Vikan - 27.07.1999, Blaðsíða 25
„Mér finnst leikskólar oft vanmetnir og það mikla starf sem þar fer fram. Á leik-
skólum læra börnin undirstöðu atriðin í svo mörgum. Þau læra almenn félagsleg
samskipti, taka tillit og virða skoðanir annarra o.s. frv. auk þess að tileinka sér
vinnubrögð við ýmsu verkefni sem fyrir þau eru lögð.“
Par sem húsið er mjög sérstakt
að lit og lögun og minnir óneitan-
lega á þekkt hús úr barnabók-
menntunum verður Díana að
svara spurningunni um litinn á
því.
„Ég sá hús í blaði sem var mál-
að með þessum fallega gula lit og
þá ákvað ég að mála húsið í sama
lit. Pað eru margir sem kalla húsið
Sjónarhól og þegar við héldum
nafnasamkeppni fyrir leikskólann
stungu nokkrir upp á því heiti.
Hins vegar voru flestir sem vildu
nefna leikskólann Skerjakot og
því varð það fyrir valinu.
Nágrönnunum var óneitanlega
brugðið þegar guli liturinn var
kominn á húsið og margir efuðust
um að hann myndi endast lengi á
húsinu. Mér fannst liturinn minna
á sólina og var lengi að velja ná-
kvæmlega rétta gula litinn. Eftir
að við máluðum húsið okkar gult
fórum við að sjá fleiri hús verða
gul. Við erum mjög sátt við lit-
inn.“
Annað er ekki hægt því húsið
er yndislega fallega gult og gefur
fullorðnum sem börnum tækifæri
á að hverfa inn í ævintýraheim
barnabókmenntanna og ímynda
sér að þetta sé Sjónarhóll!
Vikan 25
isið í Skerjafirði
þau koma í grunnskólann og hafa
aldrei kynnst aga?
Hjá okkur höfum við lagt
áherslu á að blanda saman aga og
kærleika. Þótt við gefum okkur út
fyrir að leggja áherslu á aga þá er
enginn heragi hérna. Börnin eru
dugleg að aga hvert annað. Pegar
nýtt barn byrjar hérna og ætlar að
gera eitthvað sem ekki má, þá
segja hin börnin gjarnan að þetta
megi nú ekki. Þannig kenna þau
hvort öðru reglurnar sem gilda.
Pað eru grundvallarreglur sem
þau þurfa að fara eftir og um leið
og þau eru búin að læra þær þá
gengur allt vel. í þjóðfélagi þar
sem til eru reglur um alla skapaða
hluti þá þurfa einstaklingarnir að
kunna að fara eftir reglum. Það er
eins gott að byrja að læra þær í
leikskólanum."
Hugmypdafræðin
sótt til italíu
Á Skerjakoti eru þrjátíu pláss
sem raðast niður á tvær deildir,
yngri og eldri deild. Alls eru átta
starfsmenn við leikskólann, þrír
leikskólakennarar á hvorri deild,
matráðskona og svo Díana sem er
leikskólastjóri. Hún hefur þó
alltaf verið í fullu starfi inni á
deild og starf Ieikskólastjórans var
unnið í yfirvinnu. þar til nú síð-
Hvernig gengur að reka svona
stórt fyrirtæki undir sama þaki og
eigið heimilið?
„Það hefur gengið mjög vel.
Lengi vel elduðum við hérna upp
og því var starfsfólkið á hlaupum
upp og niður. Á sama hátt fór
starfsfólkið kaffi- og matartímann
hérna uppi. Á seinustu árum hef-
ur verið eldað niðri og erilinn er
allur þar. Reyndar er stutt niður
og þegar ég er að reyna að fara
heim til mín er oft erfitt að heyra
einhvern gráta niðri. Ég er komin
niður um leið. Ég heyri líka í
krökkunum þegar þau eru að
leika úti í garði og ef ég held að
eitthvað hafi komið upp á er ég
eftirspurn eftir
plássum á leikskól-
anum og fyrsta
hæðin er orðin of
lítil, jafnvel eftir að
við byggðum við
húsið fyrir tveimur
árum.
Nú hefur sjálf-
sagt verið skrýtið
fyrir börnin ykkar
að vera á leikskól-
anum niðri og
hlaupa upp stiga
og vera komin
heim?
„Jú það var sér-
stakt fyrir þau.
Yngsti strákurinn
okkar var tveggja
ára þegar við
stofnuðum leik-
skólann og við
eignuðumst dótt-
urina eftir að starf-
semin hófst. Þau
þekkja náttúrulega
ekkert annað en þetta umhverfi.
Við höfðum skýrar reglur um
hvað þau máttu og hvað ekki. Þau
nutu ekki neinna sérréttinda fram
yfir hin börnin. Sem dæmi má
nefna ef það var leikfangadagur á
leikskólanum, þá komu þau með
eitt leikfang eins og hinir. Það
ustu mánuði en þá hefur hún ein-
beitt sér að leikskólastjórastöð-
unni.
Sú hugmyndafræði sem leik-
skólastarfið gengur út frá er ættuð
frá Ítalíu. Stefnan er kölluð
Reggio Emilio og í henni er lögð
grundvallaráhersla á skapandi
starf í öllum listgreinum; að börn-
in fái tækifæri til að skynja heim-
inn eftir eigin getu og skilningi.
Díana og Kristinn draga fram
kennslubækur sem þau hafa búið
til sérstaklega fyrir sína nemendur
sem eru á leið í grunnskóla. Þar
má sjá stafabók og fallegar verk-
efnabækur sem börnin fá að taka
með sér heim þegar þau hætta í
leikskólanum.
þotin út. Ef einhver í fjölskyld-
unni leyfir sér að veikjast verður
hinn sami að fara upp á þriðju
hæð til að fá frið. Það heyrist töiu-
vert héðan upp á aðra hæð.
Foreldrarnir vita líka að við
búum hérna uppi og mörgum
finnst þægilegt að geta kallað í
mig þótt ég sé farin úr vinnunni.
Mér hefur líka fundist það allt í
lagi. Núna sjáum við hins vegar
fram á að flytja í burtu. Ástæðurn-
ar eru margvíslegar. Bæði er mikil
þýddi ekkert að vera hlaupa upp
og ná í eitthvað nýtt.
Mér finnst það mikil forréttindi
að hafa alltaf verið „heima“ með
þeim. Þau þekkja leikskólann og
allt starfið mjög vel og finnst það
spennandi og skemmtilegt. Það
var svolítið erfitt fyrir þau að
byrja í grunnskóla og koma heim.
Þau vissu ekki alveg hvar þeirra
staða var. Þau tilheyrðu ekki leng-
ur leikskólanum en þekktu samt
ekkert annað.“
Það er stutt að skreppa í fjöi
börnin á Skerjakoti. Hér má
ur þeirra að afla efniðviðs í 1