Vikan - 14.01.1988, Blaðsíða 29

raviðtd sem ég hef fcirið í

íi \ í (i i Wm Bji m iii
Wl ■n fwmmtr
■■ ■■ ■■ ■■
Tjfi & K ífl ! Sl i fcf - » tCS !í1b» ■ Htp 1P 1 |l
| ilf ififiar 1 II
Fyrir um þrem árum kom Ameríkani og vildi kaupa bygginguna fyrir 3 milljónir Bandaríkjadala,
rífa hana niður stein fyrir stein og flytja til Bandaríkjanna þar sem hann ætlaði að endurreisa hana
- en sem betur fer var umhverfismálaráð bæjarins algjörlega á móti þessum fyrirætlunum Kanans.
skoða um tuttugu hótel áður en
við sáum The Manor House
Hotel í Torquay á suðurströnd-
inni. Um leið og ég sá húsið vissi
ég að það var þetta sem ég vildi;
það tók mig ekki nema tíu mín-
útur að ákveða mig. Gloríu lýst
aftur á móti ekkert á þetta
uppátæki mitt. Hún vill bara
koma heim og standa í smá-
kökubakstri og öðru jólastússi
sem hún saknar. Ég talaði við
hana í símann í gær og þá sagði
hún einu sinni enn: ’Æ, viltu
ekki hugsa málið aðeins.’ Ég þarf
ekkert að hugsa málið. Þetta er
það sem ég vil.“
Hvernig er
þetta hægt?
Eitt af því sem fólk veltir
gjarnan fýrir sér þegar það heyr-
ir af einhverjum sem leggur í
aðrar eins ffamkvæmdir og
Magnús hefur gert er:
Hvernig hafa menn efni á þessu?
„Ég fæ bankalán til 15 ára,“
segir Magnús og vill ekki gefa
upp kaupverðið en segir að
þetta sé mikil fjárfesting. „Við-
talið við bankastjórann þegar ég
fór til að biðja um lánið er það
brjálæðislegasta sem ég hef farið
í um ævina. Ég átti pantaðan
tíma klukkan tvö, á eftir mér
áttu sjö aðrir bókaðan viðtals-
tíma á tuttugu mínútna fresti til
klukkan fjögur. Fyrst þegar ég
kom inn var bankastjórinn ansi
þurr og þungur. Hann var lítið
bjartsýnn á að mér yrði veitt
jafn stórt lán og ég bað um, en
rétt áður en ég fór til hans hafði
ég frétt að hann væri mikill
bolta- og golfáhugamaður. Ég
fór að segja honum ffá hótelinu
og umhverfinu, en þarna eru
margir mjög góðir golfvellir
sem ég kem því miður ekki til
með að geta notað mikið á næst-
unni,“ segir Magnús með trega-
glampa í augum.
„En eftir að við fórum að ræða
golfið þá gjörbreyttist maðurinn
og talið snerist á örskömmum
tíma frá peningum yfir í golf,
bolta, krikett og rugby. Áður en
ég vissi hvaðan á mig stóð veðr-
ið þá var hann búinn að rífa sig
úr jakkanum og fór að sýna mér
sveifluna hjá sér og við fórum
síðan að sýna hvor öðrum hvað
við gátum. Þetta endaði með því
að hann sagði einkaritara sínum
að aflýsa öllum viðtalstímum
það sem eftir væri dagsins og ég
fór ekki út frá honum fyrr en um
tuttugu mínútum yfir fjögur,
með góða von um að fá lánið, en
lánsbeiðnin þurfti að fara fýrir
nefhd í aðalbankanum og ég átti
að koma aftur í viðtal. Ég hef
þurft að hitta bankastjórann
nokkrum sinnum og núna er
hann farinn að biðja mig um að
koma eftir að aðrir viðskipta-
menn væru búnir í viðtalstím-
um svo við hefðum nægan tíma,
enda hef ég lent í því að koma
ekki úr bankanum fýrr en klukk-
an er langt gengin í sjö og þá
höfum við verið komnir út í
boltaumræðu."
Fyrri eigandi
viðurkenndi ekki
kreditkort
Magnús fékk semsagt lánslof-
orð fýrir hótelkaupunum,
en hótelið fær hann aftur á móti
ekki afhent fýrr en í lok márs
þegar skrifað verður undir
kaupsamninginn. Núverandi
eigandi er eldri maður sem rek-
ið hefur hótelið á nokkuð sér-
stakan máta; hann er lítið hrif-
inn af barnfólki og tekur ekki
við kreditkortum sem greiðslu á
gistikostnaði. “Það var heppni
að ég var með næga peninga á
mér fýrir þegar við fór-
um til að skoða hótelið. Þeg-
ar ég dró upp kortið og ætlaði
að borga með því þá sagði eig-
andinn mér að hann tæki ekki
við plasti, hjá honum yrði að
staðgreiða. Þannig eru hans við-
skiptahættir; staðgreiðir og fær
þá góðan afslátt. Hann hafði t.d.
keypt á einu bretti um 10.000
handklæði sem ættu að duga fýr-
ir hótelið næstu fimmtíu árin,
einnig nýtt teppi á allt hótelið
sem hann hafði fengið á góðu
verði og ég fæ með í kaupunum
og get því byrjað á því að tepp-
aleggja.”
Fasteignaviðskipti ganga ekki
á sama hátt fyrir sig í Englandi
og hér. Þar er það þannig að frá
þeim tíma sem tilboði er tekið
og til afhendingar líða vanalega
þrír mánuðir og á þeim tíma
geta báðir aðilar hætt við. Magn-
ús sagði að nú væri lögfræðing-
ur sinn að kanna allar hliðar á
þessum viðskiptum, væri t.d. að
afla upplýsinga um byggingar-
sögu hússins, sem er um 120 ára
gamalt, þar sem fram kæmi við-
haldssaga þess og breytingar, ef
einhverjar hafa verið, einnig
hvernig bæjaryfirvöld hafa
ákveðið framtíðarskipulag svæð-
isins í námunda við hótel-
ið, t.d. hvort fyrirhugað væri að
Ieggja hraðbraut í gegnum lóð-
ina og þess háttar. Það tekur
töluverðan tíma að fá allar nauð-
synlegar upplýsingar og á sama
tíma eru lögfræðingar seljanda
að kanna væntanlegan kaup-
anda. „Ég á ekki von á að nein
vandkvæði komi upp,“ segir
Magnús. „Þetta er allt nærri
klappað og klárt."
VIKAN 29