Vikan - 20.04.1995, Blaðsíða 11

þar pylsupottana. Þegar
þangað kom reyndust vera
fyrir innan lúgurnar tvær eld-
hressar konur sem gaman
var að spjalla við. Þær áttu
vissulega heima innan grein-
ar eins og þessarar, þær
Sigríður Eðvaldsdóttir og
Hólmbjörg Ólöf Vilhjálms-
dóttir.
Þær ganga 12 tíma vaktir
frá hálfátta á kvöldin til hálf-
átta á morgnana eða öfugt -
daga og nætur.
Þær segjast báðar kunna
afar vel við það að vinna á
nóttunni þótt báðar sóu fjöl-
skyldukonur. Þegar stundir
gefist milli stríða leggi þær
kapal eða spjalli saman.
„Það er auðvitað mest að
gera hjá okkur um helgar,"
segir Sigríður um mestu
álagstímana - enda reyndist
rólegt þegar tvær pylsur
með öllu nema hráum
mættu örlögum sínum þessa
aðfaranótt mánudags. Eng-
inn þegar við komum. En
skjótt skipast veður í myrkv-
uðu lofti og eins og hendi
væri veifað fylltist planið
skyndilega af fólki og bílum.
Allt í einu myndaðist helgar-
stemmning við Umferðar-
miðstöðina en þolinmæðin,
sem þrautir vinnur allar, ríkti
þó meðal væntanlegra við-
skiptavina meðan Ijósmynd-
arinn smellti nokkrum mynd-
um af þeim Sigríði og Hólm-
björgu. Enda hafa flass-
blossarnir hans Hreins ugg-
laust verkað eins og diskó-
tek á fólkið sem greinilega
skemmti sér hið besta undir
Ijósagangingum.
GUNNAR
ÓLAFSSON:
HAFNAÐI
STARFI í
leið okkar að húsi DV í Þver-
holtinu. Þar tók á móti okkur
kröftuglega vaxinn nætur-
vörður - sem virtist ekki síð-
ur geta kunnað vel við sig
sem úlpuklæddur dyravörður
í næturklúbbi en rólyndisleg-
ur húsvörður um nætur. En
rólyndi prýddi hann vissu-
HERLOGREGLUNNI
lega og hann bauð okkur í
bæinn eftir að erindinu hafði
verið stunið upp.
„Það er búið að prenta
blaðið," sagði Gunnar hinn
kraftalegi Ólafsson. Það var
allt í lagi - við sögðumst líka
vilja tala við næturverði. Og
okkur leist vel á þennan.
Hann hugsaði sig um stund-
arkorn en samþykkti síðan
að spjalla við okkur.
Þetta með dyravörsluna
reyndist engin firra því hún
er eitt þeirra næturstarfa
sem Ólafur hefur stundað
síðan 1980. Hann hefur enn-
fremur starfað sem öryggis-
vörður hjá Securitas og í lög-
reglunni, bæði á Keflavíkur-
flugvelli og ísafirði.
Mettir og kátir héld-
um við úr skemmt-
anagleðinni við
Umferðarmiðstöðina á vit
fleiri nátthrafna. Við ákváð-
um að kanna hvort ekki
væru einhvers staðar prent-
arar að störfum. Minnugir
þeirra orða Kjarvals - sem
Matthías Johannessen hafði
eftir honum á bók - að
„Morgunblaðið kemur ekki út
á mánudögum" lögðum við
Raunar er Gunn-
ar af frægum krafta-
karlaættum því afi hans var
Gunnar „Úrsus“ Salómons-
son sem sýndi krafta sína
fyrir daga kornungra blaða-
manna en bræður Gunnars
voru hinn góðkunni lögreglu-
maður og kraftakarl Lárus
Salómonsson og Tryggvi
Salómonsson fangavörður.
Og þessir karlar létu sig ekki
muna um það að vinna jafnt
á nóttunni sem á daginn.
Þannig má segja að Gunnar
Ólafsson beri öll helstu ætt-
areinkenni með sóma.
Hann hefur verið nætur-
vörður í húsi DV síðan 1990
og gengur vaktir í þrjár næt-
ur og á síðan þrjár nætur frí.
Hann segist fara í reglu-
bundnar eftirlitsferðir um
húsið, enda sinni hann einn-
ig hlutverki eldvarnakerfis
auk þjófavarna og annarra
starfa sem tilheyra nætur-
vörslunni. Gunnar sinnir auk
þess símavörslu og sér um
að hafa samband við frétta-
stjóra eða Ijósmyndara ef
eitthvað umtalsvert er á
seyði. Milli þess sem hann
fari í eftirlitsferðirnar segist
hann lesa mikið, einkum er-
lend fréttablöð og frétta-
skeyti Reuters.
Gunnar, sem til margra
ára bjó í Bandaríkjunum og
var alinn þar upp, segist
hafa hætt í lögreglunni
vegna þess að hann telji ís-
lenska réttarkerfið meingall-
að. Menn, sem brytu af sér,
slyppu allt of auðveldlega út
aftur - jafnvel eftir að hafa
játað á sig hina hroðaleg-
ustu verknaði. Hann segir þó
að sér hafi gengið vel í starf-
inu, til dæmis á Keflavíkur-
flugvelli þar sem honum hafi
verið boðið að starfa sem
rannsóknarlögreglumaður í
herlögreglunni eftir að hon-
um hafði tekist að upplýsa
mál þar sem hermenn áttu í
hlut.
„Ég sé raunar eftir því
núna að hafa ekki þegið
boðið en þá var ég óreyndur
. . . Á MEDAN
RITSTJÓRINN
SEFUR
Klukkan fjögur voru filmurnar að
verða búnar og appelsínið vildi
komast út úr okkur aftur. Bæði út-
varpsmaður og pizzabakstursfólk höfðu
beðist undan því að ræða við blaðamenn
- kannski syfjutímabilið ógurlega taki við
hressileikanum um fjögurleytið á nóttunni!
Við ákváðum því að láta við svo búið
standa. Nóttin hafði verið lærdómsrík og
vissulega væri gaman að fara annan
svona leiðangur. Og hver veit nema við
látum verða af því að kaupa fleiri filmur
og meira appelsín til þess að geta haldið í
aðra för á vit nátthrafnanna - á meðan rit-
stjórinn sefur á sitt græna. . .
í lögreglunni. í starfi nætur-
varðar ætlaði ég hins vegar
ekki að vera nema eitt ár en
hef kunnað vel við mig. Hér
er ég minn eigin herra og ég
sækist eftir slíku starfsum-
hverfi,“ segir Gunnar. En nú
er komið dálítið babb í bát
næturvarðarins því fyrir níu
mánuðum varð hann pabbi.
Gunnar, sem er kvæntur
rússneskri konu þrátt fyrir að
hafa hlotið andsovéskt upp-
eldi í Bandaríkjunum, segist
finna meira fyrir því að vera
að heiman á kvöldin og á
nóttunni eftir að hann kynnt-
ist konu sinni og þau eignuð-
ust barnið. Hann gæti því
þurft að gefa næturvinnuna
upp á bátinn næst þegar
hann skiptir um starf.
afsson seg-
ist lesa mik-
iö á vaktinni,
einkum er-
lend frétta-
blöö og
fréttaskeyti
Reuters.
Fréttafíknin
er eölilegur
fylgikvilli
þess aö
starfa í
húsakynnum
fjölmiöils.
4. TBL. 1995 VIKAN 1 1
ATVINNULÍFIÐ