Menntamál - 01.03.1935, Blaðsíða 72

70
MENNTAMÁL
Sums staðar eru slæmar raddsetningar. Sem dæmi um óhæfa
raddsetningu nefni eg nr. 6 í II. hefti. Þá er raddsetningin á nr.
io í II. hefti tæplega vitS barna hæfi, hvað sem um hana má
segja a‘8 öSru leyti. Þa'ð kemur nokkrum sinnum fyrir, að
2. r. er látin vera sexund fyrir neðan 3. r., alveg að ástæðu-
lausu, að því er séð verður. Ekki er eg að setja út á það,
þó aS undirraddir fari upp fyrir efri raddir, þegar ástæ'ða er td,
svo sem t. d. í nr. 33 og 41 II. h. og 32 og 46 í III. h. —
Ekki get eg séð, hvers vegna 1. hljómur í 7. takti i laginu
nr. 8 í II. h. er gerður óljós; þríundina vantar. — Tvö lög,
ágæt lög, eru sögð vera fyrir stóran kór. Ekki veit eg hvers
vegna það er, nema ef vera skyldi vegna þess, að þau eru
of erfið og há fyrir allan fjöldann. „Fanna skautar“ hefði þó
mátt lækka um tvíund eða jafnvel terz, með því að breyta
raddsetningunni örlítið, og án þess að spilla henni hið minnsta.
Hefði það þá orðið aðgengilegt fyrir flesta barnakóra, smáa
— og stóra líka.
Einna mesti ókosturinn á þessu verki viröist mér þó skipu-
lagsleysið, glundroðinn. Nr. 10 í III. h., t. d., verður vinsæl-
ast hjá 10—11 ára krökkum, en nr. 41 í II. h. hæfir aftur
betur 13—14 ára börnum. Nr. 1 i III. h. á eins vel heima í I.
h. o. s. frv. Nr 3I í I. h. er prentað upp aftur í III. h., að vísu
með öðrum texta og betri raddsetningu, að mér finnst, en þar
er það haft heiltón neðar (B-dúr í staðinn fyrir C-dúr). —
Það er erfitt að sjá, eftir hvaða reglum útgefendurnir hafa
unnið.
Það er ósköp hægt að finna fleiri galla á þessum heftum,
þó að eg nenni ekki að vera að eltast við það. Það getur líka
verið, að mér hafi sézt yfir einhverja kostina, og ætla eg
því þá að vega salt.
Af því sem þegar er sagt má sjá, að eg tel, að við séum
ekki nógu vel settir með skólasöngbækur, eins og nú er í
pottinn búið. Það mun því ekki þykja meira en sanngjarnt,
að eg bendi á það, sem mér finnst að þurfi að gera í þessum
efnum. Eins og nú er ástatt, eru nóturnar að mestu óþarfar