Vikan - 29.09.1983, Qupperneq 6

Yngsti förunauturinn var ekki nema
átta mánaða og var ýmist i fangi
foreldra sinna eða í vagni sinum og
heyrðist aldrei mótmæla þótt
dagurinn væri langur. Svo átti hann
dæmalaust góðan vin i Óla blaða.
Ljósm. Sigurður Hreiðar.
Ekki var alltaf nauðsynlegt að fara
inn í búðir. Stundum var iíka hægt
að höndla við götusala.
Ljósm. Nanna Biichert.
var því býsna erfltt að koma út
seint um kvöld og eiga að fara að
sofa, án þess að hafa smakkað
nokkuð á þeim ævintýrum sem
fyrir hafði verið heitið. Svo var
líka heitt í Danmörku, að
minnsta kosti borið saman við
það sem íbúar suðvesturhorns ís-
lands hafa búið við í sumar, og
allt þetta hjálpaðist því að við að
gera fyrstu nóttina ónæðissama
og tefjasvefn.
En það var kátur hópur sem
lagði upp næsta morgun í
skoðunarferð um Kaupmanna-
höfn. Ekki svefnleysi að sjá á
nokkrum manni og einstaklings-
framtakið í fullu gildi. Krakkar
sem eru vanir að bera út blöð og
berjast um viðskiptavinina í
blaðasölu em lítið fyrir það að
ganga í skipulegri röð og láta
skammta sér tíma. En við
Steinar Bollasynir vomm jafn-
dauðhræddir um að týna ein-
hverjum eins og krakkarnir vom í
rauninni áfjáðir í að týna sér (að
því er okkur fannst) og héldum
liðinu saman eftir bestu getu
með tíðum smalamennskum og
talningum sem þóttu hinn mesti
óþarfi og leiðindafyrirbrigði. Og
mikill var fögnuðurinn síðar
þennan dag þegar við að lokinni
skoðunarferð um Kaupmanna-
höfn og stuttri heimsókn í Dýra-
garðinn hleyptum liðinu lausu í
Tívolí, með „dagskortið”
spennt á úlnliðina! Haft var fyrir
satt að sá sem duglegastur var
hafi komist níu sinnum í rússi-
banann í Tívolí þetta kvöld fyrir
utan allt annað sem hann sá og
prófaði.
Það lætur kannski að líkum að
menn vom fljótir að sofna að
loknum þessum degi, og ekki
frítt við að suma þyrfti að vekja
með handafli næsta morgun. En
ekki tjóaði að sofa of lengi því nú
var fyrirhugað að lofa fólkinu að
komast lítilsháttar í búðir. Á því
var mikill áhugi þótt margsinnis
hefði verið undirstrikað að þetta
væri ekki verslunarferð.
Því var það að hópurinn
byrjaði á að fjölmenna á þann
fræga stað Daells Varehus og er
ekki laust við að þar gerðust
mörg spaugileg atvik. Sumir
krakkanna vom vel sjálfbjarga á
dönsku, en aðrir létu duga að
tala íslenskuna hátt og snjallt og
enn aðrir töluðu sína eigin
ensku. Allt gekk þetta þó vel og
áfallalaust. Einn fylltist miklu
kaupæði og raðaði hverju sem
fyrir varð ofan í körfu sína, en
sem betur fer hafði hann góðan
Hrefna Kristín Þorbjömsdóttir, 11
ara, Keflavík:
Ég hef aldrei áður komið til útlanda en mér fannst þetta allt
mjög spennandi. Mest fannst mér þó gaman í dýragarðinum,
að sjá öll þessi dýr sem þar vom. Svo fannst mér líka gaman í
, ,litla tívolíinu” eða Bakkanum, það var alveg æðislegt í vatns-
rússibananum þar. Mér fannst líka mjög spennandi að labba á
Strikinu. Þar er svo margt fólk og öðmvísi en á íslandi. Ég var
nú ekkert að versla þar, bara labba um. Mér fannst ferðin öll
alveg frábær, ég fann mér meira að segja vinkonu í ferðinni,
Eddu frá Ölafsfirði sem ég vonast til að hitta aftur.
Ævintyraferð
6 Vikan 39. tbl.