Vikan - 21.04.1993, Qupperneq 51

SALARKIMINN
SIGTRYGGUR JÓNSSON SÁLFRÆÐINGUR
SVARAR LESENDUM
Bréf til Sigtryggs geta snúist um samskipti kynjanna, sam-
skipti barna og foreldra, samskipti milli hjóna, kynlíf og
annaö þaö sem lýtur aö sálfræöi og sálfræöilegum vanda-
málum. Bréfin mega vera nafnlaus eöa undir dulnefni.
Utanáskriftin er:
Sigtryggur Jónsson sálfræöingur, Álftamýri 3,108 Reykjavík
Kæri sálfræðingur.
Ég er einn af þeim sem eiga
mjög erfitt með að koma sér
að verki og datt í hug að
spyrja þig ráða. Ég hef mikið
veit þessu fyrir mér og finn að
margt er að hjá mér, sem lík-
lega tengist þessu.
Ég held ekki að ég virki
stressaður á fólk, allavega
hefur það ekki verið sagt við
mig en samt finnst mér að ég
sé stressaður. Mér finnst ég
aldrei afkasta neinu en er þó
alltaf að gera eitthvað. Og
mér finnst ég aldrei búinn.
Það er mjög algengt að mér
finnist erfitt að tala við fólk,
ekki vegna þess að ég viti
ekki hvað ég eigi að segja
heldur finnst mér erfitt að
fylgjast með því sem sagt er
og er alltaf að hugsa um eitt-
hvað annað. Mér finnst oft
eins og ég ætti að vera að
gera eitthvað annað, verð ó-
þolinmóður og bíð eftir að
samtalinu Ijúki. Samt gerist
það oft að ég veit svo ekkert
hvað ég á að gera þegar
samtalinu er lokið og er sem
sagt lengi að koma mér að
því að gera eitthvað af viti.
Mér finnst eins og ég megi
ekki vera að neinu af því að
ég hafi svo mikið að gera en
hef svo e.t.v. ekkert að gera
eða kem mér ekki að því. Ef
ég hugsa mig um nú, þegar
ég skrifa þetta bréf, get ég
talið upp fullt af hlutum sem
ég þyrfti að gera en ég kem
mér samt ekki að því. Þetta
eins og liggur á mér en ég
kem mér ekki að því. Þess
vegna finnst mér að hugurinn
sé stressaður þó ég sýni það
ekki með líkamanum.
Oft á ég líka erfitt með
svefn. Stundum er erfitt að
sofna og ég ligg andvaka
langt fram á nætur og hugsa
um allt sem ég hefði þurft að
gera eða það sem ég þarf að
gera á næstunni. Stundum er
það þannig að ég get kannski
sofnað á skikkanlegum tíma
en vakna svo fyrir allar aldir
og get ekki sofnað aftur.
Mér finnst ég oft þreyttur og
útkeyrður, jafnvel þó ég hafi
ekki verið að vinna mikið og
nú í seinni tíð finnst mér ég
vera alveg orkulaus, vil helst
bara liggja í rúminu og reyna
að sofa. Ég dríf mig þó alltaf á
fætur en er hræddur við hvað
gerist í framtíðinni. Ég er ekki
nema tæplega fertugur og
mig hryllir við tilhugsuninni um
að þetta verði svona í framtíð-
inni. Það hlýtur að vera eitt-
hvað sem ég get gert til að
breyta þessu. Eg hef reynt en
það gengur lítið.
Ráddu mér nú heilt því ég
vil gjarnan breyta þessu.
Með kveðju og fyrirfram
þökk fyrir aðstoðina.
Bjarni
Kæri Bjarni.
Af lestri bréfsins, sem hefði
mátí vera ítarlegra, býst ég
við að þú hafir rétt fyrir þér í
því að þú sért stressaður. Það
má líka lesa út úr því sem
kallað er að vera „útbrunninn’’
á íslensku eöa „burn out” upp
á ensku. Þetta er því miður að
verða ansi algengt í nútíma
þjóðfélagi og stafar af því að
tilgangur lífsins verður að af-
kasta einhverju í lífinu í stað
þess að njóta þess. Segja má
að þú lifir lífinu til að Ijúka því í
stað þess að lifa því og njóta
þess.
AÐ FRESTA LÍFINU
Að öllum líkindum stafar þetta
að miklu leyti af því að þú
leggur ofuráherslu á að
standa þig, gera hlutina óað-
finnanlega og taka ekki á-
hættu á að gera mistök.
Vissulega eru þetta góðar
8.TBL. 1993 VIKAN 51