ver- unnar. sem kallaði á hana. þtýár góðar Electrolux /.«?.» Mjög kraftmikil ryksuga (loftflæði 2.0 rúmm/min.) Hún slekkur sjálfkrafa á sér, þegar pokinn er fullur. Dregur snúruna inn i hjólið. Vegur aðeins 7 kg. og er með 6 m. langa snúru. z.m» Kraftmikil ryksuga (loftflæði 1.9 rúmm/min.) Hún sýnir hvenær pokinn er fullur. Snúran dregst inn i hjólið. Pokinn er sjálflokandi þ.e. rykið dreifist ekki þegar skipt er um poka. Veg- ur 7 kg og er með (i m langa snúru. Verð kr. 67.500,- Mjög ódýr og meðfærileg ryksuga en með góðan sogkraft (loftflæði 1.65 rúmm/min.) Vegur 5.7 kg og er með 7 m langa snúru. Verð aðeins kr. 52.500,- V M Vörtimarkaðurinn hf. ARMULA 1A — SÍMI 86117 | Electrolux | — Eirikur ... hvemig vissi Henrik, að þú varst hér? spurði hún undrandi. — Hann vissi það vel. svaraði Eirikur þýðlega. en spurðu ekki hvernig, Komdu, Cecilia. Ég hef beðið þin. Allt er eins og Henrik sér það. Nú munum við njóta þess saman. Ég trúði þvi ekki heldur, fyrr en ég upplifði það. Aðeins fáum er gefið að kynnast þvi, en Henrik er einn af þeim. Þess vegna gat hann fylgt þér til mín. Heyrirðu tónlistina. Cecilia. Við skulum dansa saman. Komdu. — Já, Eirikur, svaraði hún hugfang- in, — við skulum dansa saman í skógin- um.. .einsogáðurfyrr. Hún lagði hönd sina i hans, og hann tók hana i faðminn. Eitt andartak greip hana angist, ekki við að vera þama. heldur. að einhver myndi hrífa hana á brott úr þessum unaðsheimum. Þau dönsuðu um. Framhjá Henrik, sem stóð undir trjánum og brosti til þeirra. Henrik, sem leitt hafði hana í þessa töfraheima. Þegar þau dönsuðu framhjá honum í þriðja sinn, rétti hún höndina til hans og brosti. — Komdu, Henrik, kallaði hún. — þú skalt dansa með okkur. En hann hristi höfuðið. — Ekki núna, mamma. svaraði hann, — ég kem seinna. Svo lyfti hann hendinni i kveðjuskyni og gekk á leið burt frá þeim. — Henrik . . . Henrik . .. þú mátt ekki fara. Þú átt að vera hjá okkur... En hann heyrði ekki til hennar. Hún riðaði við og var næstum dottin, en Eiríkur studdi hana og hélt fast utan um hana. — Henrik kemur seinna, sagði hann, — við munum bíða hans. Hún horfðiá hann. — Já. Eiríkur, við munum bíða hans, sagði hún og andvarpaði, og þau döns- uðu áfram inn á milli trjánna. Brátt sá hún ekki lengur út á milli þeirra, hún sá bara sterkt blátt ljós upp yfir krónum trjánna, og það virtist draga hana til sín. JÁ, þá er það búið. Tómas, þú ert elsti sonurinn og átt að loka augum mömmu. Hann kinkaði kolli og þrýsti líflausum augnalokunum yfir brostin augun. Pála grét hljóðlega, en augu Nönnu voru þurr, kuldaleg og ákveðin. — Tómas, þú hringir eftir lækninum, svo hann geti skrifað dánarvottorðið, sagði hún. — og svo verðum við að sjá um að kistuleggja hana sem fyrst. Hann kinkaði kolli. Nanna lagði vasaklút yfir andlit móð- ur sinnar. — Henrik kom ekki, sagði hún ergi- leg. — Litið við því að gera, við gátum ekki gert belur en senda skeyti um, að mamma lægi fyrir dauðanum. — Hann kemur sjálfsagt... núna .., sagði hún kuldalega, ert þú með erfða- skrá mömmu? — Já, hún er i peningaskápnum á skrifstofunni. — Og henni hefur ekki verið breytt siðan ... síðan þá? 54 VIKAN 26. TBL.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.