Vikan - 03.01.1980, Qupperneq 24

Smásaga eftir Unni Björgu
Fyrir 10 árum skrifaði ég smásögu og
sendi einu af vikublöðum bæjarins til
birtingar. Ég fékk þessa sögu fljótlega
birta, með teikningum eftir allmikils-
virtan listamann. Ég var ákaflega upp
með mér eftir þetta þrekvirki, en svo
feimin var ég að ég skrifaði undir dul-
nefni og hef aldrei sagt nokkurri
manneskju frá þessu upphafi skáldferils
míns — skáldferils segi ég, já, því nú
eftir þessi 10 ár er ég aftur að skrifa sögu
og ætla að senda þessu sama blaði.
Hvort þessi saga verður betri eða verri
en hin er óvíst en ég veit að eftir þessi ár
hefur blaðið breyst og gerir aðrar kröfur,
lesendur gera einnig aðrar kröfur og ég
Lítil
um
sjálf er ekki lengur hin sama. Nú er ég
heilum áratug eldri og flest tekur
umskiptum á styttri tima en þeim — og
er ég svo skáld? Ekki er ég dómbær á það
sjálf, en gamla sagan mín þótti ekki sem
verst og fleiri en eina persónu heyrði ég
tala um hana sent óvenju vel gerða sögu,
eins og skáldsagna — og einkum smá-
sagnagerð væri á hraðri niðurleið þá.
saga
lítið
Þetta var nú í þá daga. Ennþá er
ritað og rætt um slæmar sögur, smáar og
stórar. Þess vegna datt mér i hug að
hressa upp á skáldskapinn almennt og
skapa til að byrja með stutta sögu og
vita hvort hún yrði tekin til birtingar.
Siðan get skoðað í skrifborðið og reynt
að laga til eitthvað af gömlu Ijóðununt
mínum, sem ég samdi um ást og róman-
FÉLAG ÍSLENZKRA HLJÓMLISTARMANNA
útvegar ybur hljóðfœraleikara
og hljómsveitir við hverskonar tœkifœri
Vinsamlegast hringið í 20255 milli kl.14-17
I miðri Viku
Ég held að Bjössi viti alveg upp á hár hvað hann ætlar að verða þegar
hann verður stór.
Ég veit að það stendur ekkert á Ivfseðlinum, en þú hefur gott af þvi að fá
þér göngutúr I apótekið.
tík og sum um fallega þorpið mitt, sem
ég saknaði ákaft eftir að ég flutti til
höfuðborgarinnar, og svo er hreint ekki
að vita nema ég eigi eitthvað fleira í
pokahorninu. Lengi hef ég hugsað um
sögu, sem hún amma mín gamla sagði
mér af konu, sem hún þekkti þegar hún
var ung. Sú gamla kona var stórmerkileg
og ævisagan tilvalin til að setja i skáld-
söguform. Ég sé til — fyrst er það þessi
smásaga fyrir vikublaðið. Hún verður
prófraun á það hvort ég er fær um að
semja — sem sagt telst ritfær
manneskja. Fyrir 10 árum þótti ég það,
en nú — nú fer leikurinn að æsast, því
hér kemur sagan:
ir AU eru ung og ástfangin, skóla-
æskan — Dúdda og Matti. Matti situr
hjá Gumnta vini sinum, það er allt i lagi
— Gummi er ágætur. Fyrir frantan þá
sitja þær Gurri og Dúdda, þær eru
vinkonur. Gurri er leiðinleg. freknótt og
allt of feit, en Dúdda fullyrðir að hún sé
ágæt, enda hjálpar hún Dúddu með
heimaverkefnin og ekki veitir af, ekki er
hún Dúdda svo dugleg að læra, en hún
er því skarpari i ýmsu öðru og hún er
falleg, glaðvær og hún veit svo margt
um lifið sem Matta langar að vita. Matti
elskar hana. hugurinn er fullur af
framtíðardraumum um þau Dúddu.
Stundum getur hann ekki lært fyrir
tilhugsuninni um Dúddu. Mamma
jagast i honum yfir þvi að hann lesi ekki
nógu mikið, kennarinn talar um að hann
standi sig ekki nógu vel, en hvað getur
hann gert — hugurinn er fullur af
Dúddu. Hún er alls staðar. Þú ert þó
ekki orðinn ástfanginn, drengur? segir
mamma. — Þú, á þínum aldri. Hann
þarf ekki að svara þessu, það kemur
engum við, síst mömmu. Svona var
hann ekki áður, þá las hann og lærði vel,
var heima á kvöldin. En núna er Dúdda
alls staðar, i huga hans og þetta hlaut að
vera ástin. Hún gat ekki verið öðruvisi.
hann hafði lesið eitthvað svipað um
þessar og þvílikar tilfinningar hjá fólki.
Allt hans líf snýst um þessa stúlku.
Hann vill vita hvar hún er og hvað hún
er að gera. Hann hringir til hennar —
hann fer til hennar í heimsókn eftir að
hafa verið i skólanum i návist hennar
allan daginn. Dúdda er yndisleg, hann
getur ekki lifað án hennar — aldrei. Þau
hafa kysst og kelað, þrýst sér fast hvort
að öðru. Hann hafði meira að segja sagt
henni að hann elskaði hana og spurt
hana hvort hún elskaði hann ekki líka.
Æ, hún vissi það varla — elska, það er
eitthvað svo hátíðlegt, erfitt orð, sem
ekki er notað nema í sögum lengur.
24 VlKan l.tbl.