Vikan - 21.12.1999, Blaðsíða 47

Eftir Barböru Cartland. Þórunn Stefánsdóttir þýddi.
við komum á leiðarenda. Nú
ætla ég að tala svolítið við
lafði Deborah.
Jarlinn yrði líklega ekki
betri tengdafaðir!
Hann yrði dýrkeyptur
tengdafaðir, sagði hertoginn.
Hann er skuldum vafinn, ef
trúa má orðum Perry vinar
míns.
Er það virkilega? spurði
hertogaynjan.
Já, skuldasnaran hangir
um hálsinn á honum, segir
Perry.
Hertogaynjan stundi. Það
lítur út fyrir að allt gangi á
afturfótunum, sagði hún. En
við skulum ekki örvænta!
Ennþá eru þrír dagar þar til
þú þarft að taka ákvörðun.
Ég geri ráð fyrir því að ég
eigi engra annarra kosta völ
sagði hertoginn með vonar-
hreim í röddinni.
Hinn kosturinn er að
heyja einvígi við George
Wallington.
Hertoginn vissi að um
þetta leyti væri George
Wallington á leiðinni til
Lundúna. Líklega sæti
Hermione grátandi og kviði
því að þurfa að standa fyrir
máli sínu. Hann hugsaði
reiðilega um það að ef að-
stæður hans væru aðrar; ef
hann hefði ekki svo miklar
skyldur gagnvart ætt sinni,
léti hann stöðva lestina og
snúa aftur til Lundúna. Þau
Hermione myndu bjóða
Wallington byrginn og gera
honum Ijóst að þeim væri al-
veg sama hvaða skoðun
hann hefði á sambandi
þeirra. En auðvitað var það
ómögulegt. Slík hegðun
myndi bitna á móður hans
og allri ættinni. Ættin varð
að ganga fyrir. Sem æðsti
maður hennar bar hann
ábyrgð sem Englendingar
áttu erfitt með að skilja.
Æðsti maður skoskrar ættar
var eins konar faðir og for-
ingi. Hann naut jafnmikillar
virðingar og hann væri kon-
ungur þeirra og þess var
vænst að hann verndaði og
aðstoðaði þegna sína.
Hvernig gæti hann falið
frænda sínum slíka ábyrgð?
Frændi hans var veikgeðja
maður og átti auk þess eng-
an son til þess að taka við af
honum. Hertoginn vissi að
samkvæmt skoskum lögum
gat dóttir erft stöðu og titil
föður síns. Sjálfur titillinn
var ekki mikils virði en hann
mundi ekki til þess kona
hefði nokkru sinni gegnt
þessu hlutverki. Satt best að
segja fannst honum tilhugs-
unin hræðileg! Hann sagði
við sjálfan sig að hann ætti
ekki annarra kosta völ en að
láta tilfinningar sínar sitja á
hakanum; hann varð að gera
skyldu sína, hversu sárs-
aukafull sem sú ákvörðun
væri og hversu mikið hún
kostaði hann. Ekki í pening-
um talið, heldur hvað ham-
ingju hans varðaði.
Hann fann að móður hans
grunaði hvað hann var að
hugsa og hann þrýsti hönd
hennar. Hann stóð á fætur
og bað Hugo að skipta við
sig um sæti svo hann gæti
spjallað við lafði Deborah.
Opinskd
ævisaga fyrsta
fangaprestsins
„Það er þó fyrst og fremst djúp sannfæring
Jóns og heiðarleiki sem gera þessa bók
eftirminnilega. Hann hefur fró mörgu að
segja og tekst ó við líf sitt og reynslu af
djúpri alvöru". (ÁrmannJakobssonDV23.nóv. 1999.)
SéraJón d að baki óvenju fjölbreyttan feril.
Hann var fangaprestur þegar Geirfinnsmólið
kom upp og segir hér ó opinskóan hdtt frd
ofbeldi sem fangarnirvoru beittir. Hann var
fyrsti sjúkrahúspresturinn, þjónaði vestan
hafs og í fdmennu sveitaprestakalli fyrir
norðan.
AF FÖNGUM OG FRJÁLSUM MÖNNUM er einstök
ævisaga; í senn hrífandi og nöturleg í
snilldarlegri frdsögn höfundar af misjöfnu
mannlífi, innan fangelsismúranna sem utan.
Sinlæg og berorð
dagbók ungrar
stúlku
Metsölubók um allan heim. Nú í fyrsta skiptið
óritskoðuð d Islandi.
Allir kaflarnir, sem faðir hennar sleppti, eru hér
með. Þar segir Anne frd vaxandi dhuga sínum d
hinu kyninu, stríði unglingsins við fullorðna fólkið
ogvaxandi einsemd tdningsins í miðjufdri heims-
styrjaldarinnar.
DAGBÓK ANNE FRANK er þroskasaga venjulegrar
ungrar stúlku, einlæg, opinskd og oft skemmtilega
hnyttin þrdtt fyrir hinar erfiðu aðstæður sem Anne
bjó við.
Bókaútgáfan Hólar