Vikan - 29.07.1993, Blaðsíða 65

■ I OG AÐALLEIKARA POSSE
hafi uppgvötað Ameríku. Það
er eins og ef ég segði að ég
hefði fundið upp bílinn þínn
og ef þú létir mig ekki fá
lyklanna kallaði ég þig rauðan
villimann.
Það fer allt eftir því frá
hvaða menningarheimi er
skrifað hvernig réttlætið er
skilgreint. Við erum aldir upp
við að allir indíánar séu ill-
menni, það er sú mynd sem
Hollywood færði okkur án
nokkurra undantekninga. Það
eru fleiri hvítir í Posse heldur
en svartir í „Hinum vægðar-
lausu” en samt sem áður
verður talað um okkar mynd
sem svartan vestra en hina
ekki sem hvítan vestra. Þann-
ig er staðan í dag. Ég breytti
út frá handritinu í Posse og
setti hvítan mann sem hægri
hönd aðalhetjunnar. Þegar
honum er misþyrmt af lögregl-
unni á svipaðan hátt og gert
var við Rodney King hefði
verið mjög einfalt að hafa
svertingja í hlutverki fórnar-
lambsins. Það er hins vegar
þetta atriði sem þrýstir hinum
svörtu félögum hans saman.
Þegar ég prufusýndi myndina
fyrir svarta áhorfendur áttu
þeir fyrst erfitt með að skilja af
hverju hvítur maður var í hlut-
verkinu en þetta atriði vakti
upp samkennd þeirra með
honum og þegar upp er staðið
er hann sá karakter sem þeim
þykir vænst um. Á sama tíma
eru aðrar persónur í myndinni
sem er ekki einfalt að afgreiða
sem góðar eða slæmar. Eins
og t.d. lögreglustjórinn, hann
er einfaldur í hugsun og barn
síns tíma sem lítur á sig sem
málsvara réttlætisins. Ég á
sjálfur hvíta vini sem hugsa á
svipaðan hátt og hann og
áður en atvikið með Rodney
King átti sér stað var ekki
nokkur leið að fá þá til að trúa
að lögreglan beiti óþarfa of-
beldi í afskiptum sínum við
minnihlutahópa.
Okkar maður í Hollywood,
Loftur Atli Eiríksson, ásamt
Mario Van Peelbes aö loknu
viötalinu fyrir Vikuna.
Því er ekki að neita að
myndin er að ákveðnu leyti
gerð frá sjónarhorni svertingja
og á tímum villta vestursins
gátu hvítir menn einfaldlega
verið lífsafkomu svartra
hættulegir. Það sama er hægt
að segja frá sjónarhóli indíána
því hvíti maðurinn tók jú land-
ið frá þeim. í einu atriðinu er
komið inn á þetta þegar lög-
reglustjórinn segir við einn
svertingjann að Guð muni sjá
til þess að hann fái sann-
gjarna málsmeðferð. Þá spyr
hinn ákærði hvort hann sé að
tala um sama Guð og horfði á
þegar hvfti maðurinn tók land-
ið af indíánunum og þegar
bræður hans voru hnepptir í
þrældóm. Það var ekki mikið
af frjálslyndu hvítu fólki á
þessum tímum og það hefur
tekið okkur öll þessi ár að
komast þangað sem við erum
í dag.”
KÚREKAMYNDIR Á
EKKI AÐ TAKA
OF ALVARLEGA
- Þú minntist á Rodney King
og það er ein sena í myndinni
þar sem einn leikarinn spyr
„Getum við ekki lifað í sátt og
samlyndi?" en það er bein
skírskotun í það sem King
sagði þegar hann kom fram í
fjölmiðlum á meðan óeirðirnar
í Los Angeies stóðu yfir.
Hvernig stóð á að þessi sena
var í myndinni, varstu að gera
grín að Rodney King?
„Eitt af því sem ég vildi
gera í myndinni var að blanda
saman leikurum sem voru í
„svörtum myndum” á sjöunda
áratugnum og þeim svertingj-
um sem eru framarlega í
skemmtanaiðnaðinum í dag.
Frá minni kynslóð erum við
með rappstjörnurnar Tone
Loc og Big Daddy Kane og
Blair Underwood úr sjón-
varpsþættinum L.A. Law og
fleiri. Frá sjöunda áratugnum
eru hins vegar menn eins og
Isac Hays úr „Shaft", Pam
Grier úr Coffy og Foxy Brown,
faðir minn Melvin Van
Peebles úr Sweet Bass og
Nimpsey Russell sem er
frægur í amerísku sjónvarpi.
Atriói úr
kvikmynd-
inni
Posse,
kúreka-
mynd sem
kunningi
okkar úr
Lagakrók-
um
leikstýrir
og fer
meö
aöalhlut-
15.TBL. 1993 VIKAN 65