Vikan - 27.07.1999, Side 31

höfuðið: „Það er einmitt
það sem verið er að ræða
núna. Við vorum búin að
lofa börnunum að fara til
Vestmannaeyja og sjá Keikó
en það ætlar að reynast dá-
lítið erfitt.“
Lúxus hundalíf
Hundar hafa alltaf fylgt
Súsönnu og svo á eftir að
vera áfram. Fyrsta hundinn
fékk hún fyrir 25 árum og
það var árið 1985 sem hún
fór með hund sem hún átti í
Hundaskólann. Hún ílengd-
ist þar og fór sjálf í nám í
skólanum þar sem hún lærði
þjálfun hunda. Það var þá
sem Súsanna hreifst af
Golden Retriver kyninu og
ákvað að eignast einn slík-
an; hún beið eftir rétta
hundinum, Þóru Millý, í þrjú
ár. „Henni gekk strax vel á
sýningum og vel skapi farin
og hefur gott útlit. Hún er
orsakavaldur þess að ég á
alla þessa hunda í dag.“
Fyrir utan Þóru Millý, sem
er dökk að lit, eru hinir
hundarnir hvítir. Það kemur
til af því að forfeður Þóru
Millýar voru fluttir inn frá
Danmörku en hina sjö flutti
Súsanna inn sjálf frá Noregi.
„Ég er oft spurð að því
hvernig mér takist að halda
hundunum svona hvítum.
Ég svara því þannig til að ég
setji þá í klór,“ það kemur
svipur á Súsönnu og hún
meinar ekkert með því sem
hún segir. „Nei, hundarnir
sjá sjálfir um að þrífa sig.
Þeir fara stundum í sjóinn
en ef þeir eru sérstaklega
skítugir eða verið er að þrífa
þá fyrir keppnir og sýningar
þá fara þeir í baðkarið."
Hundarnir að Nolli fá því
sannkallaða lúxusmeðferð á
heimilinu.
Að lokum svarar Súsanna
þeirri spurningu hvað heilli
hana svona mikið við
hunda? „Maður lærir margt
af þeim,“ er það fyrsta sem
hún nefnir. „Síðan eru það
bara samvistirnar við þá og
útiveran sem þeim fylgir.“
Líf hennar og fjölskyldunn-
ar snýst um hunda. „Það
kemst ekkert annað áhuga-
mál að. Þetta er það sem við
viljum.“
Börnin að Nolli þekkja ekki
öðruvísi heimilishald en með
hundum og leika sér mikið við
þá. Þau verða þó stundum
nokkuð þreytt á þeim þegar
hundarnir taka upp á því að
róta í dótinu þeirra.
Vikan 31