Menntamál - 01.06.1940, Qupperneq 12

10
MENNTAMÁL
en þó vænlegri til betri árangurs, sérstaklega að því er
snertir yngstu börnin og þau, sem erfitt reynist að nema
þennan þátt málsins. Orðaforði og orðaval barnanna sjálfra
skiptir vitanlega miklu máli í þessu sambandi. Stærsti
flokkur talningarinnar er líka stílar barna, ritaðir eftir
frjálsu vali, sem stundum var þó innan ákveðinna tak-
marka. Aðrir flokkar voru svo teknir til samanburðar og
viðbótar. Hefðu þeir þurft að vera fleiri, en ekki þótti það
fært eins og á stóð, þar sem það hefði óhjákvæmilega aukið
verulega vinnu við rannsóknina og seinkað framkvæmdum.
Talningin er að vísu ekki stór, en ætti þó að geta komið að
notum við að koma stafsetningarkennslunni í skipulegt
horf um leið og fyrsta skrefið í þá átt er tekið.
Það þarf ekki að eyða löngu máli um nauðsyn þess, að
hafizt verði sem fyrst handa í þessum sökum. Öllum, sem
hlut eiga aö máli, mun þörfin fyllilega ljós, enda skal því
sleppt að ræða um það hér. En hvernig sem menn annars
kunna að vilja haga stafsetningarkennslunni í barnaskól-
unum, þá munu þó allir geta orðið sammála um, að fyrst
og fremst eigi hún að snúast um algengasta orðaforðann.
Og skynsamleg ályktun segir, að því fyrr sem hann sé
numinn, því betra tóm gefist til nauðsynlegs framhalds-
náms.
Val á efni.
Þar sem talningin hafði aðallega það markmið, að ákveða
algengasta orðaforða venjulegs ritmáls, er síðan mætti
nota til æfinga við íslenzkukennslu barnaskólanna, var efni
valið þannig, að það snerti eingöngu starfssvið skólanna
beint eða óbeint. Með hliðsjón af þessu var það valið úr
sex eftirtöldum flokkum: stílum barna, sendibréfum full-
orðinna, lesbókum, náttúrufræði, sögu og landafræði.
Heppilegasta efnið til slíkra rannsókna er vafalaust stílar
og bréf, því að réttmætt virðist að álykta, að þar sé að finna
þann orðaforða, sem hvert barn þurfi fyrst og fremst að