Vikan - 12.11.1987, Síða 13

NOKKUR LÍNURIT YFIR NIÐURSTÖÐUR RANNSÓKNAR RÍKISMATS SJÁVARAFURÐA:
mvhd n
umwERri
ALLT LAMDID (180 HLIS)
HYMD D
FLÖKUMARSALUR
ALLT LAMDID (100 HÚS)
HUMDRADS-
HLUTI (x)
HUKDRADS-
HLUTI (X)
Umhverfi er ábótavant hjá 63% húsanna en aðeins 6% þeirra eru
talin til fyrirmyndar hvað þetta snertir.
nVHD r
THXJA OC rRVSTIKLETI
ALLT LAND (99 HÚS)
HUKDRADS-
HLUTI (X)
Aðeins 5% flökunarsala fullnægja öllum skilyrðum svo til fyrir-
myndar sé. 36% þeirra eru í Iagi en 59% uppfylla ekki kröfúmar
um hreinlæti og annan aðbúnað.
HVHD K ~ 1
KAITISTOTA
ALLT LAKDID (99 HÚS)
TIL
FVRI RHVMDAR
I LACI
0 10 20 30 40 50
HUHDRADS-
HLUTI (X)
L
Ástand tækja og frystiklefa er víða alvarlegt, en 67% þeirra em
gaUaðir eða jafnvel óhæfir til matvælaframleiðslu.
„Fiskvinnslustöðvar skulu
ekki vera í grennd við sorp-
hauga, skolpræsisop, meng-
andi iðnrekstur eða aðra
mengunarvalda . ..“ (Úr 5. gr.
reglugerðar um búnað og
hreinlæti í fiskvinnslustöðv-
um. Þetta virðist ekki tekið al-
varlega í ffystihúsi í Keflavík,
þar sem skolpið rennur út
undan húsvegg og skapar al-
varlega mengunarhættu fyrir
matvælin sem framleidd em í
húsinu.
Umhverfi frystihúsanna var
aðeins í lagi hjá 31% þeirra og
aðeins 6% húsanna höfðu fylgt
reglugerðum þar að lútandi til
fúllnustu og fengu fyrirmyndar-
einkunn. Umhverfi 63% frysti-
húsanna var hins vegar alvarlega
ábótavant, vegna sóðaskapar og
mengunarhættu.
Mengunarhætta vegna úr-
gangs og lélegs ástands á hol-
ræsum er veruleg í 51% frysti-
húsanna á meðan 36% þeirra
teljast í lagi hvað þetta snertir
og 13% til fyrirmyndar.
59% flökunarsala frystihús-
anna reyndust gallaðir eða
slæmir og aðeins 5% þeirra til
fyrirmyndar.
Kaffistofúr starfsfólks fengu
besta útkomu úr rannsókninni
þar sem 86% þeirra reyndust
vera í lagi eða til fyrirmyndar.
Öðru máli gegnir um salerni
starfsfólksins. 60% salernanna
reyndust í slæmu ástandi, gölluð
Kaffistofúr starfsfólks frystihúsanna em þau salarkynni, sem
flestir virðast vera sammála um að hafa til fyrirmyndar, enda þarf
fólkið stundum að taka sér hvíld frá sóðaskapnum og hafa
huggulegt í kringum sig á meðan það nærist.
eða óhæf til notkunar á fram-
leiðslustað matvæla.
Að pissa á skötuna
Það eru ekki mörg ár síðan
skólastrákar í saltfiskverkun í
Kópavogi voru oft hvattir til
þess af verkstjóra sínum að pissa
á skötuhrúgu sem lá í einu horni
vinnslusalarins. „Munið svo að
míga á skötuna, strákar," voru
oft kveðjuorð þessa yflrmanns í
matvælaframleiðslu þegar hann
fór erinda út í bæ í vinnutíman-
um. „Hún kæsist svo vel af því,“
sagði hann.
Þetta sjónarmið, að bragð-
bæta matvælin með hlandi, virð-
ist þó horfið úr íslenskri fisk-
vinnslu vegna aukinnar ffæðslu
og meðvitundar um meðferð
fisksins.
En betur má ef duga skal.
Matsmenn Ríkismats sjávar-
afurða komust að því að virð-
ingu starfsfólks frystihúsanna
fyrir hráefninu er ennþá oft al-
varlega ábótavant. Kæruleysi
einstakra starfsmanna hefúr
meðal annars leitt til þess að
ýmsir aðskotahlutir hafa fúndið
leið í fullunnar vörur, sem síðan
haffia á borðum neytenda í út-
löndum. Dæmi um þetta eru að
sögn heimildarmanna Vikunnar
æðimörg. Blaðinu er til dæmis
kunnugt um að sígarettu-
stubbur hafi fúndist í girnilegu
fiskstykki á diski konu nokkurr-
ar í Bandaríkjunum. Samkvæmt
heimildum Vikunnar voru kon-
unni greiddar verulegar bætur,
til þess að atburðurinn kæmist
ekki í hámæli, en opinber kæra
og umfjöllun um málið hefði
getað skaðað íslenska hagsmuni
verulega.
VIKAN 13