Vikan - 13.09.1979, Blaðsíða 6

„Settu slæðu á höfuðið á þér
stelpa," sagði Jórunn ákveðin í
Delfi. Fararstjórarnir Svanhildur og
Dóra Sigga i baksýn.
séð ljósið. Þegar ég sagði honum að ég
hefði aðeins verið alveg blind í níu mánuði
varð hann himinlifandi glaður og byrjaði
skyndilega að syngja. Síðan upphófst messa
aðeins fyrir okkur tvær. Ég var leidd þarna
að hverri helgimyndinni á fætur annarri og
hann beygði andlit mitt að þeim. Einhvern
Á tröppum fornminjasafnsins í
Aþenu. Brynja og leiðsögumaðurinn
Ann.
með sams konar harðri trésetu og
hafði verið á stólunum í gamla skólanum
mínum heima. Eini munurinn var að þessi
var festur við gólfið. Þegar við svo
ætluðum út úr vagninum stóð maður fyrir
dyrunum og hreyfði sig hvergi. Það endaði
með því að Jórunn þurfti að henda honum
frá með handafli og síðan skrönglaðist hún
út með mig undir handleggnum.
Um leið og hún fékk fast land undir
fæturna datt annar sólinn undan skónum.
Hún tók því það ráð að ganga með skóinn
undir handleggnum. Um þær mundir
uppgötvuðum við að í öllum asanum
höfðum við farið einni viðkomustöð of
fljótt úr vagninum. Eftir mikla leit fengum
við skósmið til að gera við skóinn, sem
hann gerði á líklega hundrað ára gamalli
skósmiðavél og tókst furðanlega.”
Knúskyssti helgimyndir að
grískum sið
„Síðan röltum við áfram og komum að
kirkju sankti Konstantíns. Við gengum inn
fyrir og hittum þar fyrir ungan mann, sem
kvaðst vera prestur í kirkjunni. Hann seldi
okkur sitt kertið hvorri, sem hann kveikti á,
og áttum við að hugsa til látinna ættingja.
Eftir kertaathöfnina ræddum við heilmikið
við hann og hann spurði mig, hvort ég hefði
veginn hafði ég á tilfinningunni að hann
vildi að ég kyssti myndirnar. Þarna gekk ég
að hverri helgimyndinni á fætur annarri og
knúskyssti þetta allt, en hann hélt áfram að
tóna og syngja til skiptis.
Og þar sem við stóðum á miðju kirkju-
gólfinu brá hann sér eitthvað frá, en við
heyrðum óminn af sönglinu bakvið. Þegar
hann kom til baka var hann búinn að bæta
á sig meiri skrúða. Svo lét hann mig kyssa á
slóðann á þessum klæðnaði. Þetta var að
okkar mati bæði skemmtilegt og mjög
hátíðlegt.
Að athöfn lokinni gekk hann með okkur
fram og kvaddi okkur með virktum.”
6 Vikan 37. tbl.