Vikan - 10.08.1989, Qupperneq 37

ATVmMULEIT
fræðings. Fólki gefst kostur á að taka
bandarískt sálfræðipróf, Strong Interest In-
ventory (þýtt og staðfært) sem miðar að
því að leiða í Ijós til hvers hugurinn
stefnir, það er í hvaða starfi líklegt sé að
viðkomandi muni una sér best. Fjölmargir
hafa gengist undir þessi próf sér til hjálpar
við náms- eða starfsval og það kemur fyrir,
segir Einar Páll, að fyrirtæki fara fram á að
umsækjendur hafi tekið prófið, niðurstöð-
ur þess eru aldrei birtar fyrirtækjunum
nema með vitund og vilja umsækjenda.
Hinn aðalþátturinn í starfsemi Ábendi
er aðstoð og miðlun við mannaráðningar.
Þeir sem eru í atvinnuleit fylla út sérstök
eyðublöð þar sem fram kemur hvers kon-
ar störfúm þeir hafa mestan áhuga á, æski-
legur vinnutími, launaóskir, náms- og
starfsferill, tölvu- og tungumálakunnátta,
fjölskylduhagir, ástæða fyrir því að skipt er
um starf og meðmælendur. Umsóknin er
merkt trúnaðarmál og kemur sjálf aldrei
fyrir augu annarra en starfsmanna skrifetof-
unnar. Þegar ósk kemur ffá vinnuveitanda
er farið í gegnum umsóknirnar og teknar
út þær sem koma til greina hvað varðar
tegund starfs, launaóskir, vinnutíma, sér-
þekkingu og svo ffamvegis. Af þeim sem
til greina koma eru 3—4 líklegustu um-
P
settu fram launakröfúr á einhverju á-
kveðnu bili. Launakröfúrnar eru mat ein-
staklinganna á því hve mikils virði þeir eru
sem vinnuafl og ráðningastofan hefur eng-
in afskipti af því. Atvinnurekendur setja
sömuleiðis lfam launahugmyndir sínar
varðandi viðkomandi starf og launakjörin
eru síðan eitt af mörgum atriðum sem á-
kvarða hvort tiltekið starf hentar viðkom-
andi eða ekki.
Einar Páll var spurður álits á mikilvægi
klæðaburðar og framkomu í viðtali. Hann
sagðist telja að snyrtimennska skipti alltaf
máli, en það færi mjög eftir eðli starfsins
sem auglýst væri í hve framkoma og
klæðnaður hefði mikið að segja. „Það sem
skiptir mestu máli er að fólk sýni starfinu
áhuga og virki trúverðugt. Það kemur
fljótlega í ljós ef fólk fer að leika eitthvert
hlutverk, það verður tilgerðarlegt."
Þegar vinnuveitandi telur að umsækj-
andi komi sterklega til greina er venjulega
haft samband við þá meðmælendur sem
hann hefur gefið upp. Vinnuveitandi er
yfirleitt aðeins að fúllvissa sig um að um-
sækjandinn uppfylli grundvallarskilyrði
svo sem stundvísi, samviskusemi og reglu-
semi, en ekki er ætlast til að meðmælend-
ur gefi ítarlega umsögn.
sækjendurnir boðaðir í viðtal. Vinnuveit-
andinn fær sendar upplýsingar um við-
komandi umsækjendur byggðar á umsókn-
um þeirra. Einnig fáer vinnuveitandinn
senda viðtalsskýrslu sem Ábendi hefur út-
búið til að auðvelda vinnuveitandanum að
átta sig á margvíslegum þáttum í fari og
ferli umsækjandans.
Einar Páll var spurður að því hvort um-
sækjendurnir væru eitthvað sérstaklega
undirbúnir undir viðtalið við vinnuveit-
anda. Hann sagði svo ekki vera, en um-
sækjendur væru ekki sendir í viðtal nema
nokkuð öruggt væri að þeir hentuðu í
starfið og hefðu því þegar gengið í gegn-
um ákveðna síu.
Hann sagði sjálfeagt að umsækjendur
BÝSNA MARGT KEMUR
FRAM í FYRSTA VIÐTALI
Ari Guðmundsson, starfsmannastjóri
Landsbankans, hefúr langa reynslu af því
að ráða fólk til starfa. í Landsbankanum
starfa um eitt þúsund manns víðs vegar um
landið. Ari segir að eins og atvinnuástand-
ið hafi verið á landinu að undanförnu sé
mun meiri eftirspurn eftir störfúm í bank-
anum en þörf er fýrir, og þar hefur eins og
víðar verið hverfandi lítið um nýjar
ráðningar. Það hefur lengi tíðkast að fólk
komi í bankann og spyrjist fýrir um vinnu
og leggi síðan inn umsókn á sérstökum
umsóknareyðiblöðum sem bankinn hefúr
útbúið. Helstu almennar kröfúr sem bank-
• Ari Guðmundsson,
starfsmannastjóri Lands-
bankans, segir reynslu-
leysi alls ekki vera til
baga. Það sé nauðsyn-
legt að „hlúa vel að
ungviðinu“ og geti
verið afar ónœgjulegt
„að ala fólk upp til
starfa innan bankans."
16. TBL. 1989 VIKAN 35