Vikan - 27.07.1999, Blaðsíða 57

næstu vikum bauðst hann til
að leggja Valgerði aftur inn í
fimm nætur og þá fyrst feng-
um við foreldrarnir lang-
þráðan nætursvefn.“
Við þessa seinni innlögn
breyttist svefnmunstur Val-
gerðar aðeins til batnaðar.
Hún vaknaði ekki eins oft
og áður, tvisvar til sjö sinn-
um á nóttu, og það þótti Sif
og Haraldi mikill munur.
Breyttist á þremur
dögum
Það er þegar Valgerður er
orðin ellefu mánaða að Sif
er að tala við vinkonu sína í
Þýskalandi og segja henni
frá svefnvandamálunum
dóttur sinnar. „Vinkona mín
átti stelpu sem hafði átt við
svipuð vandamál að stríða
og Valgerður og sagðist því
kannast við þetta. Hún hafði
notast við bók eftir tvo
þýska höfunda um aðferðir
gegn svefnvandamálum,
bókina „Öll börn geta lært
að sofa“. Sú aðferð sem hún
beitti er eftir mann að nafni
Richard Ferber og gengur
hún fyrir öll börn eldri en
sex mánaða. Bókin hafði al-
gjörlega bjargað hennar
lífi.“
Sif viðurkennir að hún
hafi verið treg til að trúa
þessu eftir allt sem hún og
Haraldur voru búin að
reyna fyrir Valgerði. Hún
hafi þó ákveðið að slá til,
þiggja bókina hjá vinkonu
sinni og reyna aðferðina.
„Það ótrúlega gerðist. Það
liðu ekki nema þrír dagar og
þá var Valgerður farin að
sofa miklu betur og án þess
að vakna oft yfir nóttina."
Samkvæmt þýsku aðferð-
inni á að leggja barnið niður
í rúmið og láta það sofna
sjálft. Sif segir hins vegar að
þau fari ekki eftir því þar
sem það virki ekki á þeirra
Það var vinkona Sifj-
ar í Þýskalandi sem
benti henni á bókina
„Öll börn geta lært
að sofa“. I henni er
að finna aðferð eftir
Richard nokkurn
Farber en sú aðferð
hefur virkað
börn eldri
mánaða
við
að
stelpu heldur kúri þau með
Valgerði þar til hún sofni.
„Annars byggir aðferðin á
því að hafa fasta reglu á
hlutunum. Að barnið fari að
sofa á sama tíma og fái að
borða á sama tíma. Það á að
leggja það niður í rúmið og
ekki að taka það upp fari
það að gráta. Bara strjúka
því og róa það niður, alls
ekki að gefa því neitt að
drekka eða borða. Ef það
dugar ekki til og barnið fer
að gráta er farið reglulega
inn til barnsins í tvær mínút-
ur í einu. Svona gengur
það.“
Aðferðin
í bókinni, og með þeirri
aðferð sem Sif og Haraldur
beyttu, fylgir tafla sem fara
á eftir og sýnir á hve margra
mínútna fresti fara á inn til
barnsins þegar það grætur.
Á fyrsta degi er barnið
látið gráta lengst í sjö mínút-
ur. Maður fer fyrst inn til
barnsins um leið og það fer
að gráta og er inni hjá því
því í tvær mínútur. Fer þá út
og lætur það gráta í þrjár
mínútur. Fer þá aftur inn í
tvær mínútur og út í fimm
mínútur. Þá inn í tvær mín-
útur og út í sjö mínútur. Ef
maður sér að barnið espast
upp þá fer maður strax aftur
út.
Á öðrum degi grætur
barnið lengst í níu mínútur.
Það er látið gráta í fimm
mínútur til að byrja með. Þá
er farið inn til þess í tvær
mínútur og út í sjö mínútur,
inn í tvær mínútur og út í
níu mínútur.
Á þriðja degi græt-
ur það lengst í tíu
mínútur. Fyrst er far-
ið inn eftir sjö mín-
útna grát, þá eftir
níu mínútur og loks
eftir tíu mínútur.
Frá fjórða degi er
barnið látið gráta í
tíu mínútur í einu og
eingöngu má vera
inni hjá því í mesta
lagi tvær mínútur
Valgerður í rúminu sínu
sem hún er loksins farin
að sofa vel í.
þess á milli.
„Valgerður fór að geta
sofið rúmlega ellefu mánaða
gömul og við héldum ná-
kvæmri reglu til að byrja
með, föstum matar og svefn-
tímum,“ talar Sif um. Hún
segir að það sé tekið fram í
bókinni að þegar frá líði
megi hliðra tímunum aðeins
til en mælt sé með þremur
mánuðum í föstu horfi. „Þó
aðferðin sé keimlík mörgum
þeim sem maður hefur lesið
um, og ekki ólík því sem
Arna Skúladóttir benti á, þá
var það bara þessi aðferð
sem hentaði Valgerði. Nú er
svefnmynstrið orðið eðlilegt
og okkur líður öllum miklu
betur,“ segir Sif að lokum
ánægð með árangurinn.
Vikan 5 7