Vikan - 03.04.1980, Page 31

Páskasiðir í öðrum löndum
Frá og með öskudegi byrjar fastan. Og
þó að fólk fari að fornum siðum og rjóði
ösku á enni sér kemur jrað ekki í veg
fyrir að þetta er mikill gleðidagur þar
sem gleðin vill jafnvel fara nokkuð úr
böndum áður en yfir lýkur. Síðan hefst
fastan og er þá mikið um tugtun
holdsins. Prestar boða syndugum loga
helvítis, eld og brennistein og verður það
til þess að flestir láta bugast, játa syndir
sinar og lofa bót og betrun. Ég man
meira að segja eftir þvi að hafa farið i
kirkju sem strákur þar sem beina-
grindum hafði verið komið fyrir út um
allt til að minna fólk á forgengileik
lifsins og nauðsyn þess að sjá að sér i
tíma. Það var hrollvekjandi sjón.
Pálmasunnudagur er mikill hátiöis-
dagur og þá einkum fyrir krakka. Og það
er algjört skilyrði að allir fái ný föt.
Þetta er einmitt á þeim tima þegar nátt-
úran er að komast í fullan skrúða,
möndlutrén blómstra og enn er ekki
orðið of heitt til að nota spariföt af
penustu gerð. Það hvílir mjög virðulegur
blær yfir þessum degi.
Síðan tekur hin þunglamalega dymbil-
vika við og fólk stundar kirkjur af
miklum móði. Á föstudaginn langa
klæðast allir dökkum sorgarskrúða og
mikill jarðarfararblær er yfir messunum.
Allar skrautstyttur í kirkjunum eru
hjúpaðar svörtum pokum og börnin
verða að gæta þess að vera sérlega stillt.
Hápunktur dagsins er mikil sorgarganga
þar sem líkneski af hinni harmþrungnu
Maríu guðsmóður og Jesú á krossinum
eru þorin á flekum i broddi fylkingar.
Rikir mikill metingur milli manna um
það hverjum tekst að ná lengst í sorgar-
blænum á skreytingum flekanna. Þetta
endar svo með því að sjálf krossfestingin
er sett á svið. Þar er ekkert látið á vanta í
búningum og fallegum hestum. Fyrir
utan þá sem leika rómverska hermenn er
almenningur svartklæddur og grætur
stórum, þetta minnir helst á
hrollvekjandi kjötkveðjuhátið. Þeim
meinlætamönnum sem þótti nauðsyn-
legt að kvelja sjálfa sig á almannafæri
þennan dag fækkar að vísu óðum en enn
skríður fólk fleiri kílómetra á hnjánum á
götunum. Afleiðingamar af því eru oft
hin hryllilegustu fótamein á siðari hluta
ævinnar. Einnig bera sumir krossa sem
eru mörg kiló að þyngd og örugglega
miklu þyngri en sá sem Jesús bar á
sinum tíma. Þessum degi fylgja líka
mijcll Tieit um bætt siðferði og litlum
kapellum er Romið fyrir sem viðast þar
sem fólk getur skriftað.
Næsti dagur er kallaður dýrðarlaugar-
dagurinn, klukkan 12.30 taka arfár
kirkjuklukkur að hringja, fólk tekur
Baltasar með fegurðardísina Tófu (3. verðlaun i fegurðarsamkeppni hunda) sem er að sögn eiganda sins bœði
slóttug eins og islenska merking nafns hennar bendir til og mjúk eins og þýðing þess á spænsku.
Listmálarinn Baftasar segir
frá páskahaldi í heimaiandi
sínu, Spáni.
gleði sína á ný og nú hefst undir-
búningur undir páskamessuna á
miðnætti. Allir drífa sig i hana þó með
misjöfnu hugarfari sé. Kaþólskum er
nefnilega skylt að sækja messu á
sunnudagsmorgnum en með því að
sækja miðnæturmessuna geta þeir
sloppið við morgunmessu og sofið út. Á
páskadag leggja skrúðgöngur af stað um
bæinn árla morguns. Duglegar
húsmæður leggja metnað sinn í að hafa
sem mest góðgæti á borðum þar sem
aðalrétturinn er lambasteik. Fólkið fer i
sparifötin frá pálmasunnudeginum og
heimsækir vini og vandamenn. Alls
staðar ríkir glaumur og gleði sem þvi
miður vill oft enda með ósköpum vegna
óhemju drykkjuskapar. Enda höfum við
að málshætti þegar einhver gleðskapur-
inn endar með hamagangi og slagsmál-
um: Þetta var eins og i skrúðgöngu i
morgunsári páskadags.
Við þekkjum ekki páskaegg sem slik
heldur eru búnar til alls kyns styttur og
ævintýrakastalar úr brenndum sykri og
möndlum. Þetta eru oft hin fegurstu
listaverk og er þeini stillt út i búðar
glugga strax á pálmasunnudag svo fólk
geti virt gripina vel fyrir sér áður en það
kaupir. Og á Spáni eru það guðfeður
barnanna sern eru skyldugir til að sjá
þeim fyrir mona eins og þetta er kallað,
en það þýðir eftirlíking.
1 raun og veru er páskahátíðin orðin
aðeins konar vorhátið. Húsmæður gera
hreint, skipta um gluggatjöld eða jafnvel
áklæði á húsgögnunum og vetrarfötin
hverfa inn í skápana ásamt nægilegu
naftalíni til varnar þvi fjölbreytta
skordýralífi sem er dyggur fylgjfiskur
hækkandi sólar.
JÞ
14. tbl. Vikaa 31
Tími fagurra en
endingarlítilla heita