Vikan - 29.07.1993, Blaðsíða 46

„Ég er sammála því,“ sagöi Jane. „Þín
lausn virtist vera mjög likleg."
„Hverja af sjö lausnunum hennar ertu aö
tala um?“ spuröi Sir Henry stríönislega.
Lloyd læknir hjálpaöi fröken Marple í skó-
hlífarnar. „Bara til öryggis," útskýröi hún.
Læknirinn ætlaöi aö fylgja henni heim. Hún
haföi vafið utan um sig nokkur ullarsjöl og
áöur en hún fór af stað bauð hún öllum góða
nótt enn einu sinni. Hún fór síðast til Jane
Helier, hallaöi sér fram og hvíslaði einhverju
aö henni. Jane brá. „Ó!“ sagöi hún svo hátt að
hinir litu á þær.
Fröken Marple yfirgaf herbergiö brosandi og
kinkaöi kolli. Jane Helier horföi á eftir henni.
„Ætlar þú upp aö sofa,“ spuröi frú Bantry.
„Hvaö er aö þér? Þú starir eins og þú hafir
séö draug.“
Jane andvarpaöi djúpt og brosti fallega til
mannanna tveggja en það leyndi sér ekki aö
hún var ráðvillt. Jane gisti hjá frú Bantry og
þær fóru saman upp stigann. Frú Bantry hélt
inn í herbergið með henni.
„Eldurinn í arninum hjá þér er að kulna,“
sagöi frú Bantry og skaraði kröftuglega í arin-
inn án árangurs. „Þær geta ekki hafa gert
þetta nógu vel. Þjónustustúlkur eru svo
heimskar. Klukkan er nú reyndar oröin dálítið
margt. Hvaö, hún er orðin eittl"
„Helduröu að það séu margir líkir henni?“
spuröi Jane Helier.
Hún sat á rúmstokknum í þungum þönkum.
„Þjónustustúlkunni?"
„Nei, þessari furöulegu gömlu konu - hvað
heitir hún - Marple?"
„Ó, ég veit þaö ekki. Ég held aö þaö séu
margar svipaöar konur í litlum þorpum.“
„Ég veit ekki hvaö ég ætti aö taka til
bragðs," sagði Jane.
Hún dró djúpt andann.
„Hvaö er að?“
„Ég hef áhyggjur.“
„Af hverju?"
„Veistu hverju þessi furöulega gamla kona
hvíslaði aö mér áöur en hún fór út?“ spuröi
Jane einlægri röddu.
„Nei, hverju?“
„Hún sagöi: Ég myndi ekki gera þetta ef ég
væri þú, vina mín. Þú skalt aldrei láta aðra
konu hafa of mikið vald yfir þér, jafnvel þótt þú
haldir að hún sé vinkona þin þessa stundina.
Veistu þaö, Dolly, það er mikið til í þessu.“
„Heilræðinu? Já, þaö gæti verið. Ég skil
samt ekki hvaöa máli þetta skiptir."
„Ég held aö þú getir aldrei treyst konu full-
komlega - og að hún heföi vald yfir mér, ég
hugsaði aldrei um það.“
„Um hvaöa konu ertu aö tala?“
„Varaleikkonuna mína, hún heitir Netta
Greene.“
„Hvaö veit fröken Marple eiginlega um
varaleikkonuna þína?“
„Hún hlýtur aö hafa giskað á þaö - en ég
skil ekki hvernig."
„Jane, viltu vera svo væn aö segja mér
undir eins hvaö þú ert aö tala um.“
„Söguna sem ég sagði ykkur. Dolly, þessi
kona, þú veist, þessi sem stal Claud af mér.“
Frú Bantry kinkaöi kolli. Hún rifjaöi upp fyrsta
hjónaband Jane sem haföi fariö úrskeiðis -
hún haföi gifst leikaranum Claud Averbury.
„Hann giftist henni og ég heföi getað sagt
honum hvernig það yröi. Claud veit ekki aö
hún á í ástarsambandi við Sir Joseph Salmon
- hún dvelur hjá honum í íbúöarhúsinu sem
ég sagöi ykkur frá. Ég vildi fletta ofan af henni,
ég vildi aö allir vissu hvers kyns kona hún er
og meö innbroti hlyti allt að koma í ljós.“
„Jane!“ sagöi frú Bantry undrandi. „Bjóstu til
þessa sögu sem þú sagðir okkur."
Jane játti því.
„Þess vegna valdi ég leikritiö Smith. Ég
klæöist búningi þjónustustúlku í því. Ég gat
haft hann tilbúinn. Og þegar þeir myndu
senda eftir mér á lögreglustöðina yrði auövelt
fyrir mig aö segjast hafa veriö aö æfa hlut-
verkiö meö varaleikkonunni minni á hótelinu.
