Vikan - 20.04.1995, Blaðsíða 7

MAGNUSSON
ÞURFTI AÐ
í MATREIÐSLU:
R STÁLI
Guðmundur Magnús-
son er næturvörður
á Hótel Borg. Þar
hefur hann starfað í 3 ár,
eingöngu á næturnar. Hann
gengur vaktir, vinnur sjö
nætur og á síðan frí næstu
sjö. Guðmundur er kvæntur
og á tvö börn. Hann er
lærður matreiðslumaður,
starfaði m.a. á Hótel íslandi
og Hótel Borg, en þurfti að
hætta í matreiðslunni vegna
þess að vinstri mjöðmin í
honum var ónýt. Nú er hann
65% öryrki með varanlega
ororku.
„Ég er búinn að fara í þrjár
hækjum í sex mánuði,'1 bætir
hann við.
Guðmundur flutti sig úr
eldhúsinu á Borginni fram I
gestamóttöku hótelsins þeg-
ar honum var orðið um
megn að gegna starfi mat-
reiðslumanns. Næturvarslan
varð fyrir valinu, enda ekki
mikið líkamiegt erfiði í því
starfi. Hann þarf þó að
ganga reglulega um húsið til
þess aö gæta að því hvort
ekki sé allt eins og það á að
vera. Hann vinnur einnig
töluverða pappírsvinnu á
næturnar og sér um síma-
vörslu. En á rólegum stund-
um gluggar hann gjarnan í
blöð eða tímarit og hefur að-
gang að sjónvarpi allan sól-
arhringinn þar sem hótelið
býr yfir gervihnattamóttak-
ara.
Það er ýmislegt sem drífur
á nætur Guðmundar. Títt er
að menn guði á skjái hótels-
ins á ókristilegum tímum og
Úr mat-
reiósl-
unni í
nætur-
vörsluna
-vegna
ónýtrar
mjaðmar.
Það guða
margir á
skjái
vinnu-
staöar
Guð-
mundar
Magn-
ússon-
ar. . .
ir reyna að laumast fram hjá
honum gegnum anddyrið til
að komast upp á herbergi.
„Það hefur engum tekist
meðan ég hef verið hér en
menn hafa vissulega reynt
þetta," segir Guðmundur.
Það eru meðal annars atriði
eins og þetta sem hann seg-
ir valda hjá sér dálítilli streitu
f starfinu. Hann beri ábyrgð á
því að í þessu stóra húsi
gangi allt snurðulaust fyrir sig.
Hann segist öðru hvoru fá
fyrirspurnir frá útlendingum
heyrt af því að þjónusta af
því tagi sé í boöi." segir
Guömundur sposkur. Það er
víst ekki mikið um þetta.
„Ég get ekki sagt að mér
finnist þetta skemmtilegt,
sérstaklega ekki virkar næt-
ur, og ég hef ekki ætlað mér
að festast í þessu. Mér þykir
vinnutíminn tii dæmis henta
mér illa sem fjölskyldu-
manni. Ég hefði mjög gaman
af því að geta fariö aftur í
matreiðsluna og hef hug á
því ef rétta tækifærið gefst."
n
’áðgerðir óg það var ekki fyrr
en ég fór í stóra aögerö í
janúar 1993 aö almennilega
tókst til,“ segir Guömundur.
Þá var settur í hann nýr
mjaömarliöur úr stáli. „Ég var
rúmfastur i mánuð og á
vilji gjalnanrfá aö leggja sig
þar. Þaö eru menn sem eiga
hvergi höföi sínu aö halla og
heldur ekki fyrir gistingu á
finu hóteli. Fyrir slíkum
mönnum þarf Guömundur
að halda vöku sinni því sunv
um konur sem vilji lúlla hjá
þeim, einna helst þeim sem
hér eru I viöskiptaerindum.
„Ég er hins vegar blessunar-
lega laus við aö vita um slík-
ar konur þótt
vissulega hafi ég
GUÐMUNDUR
SNORRASON:

ftir að hafa spjallað við
næturvörð í hóteli lá
leið okkar niður að
höfn. í skipum eru gjarnan
menn um nætur sem hafa
gætur á þeim. í fyrsta skip-
inu reyndist vörðurinn stein-
sofandi og af því blaöamenn
eru ekki vekjaraklukkur þá
ákváðum viö aö leita annars
staöar. Fiskiskip frá Sand-
gerði varö fyrir valinu og þar
virtist í fyrstu ætla að veröa
það sama uppi á teningnum.
En þá birtist skyndilega í
brúnni sprækur. ungur mað-
ur sem vissulega var glaö-
vakandi. Þarna var kominn
verkfalisþoli. nemandi í Fjöl-
Guð-
mundur
Snorra-
son snar-
aði sér í
aö gæta
skipa í
frítíma
sínum frá
námi.
Hann
fullyrti
að sér
leiddist
ekki í
vinnunni.
j tbl 1095 VIKAN 7
ATVINNULIFIÐ