Vikan - 01.10.1992, Síða 49

NÝJAR HLJÓMPLÖTUR • NÝJAR HLJÓMPLÖTUR • NÝJAR HLJÓMPLÖTUR
RED HOT AND DANCE:
ÝMSIR FLYTJENDUR
DANSPOPP í ÞÁGU
EYÐNIRANNSÓKNA
Safnplata þessi er gefin út til
styrktar rannsóknum á sjúk-
dómnum eyöni sem farið hef-
ur eins og eldur í sinu um
gjörvalla heimsbyggð á síð-
asta áratug og virðist óviðráð-
anlegur. Hér koma meðal
annarra fram listamenn á
borð við George Michael,
Madonnu, Seal, Lisu Stans-
field, PM Dawn, Sly and the
Family Stone og bresku
hljómsveitina EMF.
Lögin á plötunni eru öll
endurhljóðblandanir nema lög
Georges Michael en hann á
flest þeirra, alls þrjú. Þetta eru
allt vel danshæfar tónsmíðar
og er diskurinn tæpar sjötíu
mínútur aö lengd. Fröken
Stansfield er sívaxandi söng-
kona og kemur hennar lag
einna best út að mínu mati.
Goggi Mækels er líka ágætur,
lagið Happy er best með hon-
um en ánægja mín er ekki
mikil með hljóðblöndun takka-
meistarans Brians Eno á lagi
EMF, Unbelievable. Ekki
nógu gott.
Sem heild er þó Red Hot
and Dance ágæt dansplata
og hér ættu dansfríkin að
finna eitthvað við sitt hæfi.
Rétt er ennfremur að undir-
strika góðan tilgang meö plötu
þessari, rannsóknir á eyðni
eru svo sannarlega þarfaþing.
STJÖRNUGJÖF: ***
djöfulganginn sitja í fyrirrúmi.
Það vekur strax athygli mína
hversu jöfn að gæðum lögin á
plötunni eru. Ekkert lag er
slappt, sama hvort um er að
ræöa rólegri lögin eða þau
sem meiri keyrsla er í.
Hljóðfæraleikur er hnökra-
laus og eins og venja er hjá
þungarokkurum ber mest á
gítarnum. Tony lommy kemst
vel frá því sem hann gerir, er
▼ Lisa
Stansfield
og George
Michael
eiga bæöi
lög á Red
Hot and
Dance.
ekki sífellt með einhverja
fingraleikfimi, gerir hlutina nett
og setur fram góða gítarfrasa.
Geezer Butler bassaleikari og
Vinnie Appice trommari skapa
góðan grunn og ofan á allt
þetta leggst svo kraftmikill (þó
ekki um of) söngur Ronnie
James Dio. Bestu lög að mínu
mati (meðal jafningja); Time
▼ Black
Sabbath.
Oft verið
titlaóir
guöfeóur
þunga-
rokksins.
Machine, Master of Insanity,
TV Crimes (ádeila á banda-
ríska sjónvarpspresta) og Too
Late. Dehumanizer er sterk
plata á sínu sviði.
STJÖRNUGJÖF: ****
THE WEDDING
PRESENT:
HIT PARADE 1
SEX SMÁSKÍFUR Á DISKI
Eitt af mörgum skemmtileg-
um uppátækjum þessarar
sveitar frá Leeds, sem meðal
annars hefur gefið út plötu á
rússnesku, er nú komið á
geisladisk. Þetta eru sex
smáskífur sem WP gaf út
með mánaðar millibili, frá jan-
úar til og með júní á þessu
ári. Því eru tólf lög á plötunni,
öll frumsamin nema lagið
Falling, sem er af plötu Julee
Cruise (úr Twin Peaks þátt-
unum), Floating into the
Night. Þessi útgáfa á laginu
er nokkuð góð en þó mætti
söngurinn vera skýrari.
Tónlist WP er hrá og oftar
en ekki kraftmikil, eins konar
nýbylgjurokk, svo sem í lög-
unum Go Go Dancer og
Don’t Cry No Tears. Lagið
California er kannski ekki
eins kraftmikið en engu að
síður skemmtilegt. Sama má
segja um Cattle and Cane.
Hit Parade 1 er fyrri hluti
þessa uppáækis WP því
væntanleg er Hit Parade 2 frá
þeim Dave Gedge og félög-
um. Það verður fróðlegt að
heyra hana.
STJÖRNUGJÖF: ***
BALLOON: GRAVIYY
ENGIN SKAMMTÍMABLAÐRA
Þessi enski dúett, sem sam-
anstendur af lagasmiðnum
lan Bickerton (söngvara, gít-
arleikara og píanóleikara með
meiru) og David Sheppard
(gítar, bassi, trommuforritun
og bakraddir með meiru),
sendi nýverið frá sér fyrstu af-
urðina og skal það sagt strax
að hún lofar virkilega góðu.
Tónlist Balloon er melódísk
popptónlist með áhrifum úr
ýmsum áttum en áhrif frá
þjóðlagatónlist, þar með tal-
inn Bob Dylan, eru einna
sterkust. lan Bickerton hefur
þýða rödd og raddbeiting
hans er góð, minnir stundum
eilítið á Bryan Ferry (sérstak-
lega í laginu Frighten to
Death) og er það ekki slæmt.
Balloon hefur rólegt yfirbragð,
reyndar líka pínulítið „gáfu-
mannalegf.
Þeir félagar semja líka
hrein og klár popplög og er
Wedding Train dæmi um slíka
lagasmíð sem er verk þeirra
beggja. lan semur þó flest
lögin á plötunni eða sjö.
Fylgist með þessum dúett því
Balloon er aö mínu mati ekki
nein biaðra sem springur eftir
skamman tíma.
STJÖRNUGJÖF: ****
BLACK SABBATH:
DEHUMANIZER
STERK Á SÍNU SVIÐI
Dehumanizer er nítjánda
plata Black Sabbath og hér er
um að ræða þungarokk af
gamla skólanum enda nokkuð
víst aö þessir kappar eru ekki
lengur reiðir ungir menn, sem
sumir hverjir láta kraftinn og
UMSJÓN: GUNNAR H. ÁRSÆLSSON