Vikan - 23.08.1979, Blaðsíða 19

usla í heimilisrekstrinum því þá fyndist
mér það vera min sök. Mér fannst ég
hafa valdið nægum óþægindum nú
þegar.
„Það verður léttara yfir öllu þegar hr.
St. John kemur heim því hann heldur
margar veislur og boð. Húsið er allt ann-
að þegar hann er heima. Þjónustufólkið
er alltaf ánægt þegar hann kemur, það
kvartar enginn vegna aukavinnunnar,
okkur finnst skemmtilegt þegar það er
svoliflegt hér."
Daginn sem hann var væntanlegur
fann ég loftið bókstaflega titra af spenn-
ingi. Hr. Slim og fleiri þjónar voru á
ferðinni um allt húsið. Sendisveinar
komu að eldhúsdyrunum með körfur
með ýmsu góðgæti frá grænmetissölum
og slátrurum. Rose sagði að allt iðaði af
lífi i eldhúsinu.
Ég vildi líta sem best út um kvöldið,
svo ég yrði ekki álitin gamaldags sveita-
fröken. Þess vegna skoðaði ég vandlega
kjólana sem ég hafði tekið nteð mér. Ég
valdi að lokum nýjan, grænan kjól með
háu útsaumuðu hálsmáli. Ég hringdi á
Rose sem sagði mér að St. John og frú
Buller-Hunter væru komin og farin inn
á herbergi sín. Hún vandaði sig alveg
sérstaklega við hárgreiðsluna og ég var
vel ánægð með útlit mitt þegar klukkan
hringdi og tilkynnti að maturinn væri
tilbúinn.
Ég heyrði rödd James frænda frá stof-
unni og kliðinn frá glösum. Þegar ég
kom i dyrnar hikaði ég aðeins og varð
feimin. En James frændi hjálpaði mér
fljótlega yfir það og benti mér að koma
við hlið hans um leið og hann kynnti
okkur. Þetta var þá Clive frændi minn!
Hann liktist ekki Simoni að neinu leyti.
Hann var svo fínn og nýtískulegur.
Hann var jafnhár og svipaður að vaxtar-
lagi og James frændi en að öðru leyti
voru þeir alls ekki líkir, augu hans voru
dökkbrún og þunglyndisleg, eins og hon-
um leiddist allt. Ljósbrúnu hárinu var
skipt í miðju og yfirvaraskegg hans var
vaxborið. Eftir að hafa litið sem snöggv-
ast á hann beindist athygli mín að kon-
unni sem ég átti að hafa svo mikið
saman við að sælda næstu mánuðina.
Ég hafði alls ekki gert mér neinar hug-
myndir um útlit hennar en varð þó engu
að siður undrandi. Kannski hafði ég
innst inni ímyndað mér að hún væri eitt-
hvað svipuð frú Browne sem var í svip-
aðri aðstöðu. En frú- Buller-Hunter var
allt öðru vísi. Djúp augu hennar voru
jafn blá og hörð og safírar. Húð hennar
var ferskjulituð undir kastaníubrúnu
hárinu sem var þykkt og fallegt og sett
upp á glæsilegan hátt. Varir hennar
voru rauðar og fagurlagaðar. Hún var
mjög vel vaxin og stór barmur hennar
hvelfdist fram frá blúnduskreyttu flegnu
hálsmálinu. Mitti frúarinnar var hins
vegar svo reyrt að ég fór að hafa áhyggj-
ur af velliðan hennar. Pilsin voru víðog
úr dýru efni. Hún var mjög glæsileg
kona og þó ég hafi gert mér vonir um að
likjast ekki sveitafröken, þá hefur mér
sjaldan fundist jafnlítið til mín koma.
34. tbl. Vikan 19