Auðvitaö hefðum viö verið í íbúöarhúsinu. Ég
þyrfti bara aö opna dyrnar og koma með
drykkina. Netta
Green myndi svo leika mig. Hann myndi
auðvitað aldrei sjá hana aftur svo að viö þyrft-
um ekki aö óttast aö hann gæti borið kennsl á
hana. Og ég get breytt útliti mínu talsvert í
hlutverki þjónustustúlkunnar - og auk þess lít-
ur fólk ekki á þjónustustúlkur sem manneskj-
ur. Við ætluðum aö draga hann út á götuna
eftir þetta, taka skartgripina, hringja í lögregl-
una og fara aftur á hótelið. Ég vildi ekki aö
ungi maðurinn skaöaðist af þessu en Sir
Henry virtist ekki telja aö hann gerði þaö. Og
konan yrði í blööunum - og Claud sæi hennar
innri mann.“
Frú Bantry settist niður og andvarpaöi.
„Ó, auminginn minn. Allan þennan tíma -
Jane Helier, þú ert aldeilis undirförul. Segir
okkur frá þessu á þennan hátt.“
„Ég er góö leikkona,“ sagði Jane sjálfum-
glöö. „Ég hef alltaf veriö þaö - sama hvaö fólk
segir. Ég hélt þetta út nokkuð lengi.“
„Fröken Marple haföi rétt fyrir sér,“ tautaði
frú Bantry. „Mannlegi þátturinn. Já, mannlegi
þátturinn. Jane, vina mfn, geröiröu þér grein
fyrir því aö þetta er þjófnaður og þú gætir lent
í fangelsi?“
„Þið gátuö ekki upp á þessu,“ sagöi Jane.
„Nema fröken Marple.“ Hún virtist aftur veröa
áhyggjufull. „Dolly, helduröu í alvöru aö þaö
séu margar eins og hún?“
„í rauninni ekki,“ sagöi frú Bantry.
Jane andvarpaöi aftur.
„Samt held ég aö maður ætti ekki aö hætta
á það. Og auðvitað heföi Netta ákveðið vald
yfir mér. Hún gæti ákveðið aö beita mig fjár-
kúgun eða eitthvað annað. Hún hjálpaði mér
að hugsa út smáatriðin og hún sagðist ætla
aö styöja mig en maður veit aldrei meö konur.
Nei, ég held aö fröken Marple hafi haft rétt
fyrir sér. Ég ætti ekki aö taka áhættuna."
„En, vina mín, þú hefur nú þegar tekiö á-
hættuna.“
„Ó, nei.“ Jane galopnaði bláu augun sín.
„Skiluröu ekki? Ekkert af þessu hefur átt sér
staö enn. Þetta var nokkurs konar lokaæfing.“
„Ég skil ekki þessar leikhúslikingar þínar,"
sagöi frú Bantry virðulega. „Áttu viö aö þetta
sé framtiðarverkefni en ekki búið og gert.“
„Ég ætlaði aö gera þetta í haust - i septem-
þer. Eg veit ekki hvaö ég á aö gera núna."
„Og fröken Marple giskaöi rétt - hún
giskaði á sannleikann en sagöi okkur ekki frá
því,“ sagöi frú Bantry reiöilega. „Ég held aö
þess vegna hafi hún talað um aö konur standi
saman. Hún vildi ekki að karlmennirnir
kæmust aö þessu. Þaö var fallega gert. Mér
er sama þótt þú vitir þetta, Dolly.“
„Þú skalt gleyma þessari áætlun, Jane. Ég
bið þig.“
„Eg býst viö því,“ muldraöi hún. „Maöur veit
aldrei hvaö fröken Marple á marga sína líka.“ □
* * GOÐAR
* * stundir"**
^dCjuffni Jían'm /T
vikan
Áskrifendum
boðið út
að borða ó
Gullna
hananum
Askrifendur Vikunnar fengu, meö síð-
asta tölublaði, sérstakan glaöning.
Hér var um aö ræöa boðskort meö út-
tekt á kvöldverði í Gullna hananum fyrir kr.
2.000. Þjónustan í Gullna hananum er
margrómuö og maturinn gælir viö bragðlauk-
ana. Þaö eina sem áskrifendurnir þurfa að
gera er aö hafa samband viö Gullna hanann í
síma 679967 og panta borö.
Áskrifendur geta átt von á glaðningi af
þessu tagi þegar minnst varir. Þetta er
skemmtileg tilraun sem þegar hefur sannað á-
gæti sitt. Fjöldi áskrifenda hefur nýtt sér þaö
aö njóta góöra veitinga í þægilegu umhverfi á
kostnað Vikunnar aö hluta. Engar kvaöir fylgja
þessu boðskorti aörar en tímasetningin. Þaö
gildir til 1. september 1993 og ef verslað er
fyrir meira en 2.000 krónur greiðir áskrifandinn
mismuninn. Þaö er því betra fyrir þá sem ætla
aö nýta sér þetta boö okkar aö hafa samband
hiö fyrsta viö Gúllna hanann og tryggja sér
borö í tæka tíö.
Gullni haninn er þekktur fyrir frábæran mat,
faglega og persónulega þjónustu og ekki má
gleyma koníakssafninu sem er eitt það besta
á landinu í dag. Þaö er von okkar á Vikunni
aö sem flestir geti nýtt sér þetta boö og átt
góöa kvöldstund í góöra vina hópi og boröa
góöan mat. □
46 VIKAN 15.TBL. 1993